Με αγκαλιάζει στηγμιαια και με αφηνει. Γιατι με αφηνει; δεν θέλω. "Εσυ τι θα μου υποσχεθείς; ".
Τι της απαντας τωρα; "οτι ο μονος πόνος που θα νιώθεις θα ειναι αναμεσα στα ποδια σου υποθέτω". Με κοιτάει σοκαρισμένη και κοκκινίζει. "Συγνωμη το ξεχασα". Λεω απολογητικα οταν θυμαμαι πως δεν ειχε ποτε σεξουαλική επαφη ουτε για προκαταρκτικά. Αχ πως μπορούσαν. "Παντως φέρθηκα μαλακισμένα χτες. Δεν το ηθελα απλα ειχε παει καιρος που ειχα να παρω οποιαδηποτε ουσια και δεν άντεξα και σε συνδιασμό με το αλκοολ ειχα γινει για τον πουτσο. Συγνωμη". Της λεω και εννοώ καθε γαμημενη λεξη. "Μην βρίζεις, ενταξει το καταλαβα".Οι ωρες περασαν και το μονο που ειχαμε κανει ειναι να παραγγείλουμε για να φαμε.
"Χρειάζομαι ύπνο" της λεω οταν καθόμαστε στον καναπε βλέποντας ολα τα σαχλα τηλεοπτικά σοου που με κάνουν να βαριεμαι μεχρι να νυχτωσει. "Και εγω". Απαντα αφου εχει χασμουρηθει πάνω απο πεντε φορές αλλα δεν λεει να μου το πει απο μονη της ή να με αφησει για να παει να κοιμηθει. Σηκωνόμαστε και κατευθυνόμαστε προς το δωματιο. Σταματώ εξω απο το δωματιο μου ενω εκεινη συνεχιζει προς το αλλο. Παει να ανοιξει την πορτα αλλα την σταματώ. "Ει που πας; "
"Για υπνο; ". Λεει ειρωνικά ρολαροντας τα ματια της. Αχ ποσο θέλω να την κολλησω στον τοίχο και να της δειξω τι γινεται οταν με ειρωνεύονται. Αλλα δεν το κανω. "Ελα εδω". Της λεω και την τραβάω προς το δωματιο μου. "Δεν νομιζω πως αυτο ειναι καλη ιδεα". Λεει κοιτάζοντας την πορτα του δωματίου μου και επειτα εμενα. "Ορκιζομαι οτι δεν θα σε αγγίξω" λεω απαντώντας στη σκεψη της. Ανοίγω την πορτα μπροστά της και διασταζει. "Απλα μπες δεν το εκανα τοσο καιρο δεν θα το κανω τωρα" μπαινει μεσα και της δινω μια μπλουζα μου να αλλαξει και ενα εσώρουχο. "Εχεις κατι να βαλω απο κατω;"
"Σου πάει τεράστιο"
"Δεν έχει σημασια" ειναι καθισμένη στο κρεβατι και εγω πάω απο πάνω της. Στηρίζω τα χερια μου δεξια και αριστερα της. "Εισαι μια χαρα" προσθέτω και την ρίχνω πίσω στο κρεβατι. Ανεβαίνω πανω της και την φιλάω στο λαιμο της. Τα μικρά της χερια τοποθετούνται στο γυμνό μου στήθος και με σπρώχνει πίσω. "Απλα ηθελα να σε φιλήσω"
"Ενταξει" απαντάει απλα και πηγαινει προς τη μια πλευρα το κρεβατιού. Ξαπλώνει οσο πιο ακρη γίνεται και εγω ειμαι δίπλα της. "Δεν θα σε φαω. Ακομα. Μπορεις να πλησιάσεις ξερεις."
"Είναι καλυτερα έτσι".
