BİR PEÇEN İÇİN DÜNYAYI YAKARIM

13

-"Yooo hayır!Hiç bir güç beni o gondola bindiremez"dedi Adar ilk andan mızıkçılık yapacağı belliydi zaten.

-"Adar niye mızıtıyorsun ya!Alt tarafı bineceksin yani olacak bitecek."

-"Ben buna binmem güvenliği yok bunun"dedi.

-"İyi o zaman adrenaline biniyoruz çocuklar hem onun güvenliği var."dedim ve dört bilet aldım.Adar'ı Aras ve Afşın zorla çekiştiriyorlardı.Adar direniyordu ama direncini sonunda kırmışlardı.Onlar arkamıza oturmuşlardı.Adar hızlı hızlı nefes alıp veriyordu.İşte şimdi başlıyorduk.Adar basbas bağırıyordu.En son elime yapışmıştı.Yukarı da beş dakikalık bekleyişe geçtik.Adar o sırada

-"Yezda ben hiç iyi değilim."dedi sesi kısılmış ve solgun bir sesle.

-"Neden?"

-"Midem bulanıyor bilmiyorum "dediği anda tekrar başlamıştık.Adar

-"Yezda nasıl bir insansın.gelecekteki çocuklarımız babasız kalacak ya!"diye bağırıyordu.

-"Olmayan çocuktan nasıl bahsedebilirsinkii."diye çığlık atıyordum bende.Bir dakika ne demişti.Yok daha neler çocuklarımız mı??Lan daha bir tane bile yokken nasıl diyor bunu.Sonunda durduk.Adar benim elimden tutmuştu.Sallanıyordu biraz daha yürüdük.Ben onu kolundan tutup bir yere oturttum.Sonra başını kollarımın arasına sardım o da oturmuş bir vaziyette bana sarılmıştı.Evet ilk defa Adar'a sarılmıştım ve istekli bir şekildeydi.Annem midem bulanıncahep böyle yapardı.Sonra Aras

-"Yenge abim iyi mi?"diye sordu endişeyle.

"İyi oluyor o merak etme."dedim.Nefesi düzene girmişti.Sonra ona destek vererek arabanın arka koltuğuna kadar götürdüm ve oturttum.Sonra ben geçtim yanına.Başını dizlerime koydu ve gözlerini kapattı.Adarların evine geri döndük.Adar'ı yukarı çıkardım veyatağına yatırdım.Üstüne yorganı örttüğümde beni de üzerine çekti ben şaşkınlıka kalakaldım.

-"Sonunda yalnız kaldık hasta numarası yapmak ne kadar zor ya"dedi ve peçemi çekip diğer tarafa fırlattı.Ben

-"Adar bırak ya bıktım ne peçemi açıp duruyorsun ya ?"

-"Kızım nasıl olsa gördüm yüzünü.Bir şey fark eder mi?"

-"Eder tabi rahatsız oluyorum ki açan sensen bir de"

-"Ne o utanıyor musun benden"

-"Ne utancam be senden.Açmanı istemiyorum anlıyor musun?"dedim

-"Bak sen benimsin ve istediğim gibi davranırım anlıyor musun beni ha!Üç gün sonra veleneceğiz acaba ne yapacaksın cidden merak ediyorum.Gerçek karı koca olmak istersem ne yapacaksın engel mi olmaya çalışacaksın.Hayır çünkü sana öyle bir hak verilmedi törelerce.O yüzden otur oturduğun yerde."dedi ciddileşerek.Allah beni kahretsin ya nasıl bir insanla evlenecektim.Mahvolduğumun resmiydi bu.Bana sarıldı ve yorganın içine çekti.

-"Bir şey söyleyeceğim sana."dedi.

-"Söyle"dedim sesim sert bir şekilde çıkmıştı.

-"Emir verme"dedi dişlerinin arasından.

-"Tamam be!Şunu yapma Yezda bunu yapma Yezda valla sinir oldum!"dedim.

-"Ay ay ay sen ne kadar da tatlı oluyorsun öyle"

-"Ya hadi adamı çatlatmada söyle"dedim.

-"Tamam evlendikten sonra İstanbul'a gideceğiz ve bir ay kaldıktan sonra Afşın ve Aras da bizim yanımıza gelecek "dedi.O kadar çok sevinmiştim ki bu bana anlamsızca bakmaya başladı.

-"Eeee yalnız kalmayacağımız için üzülmen gerekmiyor muydu?"

-"Tam tersi seninle yalnız kalmayacağım hem ben Afşınla Aras'ı sevdim zaten."dedim.Bana kırgın bir şekilde

-"Ben sana ne yaptım Yezda neden bunu bana yapıyorsun.Neden yalnız kalmamızı istemiyorsun yeter artık be yeter bıktım ben bu durumdan.Yezda ben çok kötü biri miyim?"dedi çaresiz bir şekilde.Yerinden doğrulmuştu.

-"Farkında mısın ne haldeyim sen hiç düşündün mü?Ben senin yüzünden buradayım Adar ben yapamam ben evlenmeye hazır değilim anlıyor musun?"dedim ve hızla yataktan kalktı ben onu kolundan tuttum ve yatağa geri oturttum.

-"Eğer yine içmeye falan gidersen seni deşerim.Valla topuğuna sıktırırım bu sefer anlıyor musun Adar Efendi sen deliysen ben senden daha deliyim"dedim.Lan yürek mi yuttum ben işte bitin sen kızım elveda her şeye elveda hayat.Adar niye kötü bakıyor ki.Eyvah!

-"Hadi seni eve bırakayım küçüğüm"dedi ve yarılırcasına gülmeye başladı vallahi delirmişti bu çocuk sonumuz hayır olsun.

-"Eee hazırlanmıyor musun?Benim yanım da uyumaya bu kadar meraklı mısın şimdi?"dedi.Off Adar yaa

-"Adar o kadar gülünecek ne vardı iyi misin gerçekten?"

-"Sadece iyi ki o peçeyi açmışım diye düşündüm.Sen bana ne kadar da benziyormuşsun öyle"dedi ve elimden tutarak arabaya doğru yürümeye başladık.

Neyapacağım nasıl yapacağım bilimiyorum ama üç gün sonra ben bu adamla evlenecektim.Alışmalı mıydım bu duruma yoksa çabalamalı mıydım bilmiyorum.Sadece gözlerimi kapattım ve arabada derin bir uykuya daldım....

Arkadaşlar multimediadaki Afşın.Umarım beğenmizsinizdir sizlere iyi okumalar