Μελαγχολική Στοκχόλμη

03

Ενω σκέφτομαι οτι τα εχω καταφέρει μου ξεφεύγει ένας λυγμος και εκείνος γυρνάει κατευθείαν σε εμένα. "Κλαις; " λέει κατευθείαν. Οχι γαμωτο μου. Δεν μπορω να απαντήσω γιατί αν το κάνω θα κλαίω χωρίς σταματημο. Μένω εκεί να κραταω το στόμα μου και να προσπαθώ να ηρεμισω τον εαυτό μου. Εκείνος κάθεται δίπλα μου στο κρεβάτι και με γυρνάει προς το μέρος του. Γαμωτο. Είμαι σίγουρη οτι είμαι κατακόκκινη απο το κλάμα. Αποφασιζω να αφήσω τα χέρια μου απο το στόμα μου ενω συνεχίζω να κλαίω χωρίς σταματημό πλεον μπροστά του. Εχω ανασηκωθει και κάθομαι καθισμένη όσο πιο μακρια μπορω απο αυτον. Εκείνος πλησιάζει μηδενιζοντας την απόσταση μεταξύ μας και τυλίγει τα χέρια του γύρω μου καθώς με τραβάει. Τα πόδια μου βρίσκονται γύρω απο τη μέση του απο το πλάι και το κεφάλι μου στον ώμο του. Μου τρίβει την πλάτη σε μια προσπάθεια να με ηρεμήσει. "Σου είχα πει να είσαι καλό κορίτσι, γιατί βγηκες απο το δωμάτιο;" σκατά. Με έχει δει. Ξέρει οτι κλαίω επειδή τον είδα με αλλη. "Θα μπορούσες να είσαι η μοναδική μου μα μου έκανες την δυσκολη ενω και οι δυο μας ξέρουμε ποσο με θες μωρο μου". Μοναδική μου, μωρο μου. Οι λέξεις του με τρυπανε δίνοντας μου μερικη χαρά. "Αλλά εγώ εχω αναγκες και δεν θα καθόμουν να σε περιμένω". Μου πέρνει τη χαρά κατευθείαν έτσι όπως μου την έδωσε. Δεν έχει συναισθήματα απλα θέλει να πηδήξει. Τα δάκρυα μου έχουν στερέψει μα αδυνατώ να βγάλω κουβέντα. "Και τώρα που ηρεμισες ας μιλήσουμε σοβαρά". Λέει και με ξαπλώνει πίσω στο κρεβάτι ανεβαίνοντας πανω μου. Χωρίς να προλαβω να το σκεφτώ τα χέρια μου βρίσκονται στο στήθος του σπρώχνοντας τον μακρια μου όμως αυτή τη φορά αντιστεκεται. Τα χείλη του βρίσκονται χαμηλά στο στήθος μου και τα χέρια του στους μηρούς μου. Συνεχίζω να προσπαθώ να τον διωξω. "Σταματα να κανεις έτσι μια γαμημενη φορά! Αν δεν σ'αρεσει απλά δεν θα ξανακανω τίποτα. Ηρέμησε για μια φορά!" λέει νευριασμενος πάνω μου. Αχ και να ηξερε. Τα χέρια του ειναι στην άκρη της μπλουζας μου και την σηκώνει. Θέλω να κλάψω ξανά. Προσπαθώ να ηρεμισω τον εαυτό μου. Το παντελόνι μου αφαιρείται μαζί με το εσώρουχο μου ενω το χερι του επιδέξια ξεκουμπωνει το σουτιεν μου. Βρίσκομαι εντελώς γυμνή μπροστά του. Δεν θέλω. Βγάζει γρήγορα τα ρούχα του. Οι σκεψεις μου παρασύρονται απο το θέαμα μπροστά μου ώστε να μην καταλαβω οτι έχει φορέσει προφυλακτικό. Αυτή ειναι