"Πολυ καλυτερα οταν θα πέσεις κατω και θα γελαω". Λεω και την τραβάω πανω μου. Η πλατη της ακουμπάει το στέρνο μου και νιωθω οτι το χερι μου τυλίγει την ευτυχία.*End of Adam's pov"
[…]
"Και τι θα κάνουμε μεσα; ". Ρωτάω τελικα ενω με πίεσε πανω του νιώθοντας υπερβολικά πολυ άβολα. "Δεν θα κανω τιποτα που δεν θελεις. " Είπε απαντώντας στις περίεργες σκέψεις μου. Εγνεψα καταφατικά χαμογελώντας σε αυτον που τοσο με καταλάβαινε. Παρ'όλα αυτα μου έλειπε. Εκείνος μου έλειπε, αναμεσα στα ποδια μου να με κανει ετσι οπως δεν εχω νιώσει ποτε ξανα. Μου λειπει το συναισθημα που έζησα εκεινη τη μερα. Ω ναι. Στην σκεψη της έκρηξης συναισθημάτων μου νιωθω την περιοχη μου να φλέγεται και χαμογελάω ασυναίσθητα. "Δεν εχεις ακουσει τιποτα απο οτι ειπα ετσι; " Σκατα. "Συγνώμη αφαιρεθηκα, τι ελεγες;"
"Οτι εισαι υπερβολικά κάβλα". Νιωθω τα μάγουλα μου να γινονται κόκκινα. Τοποθετεί τα χερια του πάνω στο προσωπο του γελώντας. "Πλακα κανω" λεει τελικα. "Δεν ειπα αυτο". Παιρνω μια ανακούφιση απο την αμηχανία μου. "Το σκεφτηκα ομως". Γελάει ξανα. "Ελα σταματα" λεω ντροπιασμενα. Ποτε κανενας δεν μου εχει μιλησει ετσι. Ομως δεν νιωθω θιγμενη. Τα λογια του προέρχονται απο εκείνον οπως και να εχει. "Εισαι πανω μου δεν βοηθάς! ". Συνεχιζει στον ίδιο τόνο. Κανω να κατέβω και με στηρίζει καλυτερα πανω του αποτρέποντας με. "Χαλάρωσε λιγο απλα εχω μερικες καύλες πρωινιατικα. Ειναι φυσιολογικό"
"Θα σκάσεις επιτελους; " λεω ρολαροντας τα ματια μου. "Οχι; " ,απαντάει ειρωνικά και ερχεται πιο κοντα μου. Αφηνει ενα φιλι κατω απο το πηγούνι μου και ενα στο λαιμο μου. Τον σταματάω και τον σπρώχνω ελαφρά πισω στην πλατη του καναπε. "Θελω να μαθω πραγματα για σενα". Λεω τελικα ελπιζοντας για το καλυτερο. Βλεπω πως δυσανασχετεί αλλα με αφηνει. "Τι θες να μαθεις;"
"Τι σου αρεσει πραγματικα να κάνεις;
"Θες πραγματικα να ξερεις; " σκεφτομαι λιγο παραπάνω την απαντηση μου. "Ναι" λεω τελικα. "Μου αρεσε να πηδάω μελαχρινές με μεγαλο στήθος". Μαλλον έπρεπε να σκεφτω καλυτερα. Απογοήτευση με διαπερνάει. Ουτε μελαχρινή ειμαι ουτε μεγαλο στήθος εχω. "Να σου πω τι μαρεσει τωρα; ". Περιμενω να απογοητευτω ξανα και γνεφω θετικά. "Μου αρεσει να κοιμασαι αγκαλια μου και να σε φιλάω και χριστε μου εισαι τοσο αθώα που μπορει να με τρελάνει". Η καλυτερη απαντηση που μπορω να σκεφτω ειναι να τον φιλήσω.______________________________________________
Ναι καλα καταλάβατε το επομενο κεφαλαιο θα ειναι τεράστιο και φυσικα dirty. Και θα μπει στις 100 προβολές, 35 αστεράκια και οσο περισσοτερα σχολια γίνεται 🤘🤘.
Δυστηχώς τελειωνουμε σιγα σιγα μιας και σκεφτομαι να το τελειώσω καπου στα 15 κεφάλαια.
Αλλα τα υπολοιπα θα ειναι φυσικα γεμάτα συναισθημα και σεξ. (Και αποκαλύψεις αλλα δεν το λεμε)
Σας ευχαριστω για την υποστήριξη. ❤
Υ. Γ. Για να βλέπετε τα update προσθέστε το στη συλλογή σας!
Social platforms:
Facebook:Ντενίζ Αρβανιτάκη
Instagram:arvanitakiii
Snapchat:arvden
Tumblr:denisearv24
YOU ARE READING
Μελαγχολική Στοκχόλμη
Short StoryΠάντα παρεξηγήσιμη. Κανένας ποτε δεν θα καταλάβει αν δεν βρεθεί σε αυτή τη θέση. Μίσος. Αυτο ειναι το σωστο συναίσθημα, όμως εκείνη δεν είχε τίποτα απο αυτο μέσα της. Συμπάθεια. Ετσι ξεκίνησε. Γιατί; ένιωθε ασφάλεια, παραπανω απο εκείνη που της πρόσ...