EŞKİYA DÜNYAYA HÜKÜMDAR OLMAZ

İNTİKAM

BOLCA EMEK VERDİĞİM YENİ BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM☘️UMARIM BEĞENİRSİNİZ.İYİ OKUMALAR🌍

Pazar kahvaltısı için herkes Çakırbeylilerde toplanmıştır.
Hızır standart görevi olan sucukları pişiriyordur.Ayrıca Meryeme özel ilgi vardır.Herkes üstüne düşüyordur.
Hızır Alparslan ve İlyas mutfaktadır.
Hizir:Alparslan kapa şu mutfağın kapısını yeğenim, konuşacaklarım var sizinle
Alparslan kapıyı kapatır.
Ilyas:Hayırdır
Hızır:Meryemde içerideyken konuşalım
İlyas:Buyur abi
Hızır:Meryemin kaza yapma mevzusu.
Meryem belli etmesede pek arkasını araştırmamı istemiyor.
Siz bişeyler bulabildiniz mi?
Ilyas:Baktık bir şeyler ama elle tutulur belge yok
Hızır:Nasıl ya?
İlyas:Abi bende onu anlamıyorum zaten hiçbir bilgiye ulaşamıyoruz ya şaka gibi sadece aracı terk edilmiş bulduk.
Sanki yer yarıldı içine girdiler.
Alparslan:Amca yengemin bilgisi olmasın yine de
Bizde dikkat edelim kaçırmayalım ağzımızdan birşey
Hızır:Aynen.Sonra dahil olmaya kalkar bana haber vermeden.Al başına belayı.
İlyas:Boşu boşuna yengemi karşımıza almayalım.Ki aklı olanda almaz
Alparslan:Aynen öyle.
Hızır:İlyasım sen yinede Civcivle Enişteye tembihle laf çıkmasın onlar simdi karılarına söylerler sorun çıkmasın.
Alparslan:Amcam haklı.Korkuyorum bazen yengemden.Ne tepki vereceği belli olmuyor.
O sirada Meryem gelir.Konuşulanları duymuştur.
Meryem:Korkma Alparslan yemem seni
-Bir yandan kıkırdıyordur-
Hızır bozuntuya vermez.
Hizir:Ünal'ı da görücem masada bir gelsin tatilden.
Meryem:Boşuna konuyu çevirmeye çalışma duydum konuştuklarınızı
-Sırtını tezgaha koyup yüzünü Hızırlara döner-
Ilyas:He yeni bebek  hakkındakileri mi yenge bizde onu konuşacaktık kiz mi erkek mi sence?
Meryem:Ben 20 yıllık yengenim senin yer miyim İlyasım bunları?
İlyas:Yemezsin dimi?
Meryem:Yok yemem.Madem peşini bırakmadın Hızır, adamlarınıza iyi sahip çıkın düzgün iş yapsınlar.Bu aileden birinin kılına zarar gelirse bende onlari yakarım bilmiş ol
Hızır:Emredersin reis
İlyas:Valla yengem son noktayı koydu.Alparslanda bir çuval inciri berbat etmeden sucuklarda hazırsa biz dağılalım.
-Alparslanı kolundan tutup çekiştiriyordur-
Alparslan:Aynen İlyas amcam, cayır cayır yanacak buralar kaçmazsak.
Meryem:Kaçın siz kaçın.Bakalım nereye kadar kaçacaksınız?
-Elinde tabaklarla tekrar sofraya geçer-

