Κοίταζα τον Αλέξη διερευνητικά για λίγη ώρα . Δεν είχε κοπέλα, απ'όσο ήξερα οπότε δε θα ξεπέρναγα κάποιο όριο με το να του τη πέσω. βέβαια θα ξεπέρναγα άλλα όρια με το να παραβιάσω τον χρυσο κανόνα του ποτέ μα ποτέ να μη κάνεις κίνηση σε έναν φίλο σου αλλά ήμουν πλέον προχό στο να τον καταπατάω τον συγκεκριμένο τώρα τελευταία ου δε με ένοιαζε πλέον και ξεκίνησα να του μιλάω.
" Αλέξη ξέρεις τον κωδικό του wifi?"
"ναι"
Του έδωσα το κινητό μου και κλείνοντας του το μάτι του είπα:
"Τότε βαλτον μου λίγο" του έκλεισα το μάτι ελπίζοντας να πιάσει το υπονοούμενο. που τέτοια τύχη.
"Χαχα θα προσπαθήσω αλλά δεν υπόσχομαι τίποτα... " απάντησε παίρνοντας το κινητό μου και πληκτρολογώντας τον κωδικό. μετά απο λίγα λεπτά μου το δίνει πάλι πίσω.
"Δε μπαίνει, είναι Πόλλα ατομα μέσα "
" ελαα ρε Αλέξη...προσπάθησε λίγο ακόμα "
Συνέχισα εγώ με νάζι στη φωνή μου.
Με κοίταξε ανασηκώνοντας το ένα του φρύδι με απορία και μετα απο λίγο συνήλθε και μου απάντησε. ευτυχώς, σκέφτηκα. νόμισα πως τον χάλασα.
"Δε μπαίνει με τίποτα ρε συ νεφελάκι, όλο το μαγαζί είναι μέσα. βάλε δεδομένα. "
"καλά δωστο μου"
Απαντάω κάπως εκνευρισμένη.
Μου είπε γελώντας:
"πάω λίγο τουαλέτα, μη μου ρίξεις τίποτα στο ποτό!"
"μην ανυσηχεις , δε θα σε βιασω, παρ το μαζί σου αμα φοβάσαι"
Γέλασε καθώς έφευγε. Και εγώ έμεινα με τα υπόλοιπα παιδιά.
Κοίταξα λίγο τον κοσμο γύρω μου και περίμενα να γυρισει ο Αλέξης. Μετά απο 2 λεπτα γύρισε και καθώς καθόταν γερνω προς το μέρος του και του λέω:
"έλα λίγο να σου πω κάτι"
Καθώς έσκυβε προς το μέρος μου τον αρπάζω απο τον σβέρκο και τον φιλαω.
Θα το θυμάμαι αυτό το φιλί ως τη πιο ντροπιαστική εμπειρία σε όλη τη σχολική μου ζωή...
Καθώς τον φιλαγα εκείνος δεν έκανε καμια κινηση να ανταποκριθεί παρά καθόταν ακινητος και απαθής. Πέρασα τη γλώσσα μου πανω απο τα χείλη του αισθησιακά και εκανα μια προσπαθεια να του τα άνοιξω. Εκείνος ομως απλα υπέμενε το φιλί μου και περιμενε στωικά μέχρι να τελειώσει. Τραβηχτηκα λοιπον και γω και τον κοίταξα μπερδεμένη, απογοητευμένη και ίσως και λιγάκι πληγωμένη. δε περίμενα να φάω χυλόπιτα.
Εκείνος έστρεψε το βλέμμα του αλλου γελώντας αμήχανα και σκουπίζοντας απο τα χείλη του κάθε ίχνος του φιλιού μου.
Όλοι, η Τζούλια, ο Βασίλης και η αννα πρέπει να είδαν τι είχε γίνει αλλά έκαναν πως μιλούσαν μεταξύ τους.
Ενιωσα τα μάγουλα μου να φλογίζονται από τη ντροπή και αμέσως σηκώθηκα απο τη θέση μου πρίν το προσέξει κανείς και γίνω παιρεταίρω ρεζίλι. άφησα τα λεφτά μου πανω στο τραπέζι και σηκωθηκα ψελλίζοντας μία δικαιολογία για την ξαφνική μου αποχώρηση μαζι με μια καληνύχτα.
Πήγα μέχρι την πιάτσα των ταξί και πήρα ενα για να πάω σπίτι. όταν έφτασα έτρεξα στο δωμάτιο μου κσι μπήκα μέσα βροντωντας τη πόρτα πίσω μου.
Έπεσα με τα ρούχα στο κρεβάτι και επιτέλους ξέσπασα νευριασμενη. Γιατί! Γιατί να θέλω εντελώς ξαφνικά την κολλητή μου μετά την ανταλλαγή μόνο ενός φιλιού! τόσα άτομα έχω φιλήσει μεθυσμένη και δεν μου έχουν κάνει αίσθηση! και μετά, γιατί μου φάνηκε καλή ιδέα να φιλήσω τον αλέξη; Μα καλα, πόσο ηλίθια ειμαι και τι περιμενα ; Ότι θα ανταπορινόταν στο φιλί μου με ζήλο, θα μου τα ζήταγε, θα γινόμασταν ζευγαράκι και θα τρέχαμε σε slow motion πιασμένοι χέρι χέρι με φόντο το ηλιοβασίλεμα;
Έκλεισα τα ματια μου σφιχτά μέχρι να δω αστεράκια και μετά τα ξανά άνοιξα τρίβοντας τα.
Παλι καλά που έχω κρατήσει απουσίες για να κάτσω σπίτι να διαβάσω και δε θα χρειαστεί να πάω στο σχολείο για τις επομενες τρεις εβδομαδες να δω κανέναν, ουτε τον Αλέξη ουτε και την Κρίστι.
Η Κρίστι.
Τι να κανει τώρα άραγε;
Βασικά χεστηκα, δε με νοιάζει., σκεφτηκα αποπαιρνωντας τον εαυτό μου. Ας κάνει ότι θέλει.
Xoxo,
vasia98 💋
