Zijn Meisje (Een Iron Man/Tony Stark Fanfic)

Hoofdstuk 15

Alina's P.O.V.

Ik had nooit gedacht dat ik zo veel interesse zou kunnen hebben in het verleden, maar ik gok dat als je niet kunt slapen, alles uiteindelijk interessant wordt om te doen.

Het was de derde nacht op rij die ik in het archief van S.H.I.E.L.D. doorbracht. De dag nadat pap en ik terug gekomen waren had ik hem gevraagd me mee te nemen naar het Avengers Hoofdkwartier. Ik had Fury zo ver weten te krijgen me de sleutel van het archief te geven en sindsdien was ik hier bijna permanent te vinden.

Waarom? Ik was op zoek naar informatie over de jongen die me Liam had laten vermoorden. Volgens Friday was hij een Asgardian: de ongekende vergelijkingen tussen hem en de Asgardians die hier op aarde waren geweest kon op weinig anders duiden. En dus was ik opzoek gegaan naar aanwijzingen.

Sinds de computers waren uitgevonden waren eigenlijk alle dossiers gedigitaliseerd, dus die zaken kon Friday voor me uitzoeken. Deze oudere zaken, degene op papier, die moest ik zelf doorspitten.

Tot nu toe had ik niks gevonden.

Gisternacht was ik wel op een interessante sectie gestuit. Het was niet waar ik naar op zoek was, maar de archiefdozen van het begin van S.H.I.E.L.D. Over Peggy Carter en Howard Stark, mijn opa.

Ik had de hele nacht gelezen en was meer over hen te weten gekomen dan ooit.

Tony sprak eigenlijk nooit over mijn grootouders, vooral niet over Howard Stark. Ik wist dat de relatie tussen hem en pap nooit zo goed was geweest, maar ik had nooit geweten waarom.
Maar nu ik deze documenten aan het doorspitten was begon ik steeds meer van mijn eigen verleden te snappen.

Behalve oude documenten over gebeurtenissen had ik ook, ver weggestopt achter allemaal anderen dozen, een doos met oude blueprints en ideeën van Howard gevonden, die ik nu door aan het kijken was.

De klok gaf twee uur s'nachts aan en ik zat in kleermakerszit op de grond tussen de archiefkasten. Verschillende dozen stonden om me heen en ik bekeek net een blueprint van een soort thermovest voor het leger toen Tony me vond.

'Hey kiddo. Wat ben je aan het doen?' vroeg hij. Hij leunde met over elkaar geslagen armen tegen een archiefkast en keek op me neer.

'Gewoon, snuffelen in oude troep. Het is wonderbaarlijk wat je allemaal interessant gaat vinden als je al drie dagen niet slaapt,' merkte ik op.

'Geloof het of niet, maar ik weet precies wat je bedoeld. Ik heb ook ooit 72 uur niet geslapen. Wat heb je hier?'

'De echt oude papieren, van het begin van S.H.I.E.L.D. Ze noteerden toen echt alles,' zei ik. 'Heb je Peggy Carter gekend?'

'Nee.'

'Echt niet? Volgens deze verhalen waren zij en opa erg close. Had je Jarvis expres naar jullie oude butler vernoemd?'

'Ik praat er liever niet over.'

Ik zuchtte en staarde naar de blueprint die ik nog steeds in mijn handen had.
'Soms zou ik willen dat ik opa en oma gekend had. Van wat ik hieruit kan opmaken leken jij en opa erg veel op elkaar.'

'Nee, dat wil je niet en nee, we lijken niet op elkaar.'

Ik legde de blueprint aan de kant en pakte een dossier uit de doos. Ik schraapte mijn keel en las voor: 'Genie, heeft last van OCD, narcist uit het boekje, rokkenjager, respectloos tegenover de wet.'
Tony fronste. 'Wat is dat? Natasha's raport over mij voor het Avengers Initiative? Zo klinkt het namelijk wel. Al zat daar ook "zelfdestructieve neigingen" tussen, als ik het goed heb.'

Ik keek naar hem op. 'Dit is de gedragsanalyse van Howard Stark in 1940,' zei ik.

Hij keek weg en er viel een ongemakkelijke stilte.
Ik staarde naar het dossier en de foto van Howard Stark. "Overleden" was heel groot over het dossier gestempeld. Meteen moest ik weer aan Liam denken.