BİR PEÇEN İÇİN DÜNYAYI YAKARIM

7

Hızlıca hazırlanmıştım ve aşağıya apar topar indim.Yekta tam karşımdaydı.

-"Nereye?"

-"Afşın almaya gelecek kötü şeyler olacak gitmezsem Kazım Ağa'nın konakta."

-"Gidemezsin izin vermiyorum."

-"Senden izin istemiyorum özellikle hayatımı bir hıyarla birleştireceğim için seni affetmeyeceğim.Bu yüzden senin benim üzerimde herhangi bir söz hakkın yok Yekta Bey."dedim ve Yekta'yı ağzı açık arkamda bıraktım babamların kapısının önüne gittim ve yüksek sesle 

-"Baba uyan sana söylemem gerekn şeyler var."dediğimde babam saç baş birbirine girmiş bir şekilde dışarı çıktı.

-"Noldu kızım?"

-"Baba Kazım Ağa'nın evde biraz durum karışmış Afşın beni almaya gelecek işim hemen bitttiğinde geri döneceğim izin verir misin?"

-"Durum ciddi mi bizim yapmamız gereken bir şey var mı?Yekta gelsin mi?"

-"Evet ciddi biraz güven baba gereksiz şeyler için senden bir şey rica etmem zaten bunu sende biliyorsun.Ve Yekta'nın gelmesine kesinlikle gerek yok."

-"Tamam kızım.Kocan olcak olsa da sen yine de kendine dikat et kızım."deyip beni alnımdan öpmüştü.

-"Teşekkür ederim baba."dedim ki o sırada arabanın kornasını duydum.Hızlıca merdivenlerden inip arabaya doğru koşmaya başladım.Hemen sürücü koltuğunun yaanındaki koltukta yerimi aldım.

-"Neler oluyor Afşı?.Abin ne yapmaya çalışıyor?"

-"Yenge abim sizden ayrıldıktan sonra benim işim var deyip dışarı çıktı.Arkadaşları eve bıraktı.Sonra ben 'Abi kendini düşünmüyorsan yengemi düşün bu kadar içecek ne vardı 'dedimki beni dışarı attı sonra kapıyı kilitledi içeriden bir kırılma sesi geldi.Allahtan babamların haberi yok yenge dururmu sadece sen düzeltirsin."

-"Pardon ama abin gerizekalı mı?Ya aptal mı bu çocuk Allah'ım ya onca konuştum dediklerimden bir şey anlamıyor mu?"

-"Sanırım haklısın ama gel gör ki bunu abimin yüzüne söyle.Küçükken gerizekalı dedğim için beni dövmüştü.Ondan beri pek cesaret etmiyorum."

-"Sen sakin ol ben ona yapacağımı bilirim."

Sonunda eve varmıştık.Afşın Aras'ı kapıyı açması için aramıştı ama telefon ulaşılamıyordu.Anahtarı bulduk ve içeri girdik .Ben Afşın 'ın arkasındaydım.Sonra yukarı çıktık.Ev gerçekten çok tanıdık geliyordu sanki senelerce burada yaşamışım gibi.Bir kapının önünde durmuştuk ki yerde yatan bir figür vardı ağlıyordu devamlı.

-"Aras sana ne oldu?"dedim hızlıca yanına gidip diz çöktüm şuan eşittik.

-"Onu oradan çıkar ben önemli değilim şuan.Kendine yeterince zarar verdi zaten."dedi.yerimden kalktım ve Afşın '

-"Kardeşinle ilgilen"dedim sonra kapının yanına giderek

-"Adar kapıyı açar mısın?"dedim ses yoktu.

-"Adar kendimi öldüreceğim bana da bahane olur nasıl olsa ölmek istiyordum balkon ne tarafta Afşın."

-"Bana sizi sayıyla mı veriyorlar napıyorsun yenge."dedi Afşın.

-"İyi o zaman bende kendim bulurum ."dedim tam arkamı dönüp gidiyordum ki kilit sesi duyuldu açmıştı.

-"Siz burda kalın ben giriyorum."dedim sonra da kapıyı iterek içeri girdim karanlıktı biraz bekledim sonunda gözlerim karanlığa alışmıştı.Yatağın yanında yere oturmuş bir silüet vardı.Yanına gidip oturmuştum.