Living With My Crush (Completed)

Special Chapter 1

Special Chapter 1

Next

"Circe!" tawag ni Lencho sa akin. Panlalaki ang boses niyang iyon. Agaran akong tumakbo nang makita ko siyang hinahabol ako.

Natigilan lamang ako nang nagtinginan amg lahat ng mga babae kay Lencho.

"Omg, naging lalaki siya ulit."

"Yes."

"Gosh, girl!"

Si Lencho ay kilala sa school, freshmen pa lang kami. Ngunit, nagpakabakla siya para mandiri sa kanya ang mga babae... hindi na siya habulin. At kapag may marinig o makita man lang sila kay Lencho na panlalaki, ewan ko lang at baka gulo na ang sumunod.

"Sugoooood!" sigaw ng isa sa mga babae at nagsimulang tumakbo.

Shit! They're chasing us!

Mabilis akong tumakbo. Nasa cafeteria part na ako nang mawalan ako ng ruta.

Ugh! Tangina talaga 'tong si Lencho!

Nakita kong maraming mga studyante sa entrance. Doon ako tumakbo para maiwasan ang batalyon ng mga babae.

Mabilis ang takbo ko nang bigla akong may nabunggo.

"Aray..." sabi ko ng mahina. Nagulat nalang ako sa sarili ko na ako ang nasaktan eh iyong babaeng nabunggo ko pala ang natumba. Harhar.

"Sor—"

"Ayon siya!" narinig kong sigaw ng ilan sa mga babae. Shit!

Ngunit nang sumulyap ako sa babae na tutulungan ko na sana, biglang nagslow-motion ang paligid ko. Nakatuon lang ang mata ko sa kanya. Hindi ko alam pero parang... love at first sight.

I wasn't able to help because of the girls that are chasing me. Mabilis akong tumakbo. Nang tumingin ako sa likod ko, walang mga babaeng humahabol sa akin. At nang makaharap ako, mga grupo ng babae ang bumungad sa akin.

"Hi, Circe..."

"Aaaaaaah!"

Nahuli nila ako.

"Saan niyo ba ako dadalhin?!" pasigaw kong tanong sa kanila.

"Ay! Hindi siya si Lencho! Tsk. Girls, bitawan niyo siya. Let's go find Lencho!" ani isa sa mga babae na nakahuli sa akin at agaran naman silang sumunod sa babaeng iyon. Binitawan nila ako at agad na nagsitakbuhan.

Hays. Mga baliw.

Naalala ko bigla 'yung babaeng nakabunggo ko kanina. Was she alright? Na-injure ba siya? Shit! I need to apologize!

Tumakbo ako pabalik kung saan ko nabunggo ang babaeng iyon. But she wasn't there anymore.

That was the first time we met. Uh... met ba talaga? O nagkabunggoan lang? Nevertheless, I don't care anymore. By just that mere moment, you already had a space in my heart. You just suddenly replaced someone in it and boom! It's you that I was looking forward to.

I was so shocked and surprised when I see you in the room that I was in.

Teka... familiar ang babaeng ito, ah? Kahit nakatalikod ito at nagtutupi ng kanyang mga underwears... siya 'yon. Siya 'yung nabunggo ko!

"Where is it?" I asked when I remembered Mang Roben's keys. Bigla itong natigilan. I was nervous baka makilala ako nito at maalalang ako 'yung bumunggo sa kanya. Baka pagbubugbugin ako nito.

You don't know how big deal it was for me. 'Yung mabunggo ka... 'yung makausap ka kahit panandalian lang... 'yung matitigan ka sa mata. I was even scared baka bugbugin mo ako, eh. But thing was turned.