Hanımların sofrayı kurması Hızırında sucuklarının pişmesiyle sofra hazırdır.
Meryem:Buyrun sofraya geçelim.
Herkes masadaki yerlerine geçer.
Hızır masaya otururken Meryemi saçlarından öper, elini tutarak sofraya oturur.
Herkes tabaklarına birşey alma telaşındadır.Çatal bıçak seslerini Hayriye Anne böler.
Hayriye anne:Kizum meryem ne zaman dikuslerin alunacak?
Meryem:Yarın anne,ararım hastaneyi birazdan
Hayriye anne:oh eyu baru.Ha bu usagun cinsiyetini nezaman ogreneceksunuz
Meryem:Bakalim var galiba zaman bir ugrarim yarın
Ilyas:Hadi bakalim hayırlısı olsun
Civciv:Ben bırakırım seni abla
Meryem:Nasıl denk gelirse Civciv.Senin işin olursa Adnan bırakır beni dert etme.
Esra:Ee bebek için sen hissediyorsun abla
Meryem:Bir his yok aslında içimde sağlıkla gelsin
İlyas:Orası öyle.
Hatice:tiyzemin oglu sen
-Hızır ağzına bir sucuk atar-
Hizir:Valla ne yalan söyleyeyim ben kız istiyorum
Alparslan:Valla bence de kız olsun kaldım oğlanların arasında güzel bir kıza ihtiyacımız var evde
Meryem:Valla onunda aranızda pek prenses kalacağını sanmıyorum.Öğretirsiniz onada raconu he Hızır.
Hızır:Evelallah
-İlyasla Esra gülüşür-
Ayşen:Hayırlısı inşallah
Civciv sofradan kalkar telefonla konuşur tekrar geri gelir.Hızıra eğilir
Civciv:Abi bir dışarı gelebilir misin?
Meryem:Hızır!?
Hızır :Korkma telaşlanıcak bişey yok
Çayını alır İlyasa işaret eder ve bahçedeki koltuklara geçerler.
Hizir:söyle civcivim
Civciv:Abi biz yengemin kaza yapmasına sebep olan adamları bulduk
Ilyas:kimmiş lan o şerefsiz
Enişte :Ama ölü
Ilyas:Lan hiçbir iz yok mu ortada
Civciv hayır anlamında başını sallar.
Esra kahvaltıyı bitirmiştir,çocuklar huysuzlandığı için onları alıp bahçeye geçer
Sofra toplanır.
Ailecek bahçedeki masaya geçilmiş kahveler içiliyordur.
Meryem ise koltuklarda tek oturuyordur.
Hızır Meryeme meyve suyu getirir.Bardağı
Meryeme uzatır.
Meryem:Hiç keyfim yok Hızır
-hafif suratını asar-
Hizir:Niye kocan mı öldü?
-Meryem gülümser-
Meryem:Hayatta çok şükür
Hızır:E bildiğim kadarıyla Karadenizde gemide batmadı.Kafan yine dumanlı noldu yine neye yoruyorsun o güzel kalbini
Meryem:Çocuklara,sana,içerdekilere
Düşünüyorum işte öyle
Hızır:Bırakta herkesi anası düşünsün
Meryem:Sen şimdi reissin bilmezsin
Doğurana değil,sevdiğinin tırnağını taştan sakınana ana derler.Bu durumda ben hepinizi anasıyım.Hiç birinizin kılına zarar gelsin ister miyim?
-Hızır Meryemin yanına gelir,hafif büyümekte olan karnını tutar.Meryemde Hızırın elinin üstüne kendi elini koyar-
Hizir:Bak burda bir can var.En çok senin ve
benim  parçam olan ama içerdekilerinde bir parçasını taşıyan bir can.Hepimiz bu canı yaşatmak için elimizden geleni yapıyoruz.Sen merak etme herşey düzelicek yoluna giricek.
Ben biliyorum seni.Ben,sana bunu yapanları ararken başımıza bir felaketin gelmesinden korkuyorsun.Bu felakette içerdekilerin canı yanınca hepimizin canı yanar diye endişeleniyorsun.
Ama üzme o tatlı canını he Meryemim.
Bu minik bize uğurlu gelicek.Daha beraber bir sürü güzel günü bu evde hep beraber karşılayacağız.
-Meryem mahsunlaşmıştır,gözleri dolu doludur-
-Hızır bunu fark eder-
Hızır:Ayrıca bunları ağla diye de söylemedim.
Kendini üzme diye söyledim ama pek işe yaramadı galiba.
Yiğitte seni ağlarken görmesin,al bak sana portakal suyu getirdim içte biraz dinlen.
-Meryemin yanağını yavaşça okşar-
Meryem:İçeyim.Ama bugün bize rahat yok gibi.Yiğit özlemiş bizi.Oyun oynayalım diyordu.
Hızır:Dur ben bir gideyim bakayım şu kerataya,sende Esraların yanına geç,tek oturma burada.
Meryem tamam anlamında başını sallar,Esraların oturduğu masaya yöneldi.
Hanımlar hep beraber masada otururlar.
Meryemde masaya gelir,uygun bir sandalyeye yerleşir.
Mübeccel:Ee abla,Ceylan Özsoy hastaneye gelmiş geçen gün seni ziyarete.Doğru mu?
Meryem oturduğu sandalyede hafif doğrulur.
Meryem:Anlamadım!?
-Kaşları çatıktır,gerilmiştir-
Mübeccel:Hızır abimin Ceylan diyorum.
Meryem:Nerden Hızır abinin oluyormuş Mübeccel?Hem sen nerden öğrendin?
Mübeccel:Ee bizimde kendimize  iyi kötü haberci kuşlarımız var.
-Meryem sinirden güler,masadakilerde gerilmiştir-
Hatice:Boş boş konuşuyor Mübeccel yine.Sen takma Meryemim
Hayriye anne:Cenesu kopasica
Meryem:Mübeccel!?
Mübeccel:Evet abla
Meryem:O kuşlarına iyi bak kanatlarını kırmayayım.Ama dikkat et arada sende kaynama elsiz kolsuz buluveririsin kendini  mazaallah.
-Meryem daha fazla gerilmemek için masadan kalkar,Hızırın yanındaki Yiğiti doğru yönelir-
Lütfiye:Mübeccel abla,yaptun yine yapacagunu.
Ayşen:Her zamanki gevezelikleri.Meryem ablamında sinirlerini zıplattı yine.
Mübeccel:Ay ben naptım canım.Duyduklarımı söyledim.Ne var bunda?
Hayriye Anne:Mübeccel!?Bir daha dedikodu yapacagunu gorursem senun dilunu koparurum.Duydin mi?Uzmeyecesun benum kizumi.
Hatice:Neyse bizde daha fazla uzatmayalım.
Esra:Sende sakin ol anne.Huzurumuz kaçmasın.