η τελευταία μου ευκαιρία. "Αφησε με σε παρακαλώ" κλαψουριζω ελπίζοντας για το καλυτερο. Σηκώνει χαρακτηριστικά την κουκούλα του και αφήνει ενα πνιχτο γέλιο. "Είσαι σοβαρή; βρίσκεσαι μπροστά μου γυμνή και θες να σταματήσω; είσαι υπερβολικά καυλα και ηδη τόσο υγρή" τα λογια του στέλνουν ριγη στο σωμα μου και κανουν την καρδιά μου να χτυπά πιο γρήγορα. "Σε παρακαλώ να σταματησεις για το Θεο, τι σου εχω κανει; "
"Κανεις λες και θέλω να σε τιμωρισω για κατι ενω εγώ απλα θέλω να σου προσφέρω εναν οργασμό." λέει απλά. Ειναι έτοιμος να τον βάλει μέσα μου και την ωρα που τον νιώθω ελάχιστα αποφασιζω να παίξω το τελευταιο χαρτί μου. "Είμαι παρθένα" λέω τελικά και εκείνος σταματάει. "Ω έλα τώρα κάτι καλυτερο δεν μπορούσες να βρεις;"
"Τι εννοείς; δεν σου λέω ψέματα!" κοιτάει το σημείο μου και μετα ξανά εμένα. Εχω γίνει κατακόκκινη απο ντροπή. "Ποσο είσαι;" α ναι. Δεν ενδιαφέρθηκε ποτε να μαθει τίποτα για μένα εκτός απο το όνομα μου. "Δεκαοχτω" αποκρινομαι και χωνομαι κάτω απο τα σκεπάσματα. Εκείνος ξαφνιαζεται. "Δεκαωχτο και δεν εχεις παει με κανένα;"
"Σε παρακαλώ μην με εξεφτελιζεις άλλο, όχι με κανέναν. Τέλος."
"Εχω ξαφνιαστει περισσότερο απ'οτι θέλω να σε κοροιδεψω."
"Γιατί;"
"Γιατί δεν γίνεται να μην εχεις κανει καμια σχέση"
"Εχω κανει"
"Με τι; με τυφλό; μονο ένας τυφλός θα άντεχε να μην σε πηδήξει. Είσαι κουκλαρα". Νιώθω πεταλούδες στο στομάχι μου, γιατί τα λογια του με κανουν να νιώθω έτσι; "Απλα δεν έτυχε γιατί δεν ήμουν έτοιμη, και ακόμα δεν είμαι". Κλεινει στιγμιαία τα ματια του. "Με εμπιστεύεσαι έστω και λίγο;"
"Οχι" απανταω κατευθείαν. "Ω έλα τώρα, γιατί; σου εχω φερθεί άψογα. Θα μπορούσα να σε εχω πηδήξει την πρωτη μέρα που σε έφερα εδώ, και να το κάνω ξανά και ξανά χωρίς να με νοιάζει τίποτα γιατί είσαι υπερβολικά καβλα αλλά δεν εκανα κάτι. Δεν σου δίνει αυτο ενα λογο να με εμπιστευτείς;". Η αλήθεια ειναι οτι έχει δίκιο. Θα μπορούσε. Ειναι σίγουρα πιο δυνατός απο εμένα.

______________________________________________
Τι σκέφτεται να της κανει ο πρωταγωνιστής μας άραγε; 😱

Λίγη βοήθεια για να δει κόσμος της ιστορία μου θέλω και σας ετοιμαζω οτι πιο αναπάντεχω θα μπορούσατε να φαναταστειτε 🙆🙆

Τα λέμε σε μερικές μέρες 😘

Υ. Γ. Για να βλέπετε τα update προσθέστε το στη συλλογή σας!

Social platforms:
Facebook:Ντενίζ Αρβανιτάκη
Instagram:arvanitakiii
Snapchat:arvden
Tumblr:denisearv24