အခ်စ္……
တကယ္ေတာ့စကားလုံးေလးႏွစ္လုံးတည္းရယ္။
အ့ဲဒီ့စကားလုံးႏွစ္လုံးရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာေတာ့…
မေဖာ္ျပနိုင္ေလာက္တ့ဲနာက်င္မွုေတြရွိေနခ့ဲတယ္ဆိုတာ…Geသိပါ့မလားဟင္??
…………December Night…………
ဓားသြားထက္ထက္တ့ဲGeရဲ့စကားလုံးေတြ!
ပိုက္ကြန္ထက္ရွုပ္ေထြးတ့ဲGeရဲ့စိတ္ေတြ!
က်ြန္ေတာ္နားမလည္ေတာ့ဘူးးးGe!
ဒါေပမ့ဲ……။Geကိုက်ြန္ေတာ္ခ်စ္တယ္။
Sofaေပၚမွာေပကပ္ကပ္ထိုင္ေနရင္း
Geေဆးထည့္ေပးေနသည္အားမသိေက်းက်ြံျပဳလိုက္မိတယ္။
က်ြန္ေတာ္မမွားဘူးမဟုတ္လားGe!
က်ြန္ေတာ္ေျခေထာက္ေတြအား..
ခပ္ဖြဖြဆြဲယူကာအက်အနပင္ပတ္တီးစည္းေပးေနတ့ဲခင္ဗ်ား!!
ဒါလားးခင္ဗ်ားက်ြန္ေတာ့္ကိုမခ်စ္ဘူးဆိုတာ!
မခ်စ္ရင္ပစ္ထားလိုက္ပါလား??
မုန္းတယ္ဆိုရင္ေသခ်င္ေသပါေစဆိုျပီး…
ထားခ့ဲလိုက္ပါလား?? အခုေတာ့……။
Sofaေနာက္တန္းအား ေခါင္းတင္ကာ
ေလပူေတြအားမွုတ္ထုတ္ရင္း မ်က္ဝန္းအစုံအားမွိတ္ထားလိုက္သည္။
ကြ်န္ေတာ္ကကျကိဳးရုပ္မဟုတ္လားးGe!
ကျကိဳးရုပ္ဆိုလည္း အ့ဲဒီျကိဳးေတြကိုကိုင္ထားတ့ဲ လက္က ခင္ဗ်ားပဲျဖစ္ေစခ်င္တယ္ Ge!
ေက်းဇူးျပဳျပီး…ကၾကိဳးရုပ္ကေလးရဲ့ ထိန္းခ်ဴ.ပ္ျကိဳးေတြကို ခင္ဗ်ားလႊတ္မခ်လိုက္ပါန့ဲ!
ခင္ဗ်ားလက္ကလြတ္ရင္ ကျက္ိဳးရုပ္ေလး ဆက္ကျဖစ္မွာမဟုတ္ေတာ့လို့ပါ…။
"K:;ဘာလို့မိုက္ရူးရဲဆန္ခ်င္တာလဲLuhan"
ေအးစက္ျပတ္သားတ့ဲအသံေတြန့ဲအျပိဳင္…
ခင္ဗ်ားမ်က္ဝန္းေတြလည္း စူးရွေနမယ္ဆိုတာ က်ြန္ေတာ္သိတယ္Ge!
ဒါေပမ့ဲ…က်ြန္ေတာ္မျကည့္ဘူး။
ခင္ဗ်ားမ်က္ဝန္းေတြက…
က်ြန္ေတာ့္အတြက္ ေျမြတစ္ေကာင္ထက္ပိုျပီး ညိွဳ႕အားျပင္းလြန္းတယ္။
