54

5.7K 199 15
                                    

Yezda'dan

Hilda hıçkırıklar içerisindeydi.Barzan öfkeli gözlerini dikmiş bakıyordu Hilda'ya.Adar ise acır gibiydi sanki.

-"Abi bırak o da benimle gelsin Aras ile evlenmesin"dedi Poyraz yalvarırcasına.Hadi bu şerefsiz, kardeşinin ne suçu var ki?Ağzımı açıp bir şey söyleyecektim ki

-"Senin gibi kardeşim yok benim.Ayrıca Hilda evlenecek!Hiç seninle gönderir miyim,aklın alıyor mu?"dedi Barzan sert sesiyle.

-"Abi nolursun kurbanın olayım suç benim suçum ona yüklemek nedir bütün suçları!"dedi sinirle Poyraz.

-"Abi nolursun evlenmeyim ben.İstemiyorum onunla evlenmek.Başka biri ile evlenirim yine onunla evlenmem"dedi tekrar ağlayarak.

-"Bak Hilda seni kaçırdı.Abin olacak it ise namussuzluk yaptı evli bir kadını kaçırdı.Ya öleceksiniz ya yaşayacaksınız.Ben istemez miyim seni sakin bir ortamda istediğinle evlendirmek.Ama öyle olmuyor.Töreleri çiğneyemem.Hadi kan davası başladı ben Adar'ı vurdum.Kayıoğulları sakin mi kalacak sanıyorsun.Herkesi öldürürler anlıyor musun?Hem onlardan hem bizlerden."dedi gerçekler hem Hilda'nın suratına hem de benim suratıma tokat gibi çarpmıştı.Canım acımıştı sanki.

-"Sen beş yıl önce demiyor muydun Aras seni çok seviyorum diye"dedi orada varlığını unuttuğumuz Aras.Boş boş hırsla Hilda'ya bakıyordu.Poyraz'a baktığımda ateş püskürüyor sandım.Nasıl yani?Ne sevmesi be!

-"O, beni reddetmekle kalmayıp okulun önünde rezil edene kadardı.Ben o defteri kapattım Aras Efendi!"dedi sinirle.

-"Artık benim karım olacaksın beni sevmeye çalışırsan iyi edersin yoksa kendine eziyet edersin ."dedi pis pis kıza gülerek.Yemin ederim Aras'ı geberteceğim sonra.Onu oklavayla kovalayacaktım.Ne kadar da abisine benziyordu.

-"Hem...Hem ben başkasını seviyorum.Seni sevemem.Bak işte...İşte onu seviyorum"demişti parmağıyla dış kapının olduğu yeri göstererek.Herkes şok olmuştu ben de dahil olmak üzere?Nasıl ya?Nasıl olabilir bu!

Hilda'dan

Paniklemiştim nedense.Aras'ın beni sevmemesi kalbimi öyle delip geçmişti ki zamanında onu kalbimin en derinliklerine gömüvermiştim.Benim üzerimde hakimiyet kurmaya çalışması sinirlerimi öyle germişti ki içeriye giren yabancıyı bir çırpıda gösterivermiştim.Kimi gösterdiysem artık bir şok dalgası yaratmıştı herkesin üzerinde.Özellikle Yezda'nın irileşen gözleri dikkatimden kaçmamıştı.

-"Nasıl ya?Nasıl!Yekta"dedi yüksek sesle Yezda.Yekta olarak tanıdığım bu yabancı Yezda'nın yanına gelerek bir çırpıda sarılmıştı.

-"Kardeşim...Can parçam...Nerelerdeydin sen"dedi gözünden bir damla yaş süzülerek...

-"Manyak mısın lan sen sevemezsin onu öyle bir şey yok benim karımsın anlıyor musun beni"dedi Aras gür sesiyle kolumu kavrayıp iyice sıkarak.

-"Senin karın olacağım gerçeğini değiştiremem ama gönlümdekini de attırmam.Al bak işte ben Yekta'yı seviyorum"dedim hırsla.Beni omuzlarımdan tutmuştu bu sefer.Yekta ise anlamsızmışız gibi bize bakmıştı.

-"Senin gönlünde benim sende benimsin şu saatten sonra.Söyle o yüreğine kalbini söker yerinden çıkarırım bana boyun eğmezse."

-"Sen..."dediğim sırada Yekta

-"Bu kız kimmiş de beni seviyormuş bacaksıza bak"dedi

-"Senin gibi sevgiden anlamayan birine yürek vermişim ya yazıklar olsun bana"dedim battı balık yan gider dercesine.Şuan sıçtım  sıvıyordum.

