Follow The Footprints... (M.G.C.)

4 Μαϊου

Calum Hood

Θα με σκοτώσει! Δεν νομίζω να ζήσω μέχρι αύριο! 

"Ξύπνα, μαλάκα!"φωνάζω στον Michael. Αυτός δεν έχει και μια 10χρονη αδελφή να πάει στο σχολείο? 

Ανοίγει τα μάτια του και με κοιτάει. Τα κλείνει ξανά.

"Νομίζω παραγνωριστήκαμε! Τι στο διάολο κάνεις στο δωμάτιο μου ρε!"λέει μισοκοιμησμένος.

"Ποιό δωμάτιό σου? Σε κρατητήριο είμαστε βλάκα!" Με την τελευταία λέξη πετάγεται πάνω. Μου έρχεται να γελάσω αλλά δεν το κάνω. "Γιατί?"ρωτάει  

"Ξέρω και 'γω! Τόσο που ήπια χθες, το μόνο που ξέρω είναι πως η Natalie πρώτα θα με σκοτώσει και μετά θα με χωρίσει!" του λέω και γελάει. Τι αναίσθητος! "Δεν είναι αστείο!"

"Είναι! Αν σε σκοτώσει πρώτα, πως θα σε χωρίσει μετά?"συνεχίζει να γελάει. 

"Πρέπει να ήπιες περισσότερο από εμένα." Γελάει σαν σπαστικό.

"Hood, Clifford."ακούω μια φωνή από πίσω μου. Ένας αστυνομικός στέκεται στην πόρτα του κελιού. Βγάζει από την τσέπη του ένα κλειδί και μας ανοίγει. "Ακολουθήστε με"

Βγαίνουμε από το μικρό γκρι δωμάτιο και τον ακολουθούμε. Περπατάμε λίγη ώρα στην ησυχία. Έχω τρομερό πονοκέφαλο. Δεν μπορώ να βάλω τις σκέψεις μου σε σειρά. Βουίζουν σκόρπιες στο μυαλό μου και με κάνουν να ζαλίζομαι. Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, έχω και τον Michael δίπλα να γελάει με τα πάντα σαν 5χρονο!

Πάντως, το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι εμείς οι 4 στο 'reunion', όπως το είπε και ο Ashton. Μετά το -δεν-ξέρω-κι-εγώ-ποιό,  ποτό, κενό.

Ο αστυνομικός σταματάει μπροστά σε ένα γραφείο. Η ταμπέλα απ'έξω λέει κάτι, αλλά δεν μπορώ να το διαβάσω. 

Θα ξεράσω.

Ανοίγει την πόρτα και μας κάνει χώρο να περάσουμε. Μέσα βρίσκονται τρεις άντρες. Τους 2 τους γνωρίζω, είναι ο Luke και ο Ashton, αλλά βάζω στοίχημα πως ο τρίτος είναι ο διοικητής.

"Κύριε Hood, κύριε Clifford" μας λέει ο άντρας που δεν αναγνωρίζω. "Είμαι ο διοικητής Stander. Ο πράκτορας Hemmings εγγυήθηκε για εσάς."μας λέει με την αυστηρώς επαγγελματική στάση του. 

"Πράκτορας Hemmings"επαναλαμβάνει ο Michael και γελάει πάλι. Ο διοικητής πως τον λένε, τον κοιτάει και γυρνάει σε εμένα.

"Είναι καλά?"με ρωτάει 

"Δεν ξέρω. Μάλλον ήπιε περισσότερο από εμένα."απαντάω όσο πιο σοβαρά μπορώ με τον Michael να έχει κρεμαστεί από πάνω μου και να πνίγεται από τα γέλια. 

"Τέλος πάντων. Ελπίζω να μάθατε το μάθημα σας και να μην σας ξαναπιάσουμε να γυρνάτε στους δρόμους τα ξημερώματα τραγουδώντας, παραβιάζοντας ώρες κοινής ησυχίας και οδηγώντας μεθυσμένοι." Οδηγώντας? Μα δεν έχω καν αυτοκίνητο! Και ο Mike ήρθε με σοφέρ! "Είναι κρίμα να μαθευτεί πως δύο ιδιαιτέρως διάσημοι κύριοι σαν εσάς έκαναν κάτι τέτοιο. Μπορείτε να πηγαίνετε."

Βγαίνω κουβαλώντας τον Michael, ο οποίος βγάζει ένα μικρό μπουκαλάκι από την τσέπη του και πίνει. Να γιατί είναι ακόμα έτσι.

Από πίσω μας βγαίνουν και οι άλλοι δύο. 

"Luke, ευχαριστώ που με ξέμπλεξες."λέω

"Τίποτα. Μακάρι να είχα και εγώ κάποιον να με ξεμπερδέψει την τελευταία φορά που μέθυσα."

"Τι εννοείς?"τον κοιτάει ο Ashton. Μετά έρχεται δίπλα στον Michael και τον στηρίζει στον ώμο του. Τον ευχαριστώ με ένα νεύμα.

"Λοιπόν, η τελευταία φορά που μέθυσα, ήταν πριν δύο χρόνια περίπου. Και τότε ήταν που συνέβη και ο Ethan, που άφησα έγκυο την Katie."κοιτάει το πάτωμα λες και βλέπει όλα αυτά σε ταινία.

"Α, ναι! Το είχα ξεχάσει πως έχει και παιδί!"φωνάζει ο Michael.

"Γι'αυτό δεν πίνεις πια?"ρωτάω

"Και επειδή είμαι πράκτορας και πρέπει να δώσω το καλό παράδειγμα."

Η συζήτησή μας τελειώνει εδώ. Πληρώνω ένα ταξί και πάω σπίτι. 

Ανοίγω την πόρτα και προχωράω σχεδόν αθόρυβα προς τα μέσα.

"Calum?" Το είχα ξεχάσει πως ακούει τα πάντα. 

"Ναι?"ρωτάω διστακτικά. Μπαίνει στο σαλόνι και με αγκαλιάζει.

"Ευτυχώς είσαι καλά. Είχα ανησυχήσει."με κοιτάει στα μάτια. "Που ήσουν?"

"Γιατί είχες ανησυχήσει?" 

"Με πήρες τηλέφωνο χτες το βράδυ και έλεγες κάτι ασυναρτησίες. Και μετά ακούστηκε ένα μπάμ και το τηλέφωνο έκλεισε."

"Αν σου πω πως δεν θυμάμαι τίποτα, θα με πιστέψεις?"

"Πόσο ήπιες?"

"Έλα ντε?"στριφογυρνάει τα μάτια της.

"Που ήσουν?"ξαναρωτάει

"Στο κρατητήριο."

"Γιατί?"

"Μάλλον οδηγούσα μεθυσμένος"

"Μα δεν έχεις αυτοκίνητο."

"Το ξέρω."

"Δεν πειράζει. Άντε, πήγαινε να κοιμηθείς."

"Τι? Μόνος μου?"

"Γιατί θες και παρέα?"

"Γιατί όχι..."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~