"yeol//ဘာရယ္...Luhanကေသသြား
ျပီဟုတ္လား??"
ကိုယ့္ေသြးသားမဟုတ္တ္ုိင္း...မ်က္ႏွာလႊဲ
ခဲပစ္ေျဖေနသည့္...ရဲမွဴ.းရဲ့ေရွ့မွာ...က်ြန္မ
ေဒါသေတြက...ခ်ိန္ကိုက္ဗုံးတစ္လုံးအလား။
"baek//yeolရယ္...စိတ္ကေလးနည္းနည္း
ေလ်ွာ့ပါလားကြာ"
"yeol//မေလ်ွာ့နိုင္ဘူးကို!! ကိုမၿကားဘူးလား?
သူတို့ေျပာေနတ့ဲစကားေတြက...ေဘာင္မွမဝင္
တာ"
"man//ဒီမွာမိန္းကေလး!!က်ဴ.ပ္တို့ကက်ဴ.ပ္တို့
ယူဆခ်က္ကိုေျပာေနတာ!!ေတြ႔ရွိရတ့ဲ...သက္
ေသအခ်က္အလက္ေတြအရဆို...Luhanက
ေသသြားျပီလို့ပဲ...သတ္မွတ္ရမွာပဲ"
"yeol//ရွင္ျမင္လိုလား?တကယ္ေသသြားျပီဆ္ုိ
ရင္...ျပေလက်ြန္မေမာင္အေလာင္း!!ဘယ္မွာလဲ?"
"man//မင္းကိုငါတို့ေျပာျပီးသားေလ!!
ဒါဟာခန့္မွန္းခ်က္တစ္ခုပါလို့"
"yeol//ခန့္မွန္းခ်က္…ဒီမွာရွင္တို့ေျပာတ့ဲခန့္မွန္း
ခ်က္ဆိုတာမ်ိဴ.းကေလ…လူတစ္ေယာက္ရဲ့စိတ္
ကိုဘယ္ေလာက္ထိ…ထိခိုက္ေစနိုင္သလဲဆိုတာေတြးမိရဲ့လား? "
"baek//yeolရယ္…ေတာ္ပါေတာ့ကြာ"
"yeol//မေတာ္နိုင္ဘူးကို…သူတို့ကေမာင္ေလး
က္ုိေသျပီလို့ေျပာေနတာ…ဒါကိုyeolကေခါင္းငုံ႔
ျပီးသည္းခံေနရမွာလား?…ဘာလဲကို!…ကိုကေရာေယာက္ဖပဲ…ငါ့ညီမဟုတ္ဘူးဆိုျပီး…မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္လုပ္ခ်င္ေနတာလား?"
ရွင္းကာမွပိုရွုပ္ေနေသာ…ဇနီးသည္ေၾကာင့္
က်ြန္ေတာ္မွာ…ေခါင္းကုတ္ေနရျပီ။
တဇြတ္ထိုးလုပ္တတ္တ့ဲ…သူ႔စိတ္ကိုသိသူမို့
စကားနည္းရန္စဲသေဘာမ်ိဴ.းသာ…မ်က္ႏွာလႊဲ
လိုက္ရသည္ေလ။
"yeol//ဒီမွာရွင္တို့ဘယ္လိုလူေတြလဲ?
နိုင္ငံေတာ္ရဲ့လစာက္ုိ…အလကားစားေနတ့ဲ…ရွင္တို့လိုလူေတြရွိတာ…ျပည္သူေတြနစ္နာတယ္!"
"man//ဒီမွာမိန္းကေလး…မင္းစကားေတြက…
ငါ့ကိုတင္မကဘူး…ငါတို့ရဲဝန္ထမ္းေတြရဲ့သိကၡာကိုပါ…ေစာ္ကားလြန္းေနျပီ"
