Hoofdstuk 13

231 12 7
                                    

Zoals beloofd, de tekening va Alina en Tony :)
Een groot gevecht in dit hoofdstuk met een onontkoombaar einde (tam tam taaam). Ik vind dit soort hoofdstukken flink lastig om te schrijven, dus ik hoop dat jullie het wat vinden.
Veel leesplezier! Xxx Lientje

Alina's P.O.V.

Ik vloog naar de derde loods en ramde dwars door een raam heen, waarna ik op de brug vlak onder het raam landde.

Liam stond in het midden van de loods en keek op. Om hem heen zoemde de machines die de kubussen maakte en achter hem stonden nog vier volgeladen vrachtwagens te wachten tot ze mochten vertrekken.

'Ik zie dat je vader je een kadootje heeft gegeven? Of is deze alleen maar te leen? Met jou vader is dat laatste logischer,' merkte Liam op.

'Liam, stop hiermee,' zei ik. Hij lachte luid. 'Waarom zou ik? Kijk om je heen Alina, dit is het beste wat ik ooit gedaan heb!'

'Alle wereldleiders vermoorden is niet het beste wat je ooit gedaan hebt.'

'Zonder wereldleiders zal er vrede zijn. Jullie zullen knielen en je vrijheid opgeven, want vrede is het belangrijkst,' zei hij.

'Mag ik nog even terugkomen op het kadootjes-principe? Want serieus, Alina heeft veel aan het pak verbeterd, dus eigenlijk heeft ze ook recht op wat waardering,' zei Tony ineens achter me. Ik keek om en zag dat hij door het gebroken raam naar binnen was gekomen.

Hij landde achter me, liep naar me toe en legde zijn hand op mijn schouder.

'Alle vrachtwagens buiten zullen geen problemen meer veroorzaken. Maar ik zie dat ik er hier nog een paar gemist heb,' zei hij.

'Je weet hoeveel slechte dingen je vader tegen de wereld gedaan heeft, toch? Allemaal onder het mom om de wereld te redden, maar ondertussen de helft ervan vernietigen. Zodra iedereen als hij weg is en iedereen voor mij buigt zal de wereld eindelijk voelen hoe het ook kan, in vrede en zonder vrijheid.'

'Zeg, wie heeft jou het recht gegeven om de woorden van een god te quoten? Volgens mij heeft Loki daar patent op,' zei Tony.

'Niemand heeft je meer nodig, Iron Man. Je bent je rol ontgroeid!' riep Liam.

'Goed, zorg jij voor de prediker van anti-vrijheid met de enge groene ogen terwijl ik de laatste vrachtwagens onschadelijk maak?' vroeg Tony, Liam negerend.

'Ja, hij is helemaal van mij,' zei ik. Ik sprong van de brug naar beneden en landde tien meter van hem vandaan. 'Ik ben er klaar mee. Stop hiermee, Liam. Dit is niet wie jij bent,' zei ik.

'Misschien niet. Maar wereldvrede is iets waarvoor ik best mezelf niet wil zijn,' zei hij.

Als bij toverslag verscheen er ineens een kubus in zijn hand, die hij naar me toe gooide. Ik had geen tijd om te reageren. Hij ontplofte terwijl hij nog door de lucht vloog en ik werd achteruit geslingerd.

Ik kwam hard tegen een pilaar en voelde dat zelfs het W1 pak niet de hele klap op kon vangen. Sterretjes speelde in mijn ooghoeken terwijl ik in elkaar zakte. Ik schudde mijn hoofd en kwam langzaam weer overeind.

Hij liep richting de vrachtwagens, richting pap. Ik hief mijn hand en schoot een energiestoot op zijn rug af.
Iets zei hem dat ik geschoten had, want hij draaide zich bliksemsnel om en hief zijn hand. Een groene waas schoot voor hem omhoog en wist om de een of andere rede mijn energiestoot tegen te houden. Ik schoot opnieuw, maar weer hield de groen waas het tegen. Ik bleef schieten terwijl ik naar hem toe liep, maar niks kwam erdoorheen.

Hij lachte en maakte nog een beweging met zijn hand. Ik werd opzij geslingert en knalde door een machine heen.

Dit was magie, dat kon niet anders. S.H.I.E.L.D. had er een hele map over en teveel factoren kwamen overeen. Het verklaarde ook de andere dingen die ik had gezien. Ik wist nu alleen niet of ik blij moest zijn dat mijn vermoedde klopte, of dat ik bezorgd moest zijn. Waarschijnlijk dat laatste...

Zijn Meisje (Een Iron Man/Tony Stark Fanfic)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu