Μελαγχολική Στοκχόλμη

08

"Τι το ωραιο βρισκεις;". Γελάει. Μου γελάει.
"Θα μπορούσα να σε κοιταω για ωρες". "Μαλακιες, ολες τα ιδια λετε". Κατσουφιαζω. "Εσυ ειπες πως δεν ειμαι σαν τις αλλες" λεω με υφάκι και το πνευμα της νικήτριας. "Επισεις ειπα οτι εισαι μια απλη γυναικα αλλα εσυ εισαι ενα κοριτσακι".
"Και τι γινεται με αυτα;" συνεχιζει δείχνοντας μου πανω στο γυμνό του σωμα τα σημάδια του. Τα δάχτυλα μου αμεσως αρχίζουν να ταξιδεύουν εκει χαϊδεύοντας ενα ενα τα σημάδια που εχει αφησει το γυαλί στο δέρμα του. "Και αυτα ομορφα ειναι" απαντώ απλα χωρις να τον κοιτώ. Εκείνος ομως το κανει. Και νιώθω το βλέμμα του να με καίει. "Πως σε λενε;"
"Ανταμ"
"Και ποσο εισαι;"
"26 στα 27"
"Ω εισαι μεγαλος"
"Και τώρα που τα εμαθες αυτα τι;"
"Κακο ειναι;" απαντάει με το χαρακτηριστικό "τσου" μονο. "Θα με αφησεις να μεινω εδω; δεν με θελουν σπιτι"
"Ω έλα τώρα δεν νομίζω πως δεν σε θελουν. Γιατι οχι;"
"Σου είπα ειναι απογοητευμένοι απο εμενα"
"Τι μαλακιες ειναι αυτες; "
"Ουτε εγω θελω να παω σπιτι". Κοιταω χαμηλά. "Αυτο ειναι μονο; "
"Ουτε θέλω να σε αφήσω"
"Σου εχω πει οτι δεν θελω να με λυπάσαι επειδη ειμαι ενας κατεστραμμένος".
"Δεν εισαι γαμωτο, πληγωμένος εισαι" γυρνάει το βλέμμα του σε εμενα εντονα. "Που το ξερεις;"
"Κανενας δεν ξυπνάει ενα πρωι με διαθεση να απαγάγει κοριτσια".
"Υποθετω πως εχεις καποιο δικιο". Χαμογελάω πλατιά σε αυτον. "Ελα σκασε" γελάει και αυτος. "Δεν μίλησα" σηκώνω αμυντικά τα χερια μου στον αερα. Ξαφνικα τυλίγει τα χερια του γυρω μου παλι και βαζει το κεφάλι του πάνω στο στέρνο μου. Με αγκαλιάζει. Τυλιγω κατευθείαν τα δικα μου χερια γυρω απο το σβέρκο και τον χαϊδεύω απαλά. "Ει τι εγινε;"
"Τιποτα απλα μ'αρεσει η αγκαλια σου".
"Θα με αφησεις να μεινω εδω;". Νιωθω οτι τον πιέζω αλλα ειλικρινα δεν θελω να γυρισω σπιτι μου. "Οχι. Θα πας σπιτι σου και θα τελειωσεις το σχολειο".
"Ειναι το τελευταιο πραγμα που με νοιαζει αυτη τη στιγμή".
"Δεν θα έπρεπε, δεν εχεις στόχους; δεν θες να γινεις κατι στη ζωη σου;"
"Θελω αλλα οι γονεις μου παντα ηταν αντίθετοι σε αυτο".
"Κανεις δεν μπορει να σου απαγορεύσει να αποφασίσεις για το μελλον σου. Εμενα μου το απαγόρευσαν και κοιτα που κατέληξα".
"Οι γονείς σου; "
"Τι θες να σπουδάσεις;". Αγνοεί την ερώτηση μου. "Θέλω να παω στην καλών τεχνών και να γινω σκιτσογράφος. Απο μικρο παιδι σχεδιάζω και ζωγραφίζω πραγματα. Οτιδηποτε και αν εβλεπα το ζωγράφιζα για να το θυμαμαι. Εχω άπειρα βιβλια γεμάτα ζωγραφιές σπιτι μου. Μακαρι να μπορουσα να στα δειξω, ειμαι πολυ περιφανη για αυτα".