-"Haddini bil kızım sen kimsinde benimle böyle konuşuyorsun.Aras şu karın olacak ufaklığı buradan çıkar elimde kalacak"dedi Yekta.Aras ise hırsla kolumdan çekiştirerek içeriye götürmüştü.Beni yatağa fırlatıp

-"Bana bak kızım seni doğduğun güne pişman ederim.Olur olmadık yerde bir şey söylersin şerefime en ufak bir söz gelsin ölümlerden ölüm beğen!"dedi dişerini sıkarak.

-"Senin Allah belanı versin anladın mı beni!"dedim sinirle bağırarak.Yanağımda keskin bir acı hissetmemle yatağa savrulmam bir oldu.

-"Bana benden başka birini sevdiğini söyleme sakın benimsin anlıyor musun sen!"dedi ve hırsla yapışmıştı dudağıma....

Poyraz'dan

Yüreğim mavi gözlerde kalmıştı.Bir an benim için ağlıyor sanmıştım.Kalbim teklemiş nefes alamaz hale gelmiştim.Özellikle eline o silahı aldı ya canımdan can gitti.Dayanamazdım özellikle ondan parçaların ölüp gitmesine.Şimdi onun gibi iki güzel melek mi dünyaya gelecekti.Varsın ben ona dokunamayım,varsın gözü gözüme değmesin.Yüreğim onda kaldı...Barzan Abimle oradan çıktıktan sonra konağa gelene kadar ağzımı açmamıştım.Ve öfkesi dinecek gibi değildi.Konağa geldiğimizde abim hırsla arkasını dönüp

-"Bana bak şerefsiz Dilba'yı senin için düşündüm.Katlansa katlansa o sana katlanır."

-"Abi o kız beni doğrar.Sana yemin ederimki benim gibi bir psikopatı bile keser.Yanına yaklaşan iki kişiyi vurdu o kız.İstemediği birine verecekler diyede o isteyen kişinin yüzünü köpeklere parçalattı.O kız erkek fatma bildiğin abi"

-"Deli deliyi görünce sopasını saklarmış.Seni dize getirecek sadece o kızdır.Söz bitti yarın istemeye gideceğiz sende sonraki gün bu topraklardan siktir olup gideceksin."

-"Yani beni cezalandırıyorsun öyle mi?Hilda'yı orada bıraktın be asıl sen kendini cezalandır!"diye haykırdım.İki elini yakama yapıştırdı ve 

-"Hilda'nın orada olmasının sebebi kim?Ben miyim lan onun orada olmasının sebebi.Seni gebertirim Poyraz.Ulan karım ile tartışmışım annem rahatsız bir kardeşim ellere gitti bir kardeşimde öldü lan gömdüm ben onu gömdüm ellerimle verdim ben toprağa niye erkek orospusu olduğu için.Ulan babamın yıllardır koruduğu benim korumaya çalıştığım aile şerefimizi iki paralık etti benim kardeşim.Ne mi oldu öldü o Poyraz!Bu topraklara bir daha ayak basamayacak.Bu topraklarda bir daha kucaklaşamayacağım ne kadar zor sen bilir misin!Herkesin yükü omzumda ölmemek için o kadar çok direniyorum ki yeter artık yeter!"dedi ağlayarak.Abim bitmişti onu bu yola sürükleyen bendim.Susmalıydım artık abimin canını acıtmamak için bir daha hiç konuşmamalıydım....

Adar'dan

Gözümm...Nerelerde kaldın sen...Yatağımın diğer yarısı soğuk kalmasın tıpkı böyle tatlı tatlı uyuduğun gibi hep uyu.Kalbimin diğer yarısı boş kalmasın.Karnındakilerde benim sende benimsin.Ne kadar güzelsiniz yahu siz...Yüreğim  buz tuttu sanki senin yokluğuna...Nasıl nefessiz yaşamamı beklerler ki...Ne ara sana bu denli aşık olmuştum be yavrum...Sen benim vatanım,sen benim rüzgarım,sen benim hüzün dolu yağmurlarımsın...

Yine karşımda küçük bir çocuk gibi uyuyordu.Kuzguni saçları yatağıma saçılmıştı.Maviliklerini benden saklamıştı.Ama olsun düzenli nefesi beni sakinleştirmeye yetiyordu.Bana yaklaştı ve sımsıkı sarıldı.Titriyordu sanki.Boynuma burnunu sokmuştu.Sımsıkı sarıldım.Şunu fark etmiştim ki ondan iki adım bile uzak dursam gönlüm hastalanıyor ve sarsıntılar geçiriyordum.Yaramıyordu bize ayrılık yaramıyordu nefessizlik.Astım hastaları gibi nefes almak için çırpınıveriyordum onsuz kalınca.Bundan sonra bize ayrılık yok bize ölüm var be her şeyim...

Gözlerim ağırlaşmıştı.Kendimi onun güzel bedenine sığınarak onlu düşlere bırakmıştım belirsiz bir güne uyanacağımı bilerek....

Multimedyadaki Aras ...


BİR PEÇEN İÇİN DÜNYAYI YAKARIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin