κεφαλαιο 7: το δερμάτινο μπουφάν.(#1)

802 36 8
                                    

(Κρίστι)
Μπιπ,μπιπ,μπιπ,μπιπ,μπιπ.
Ανοίγω τα ματια, εστιάζω στο ξυπνητήρι που έδειχνε 7, το αρπάζω και το πετάω στο τοίχο ενω αρχιζω να Σηκώνομαι από το κρεβάτι. Σερνω τα βηματα μου μεχρι το μπάνιο και κοιτάζομαι στο καθρέφτη. Ρε γαμωτο, Μοιάζω με τον γαμημενο Καρβέλα. Τεελεια. Κόκκινα μάτια, μαύροι κύκλοι και τα γκρι μαλλιά μου είναι πιο μπλεγμένα από ποτέ.. Αναστεναζω και ετοιμάζομαι γρήγορα για το σχολείο. Ήθελα να μείνω σπιτι να διαβάσω, αλλά δε μπορώ, γιατί έχω πολλές απουσίες και δε θα μου φτάσουν ως το τέλος. Αφού ετοιμάστηκα, παίρνω τη τσάντα μου Στον ώμο, κινητό, κλειδιά και βγήκα από το σπίτι. Σε 20 λεπτά έφτασα Στο σχολειό, εντοπίζω τα παιδιά στην αυλη και πάω προς το μέρος τους. Μόλις φτάνω, κλασσικά η Φαίη πετάγεται πάνω, έρχεται δίπλα μου και με πιάνει αγκαζέ. Πιέζομαι πολύ να μην τιναξω το χέρι της από το μπράτσο μου και να της φωνάξω να με παρατήσει ήσυχη και λέω μια αόριστη Καλημέρα στη παρέα.

"καλημεεερα!"
Ακουω τη φαιη να μου Λέει τραγουδιστά και να μου αφήνει ένα φιλί στο μάγουλο. Η Τζούλια βγάζει το τσιγάρο από το στόμα και λέει και εκείνη ένα Καλημέρα ενώ η Άννα χασμουριεται και οι υπόλοιποι με γράφουν.

"Η άλλη που είναι;"
Ρωτάει η Άννα.

Τσιτωνομαι. Για την νεφέλη λένε.

"θα κοιμάται η σαύρα, πάω στοίχημα. και μετά λέει ότι διαβάζει. Πφφφ, Σκοτωωωννεται στο διαβασμαα!"

Λεει η τζουλια και η Άννα σκάει στα γέλια και ξαφνικά αφήνει ένα επιφώνημα και δείχνει κάποιον πίσω μου

" να τη η ερωτιαρα μααας!"

Γυρνάω να δω σε ποια αναφέρεται, και τη βλέπω.
Βλέπω τη νεφέλη να κατεβαίνει από τη μηχανή ενός παιδιού που ήξερα πως τη γούσταρε, και καθώς έφευγε, εκείνος κατέβηκε από τη μηχανή, την άρπαξε και τη φίλησε.
Τη φίλησε....
Το αίμα ανέβηκε στο κεφάλι μου καθώς τον έβλεπα να τυλίγει τα χέρια του γύρω από τη μέση της και εκείνη να τυλιγει τα δικά της γύρω απ'τον λαιμό του και να φιλιούνται για ενα διαστημα που εμενα μου φανηκε αιωνας. Οταν διεκοψαν το φιλι, και ανταλλαξαν καποιες λέξεις, εκείνος ανέβηκε στη μηχανή και έφυγε, ενώ η νεφέλη άρχισε να προχωράει προς το μέρος μας με ένα μισό χαμόγελο στα χείλη βάζοντας τα χέρια της στις τσέπες του δερματινου μπουφάν μου, που προφανώς ξέχασα χθες σπιτι της και εκείνη μη χασει, το οικειοποιηθηκε. Έφτασε κοντά μας, ήρθε διπλά μου και χαιρέτησε τη παρεα ζωηρα:

" Καλημέρα ζωάδια!"

"Καλημέρα χρυσή μου. βλέπω εχεις μαύρους κύκλους κάτω από τα ματιά. Δε κοιμήθηκες καλά χθες το βραδυ; "

Just Trying To Get Bi (Hehe)Where stories live. Discover now