*Adam's Pov"

Την βλεπω να μου μιλαει για τα σκιτσα της με τοση χαρα και πάθος. Ειλικρινα δεν μπορω να σταματησω να την κοιτάζω και να παραδεχτώ οτι ειναι πανέμορφη. Δεν εχει ιδιαιτερα χαρακτηριστικά. Κάστανα ματια και ξανθά μαλλια μα ορκιζομαι ειναι η πιο ομορφη κοπελα που έχω δει. "Ει με ακους; " κουνάει τα χερια της περα δώθε μπροστα μου. "Ναι συγνωμη αφαιρεθηκα".
"Σε τι πραγμα; "
"Στα ματια σου". Ω δεν μπορώ να πιστεψω πως την εκανα να ντρέπεται. "Ελα συνεχισε" την παραπέμπω να μου πει βγάζοντας την απο την δύσκολη θεση. "Οπως σου ειπα θελω να ταξιδεψω στην Αγγλια για αυτο. Εχουν τις καλύτερες σχολές μα οι γονεις μου θελουν να γινω γιατρός. Και μαλιστα χειρουργός".
"Και εσυ αν δεις αιμα απο κόψιμο λιποθυμας". Γελάει. Χριστε μου οτι πιο ομορφο. "Ναι καπως ετσι. Δεν μου αρεσει η ιατρική, ουτε πιστευω οτι εχω τις ικανότητες να βγαλω τέτοιους υψηλούς βαθμούς. Ουτε η νομική μ'αρεσει που ειναι η δευτερη επιλογη τους". Ολοκληρώνει βάζοντας μια τούφα απο τα μαλλια της πίσω απο το αυτι της. Ακομα και αυτες οι μικρές κινήσεις της φανταζουν υπέροχες. "Ποσες του μηνα εχουμε; " ρωτάει μετα. "Εντεκα", της απαντω. "Αν σου υποσχεθώ πως θα γυρισω στο σχολειο θα με αφησεις να μεινω;". Ομολογώ οτι δεν περιμενα την ερωτηση της. Δεν θέλω να μεινει εδώ και να καταστραφεί αλλα απο την αλλη θελει να γυρίσει στο σχολείο της και οι γονεις της δεν την θελουν πίσω. Ποσο σκατενιοι άνθρωποι υπάρχουν; μιλάω λες και δεν ξερω τους δικούς μου. "Ενταξει" απαντώ τελικα. "Ημαστε μακρια απο το σχολειο σου ομως".
"Δεν πειράζει απλα θα ξυπναω νωρις". Λεει και τα ματια της με παρακαλάνε. "Οτι πεις" Λεω και σηκώνω τα χερια ηττημένος.

______________________________________________

Βρε τι ειστε εσεις; 😱
Οι καλύτερες αναγνώστριες!

Πήγαμε 1Κ και τα περάσαμε κιολας. 👌
Παρτε τωρα αυτό το κεφαλαιακι για συνεχεια γιατι ηρθε η ωρα που ολοι περιμέναμε. Σε λιγο ξεκινάνε τα ντερτυ ναι ναι. 😛🔞❌

Στην εικονα πανω ειναι ο αγαπημένος μου Ανταμ που νομιζω εχω ερωτευτεί. Πατηστε πανω για να τον δειτε ολοκληρο! 😉

Υ. Γ. Για να βλέπετε τα update προσθέστε το στη συλλογή σας!

Social platforms:
Facebook:Ντενίζ Αρβανιτάκη
Instagram:arvanitakiii
Snapchat:arvden
Tumblr:denisearv24