BİR PEÇEN İÇİN DÜNYAYI YAKARIM

55

Yezda'dan 

Poyraz gitmişti.Üzülüyordu bir tarafım.Canı yandı belki benden daha çok canı yandı.Sevmek kolay mı öyle?Sevdiğine dokunamamak sarılamamak ne kadar da zordu öyle.Bu süre zarfında görmüştüm bütün bunları.Ya memleketin...Doğup büyüdüğün topraklardan sırf sevdin diye sürgün edilmek...Zordu Poyraz için anlıyordum onu sonuna kadar.Haklı buluyordum onu.Ne yapsa bana hakkı vardı.Adar ile konuşmak isterdim ama ya yanlış anlarsa beni?Ya kızarsa bana?Ama konuşacaktım Adar ile...Benim yüzümden memlekete yıllarca hasret kalmasına göz yumamazdım.Beni kaçırdı beni nefessiz bıraktı ama nefesi olmam içindi lakin yar olamazdım zaten kader ona en büyük oyunu oynamıştı Hilda'nın ellerinden gitmesiyle...Adar'ın konaktaki çalışma odasının kapısını tıklatmıştım.İçerideki tok ses beni onaylayınca girdim içeri.

-"Hatunum...Bir şey mi istemiştin benden?Bu halinle ayağıma kadar gelmişsin arasaydın ya odaya gelirdim ben."

-"Balım iyice kımıldayamaz yaptın beni vallahi alınıyorum ama.Tamam biraz kilo aldım da yani yürüyemez de değilim ya.Seninle önemli bir şey konuşmak isterim."

-"Söyle balım konuşalım güzelce."dedi aşkla bakan gözleriyle.

-"O zaman ben kahve yapayım"dedim tam geri dönüyordum ki

-"Hayır hayır öyle bir şey yapmayacaksın yorma kendini kahve istemem otur bakalım"dedi.Ben  boğazımı temizleyerek konuşmaya başladım.

-"Adar sözümü kesme ben bitirene kadar olur mu?Bak balım sen ağasın ve merhametli olmanı affedici olmanı isterim senden.Bu topraklarda sözün geçer senin.Merhametli ol ki ileride çocuklarımıza da merhamet edilsin.Rabbim bize de merhamet etsin.Bu topraklar kanlı.Onlarca can alındı onlarca kızın yaşamı bitti onlarca adamın nefesi  kesildi.Aşka saygı duymadı bu topraklar.Sevgiyi basite aldılar ağalar bir Tanrı gibi söz sahibi oldu hüküm kesti bu topraklarda.Merhamet et Adar.Poyraz'ı bu topraklardan sürme.Bak evlenecek kendine çeki düzen verir evlilik belki yarar.Beni sevmesini ben istemezdim o da istemezdi bilirim ama elinden bir şey gelmez ki bende engelleyemezdim zaten.Saygı duyalım sevgisine Adar.Yüreğime seni sevmemesi gerektiğini ne kadar söylediysem de olmadı ben bile kendime karşı koyamadım.Dedim ki ben seninim.Yüreğimi senin ellerine teslim ettim ister yak ister kül et diye.Ona zaten hayat en büyük darbeyi vurdu.Canı gitti ellerinden, abisi can yoldaşı ise konuşmaz oldu.Kader sert bir şekilde vururken onu bizde vurmayalım.Cezası Allah tarafından kesildi zaten.Bize artık söz hakkı düşmez"dedim ve sustum.Sustum o ise hiç konuşmadı.On dakika boyunca ne ben ne o konuştu.Ayaklanıp arkamı döndüm elimi kapıya attığımda

-"Otur"sesi geldi elim titredi çünkü sesi sert çıkmıştı.Korktum söyleyeceklerinden ama buna rağmen geri yerime dönüp oturdum.Yüzümü inceliyordu.Sonra başını aşağı indirdi ve konuşmaya başladı.

-"Sana dokundu mu?"dedi bir anda.Hiddetle yerimden kalktım

-"Ne dersin sen be!Derimi yüzerdim dokunsa bana.Saçımın teline bile dokunmadı"dedim

-"Gözüm yanlış anladın beni?Zarar verdi mi tokat attı mı hırpaladı mı seni benim için o önemli."dedi sakince.Sanırım hamilelik hormonlarıma ciddi zararlar vermişti.Geri yerime oturdum

-"Hayır zarar vermedi.Dokunmadı da.İyi davrandı bana sensiz bırakması dışında bir şey yapmadı bu da zaten benim için ölümden beterdi.

-"Kalmasına müsade ediyorum.Ama şimdi değil.Evlendikten üç dört yıl sonra müsade edeceğim buna.Bu kadar merhamet edebilirim benden bir şey isteme.Bu konağın çevresinden geçerse öldürürüm onu bilesin."dedi.

-"Adar teşekkür ederim gerçekten teşekkür ederim.Rabbim bizden razı olur inşallah."dedim ve çıktım.Dışarı çıktığımda Hilda sedirin üzerine oturmuş kara kara düşünüyordu.Göbeğimin el verdiği kadarıyla hızlı bir şekilde Hilda'nın yanına gittim oturdum.