Playgirl, Playboy (Unedited)

"Savage Woman."

Naiinis na dinampot ko ang phone ko sa may study table ko. Kanina pa itong nagb-beep at nagb-blink. At kanina pa rin umuusok ang tenga at ilong ko sa galit. Grr!

It's already 9 in the evening. And let me tell you that I had spent my 3 hours waiting for any message or call from Wes but I got none. Can you fvckin' believe that? Argh.

And now, fina-flood nya ako? Damn it. I fvckin' hate him na!

Oh really? You hate him now? Pero mukha kang tanga kanina na naghihintay sa kanya. Para kang baliw na umaasang makatanggap ng mensahe mula sa kanya. At namimiss mo na agad sya. And bakit ka ba nagagalit e hindi ka naman nya girlfriend? So what kung hindi sya mag-text on time? Duh?

I gasped with my train of thoughts. Halos sabunutan ko ang sarili dahil sa sinasabi sa akin ng aking konsensya.

Damn it! Bakit ba masyado akong naaapektuhan?! It's not supposed to be like this! It should be the other way around!

Dahil sa pinag-halong frustration at emptiness ay minabuti ko na lamang matulog.

Bahala ka Wesley Concepcion. Humanda ka talaga sakin. Grr!

9:22 AM

Sinadya kong gumising ng tanghali ngayong araw na ito. As expected madaming texts at missed calls sa notification panel ng S6 ko.

47 texts.

11 missed calls.

Lahat ng iyon ay galing kay Wes. Psh. Leche sya. Susungitan ko sya ngayon. Lalo pa at the red flag is up. Hmp. Bahala sya.

9:25 AM
From: Pards Tangkad
Hey baby girl! Good morning. Pwede ba tayong mag-kita? Greenwhich tayo please? My treat. Sky's the limit baby. Mwaaa.

Automatic na nag-heart shaped ang mata ko ng mabasa ang sumusunod na words.

1. Greenwhich

2. Treat

3. Sky's the limit

4. Baby--NO! This is not included. Damn it.

To: Pards Tangkad
Okay. 25 minutes.

My phone rang after a few seconds.

"Hello?"

"Hey. I'm already here. See you in fifteen minutes."

"Yeah sure. I'm hanging up."

"Are you mad?"

"No. I'll see you later okay?"

"Okay baby. Mwaa."

Hindi na ako sumagot. Bagkus ay pinatay ko na ang tawag. Tingnan natin kung kaya mong pakisamahan ang babaeng may japanese flag. Ha ha ha ha.

Thirty minutes din ang na-consume ko bago makarating sa Greenwhich.

Pagkapasok ko sa loob ay nakita ko na agad si Wes. Obviously, with that kind of face, it's imposible na hindi mo sya mapansin.

For the nth time! Stop praising that jerk Cali!

"Hey."

Matipid at walang kabuhay-buhay kong bati sa kanya at saka umupo.

"I missed you. Hinihintay na lang yung order."

Makaraan ang ilang minuto ay dumating na rin ang order namin. Tahimik lamang akong kumain.

Nang matapos kaming kumain ay dumiretso kami sa plaza para tumambay muna.

"Kanina ka pang tahimik. What's wrong?"