Adopted // Ethan Dolan (Türkçe Çeviri)

Chapter 12 - Tuff Situation

"N-n-ne d-demek istiyorsun?" diye sordum oldukça korkmuş bir şekilde.

"Ondan hoşlandığını biliyorum Skylar,Julie'ye söylediğin herşeyi duydum." Bir anda kalbim durdu, bayılacağımı sandım. Etrafı bulanık görüyordum.
"İyi misin?"

"E-evet,ım...özür dilerim Cameron ben sadece--"

"Ondan nasıl hoşlanırsın Skylar?! O senin erkek kardeşin!" Ethan gelene kadar bana bağırmaya devam etti.

"Ne oluyor burada?"

"Ethan lütfen git,Skylar ile konuşmam gerekiyor!" Bu sefer Ethan'a bağırdı. Ethan'ın gözleri kocaman açıldı ve yavaş adımlarla geri geri gitti.

"Öyleyse 'yan odadaki çocuk' Ethan içindi değil mi?"

"Tamam sakin ol Cam." Ethan tamamen ortadan kaybolduğunda rahatsız edici bir sessizlik oldu.

"Tamam,ne var biliyor musun Cameron?Ethan benim kardeşim deği--"

"Skylar biz seni evlat edindiğimizden beri o senin kardeşin--"

"Onunla aynı kanı bile taşımıyoruz Cameron, eğer beni evlat edinmeseydiniz Ethan ile çıkıyor olabilirdik." Cameron duyduklarına inanmıyor gibiydi.

"Bu normal değil Skylar,hemde hiç değil. Bak istersen bir psikolog bulabilirim ve--"

"NE?!"

"Evet böylece senin şu hallerine birşeyler yapabilir."

"Bir psikoloğa ihtiyacım yok!" Cameron kollarını çaprazladı.

"Skylar seni ve ailemizi önemsiyorum." Ona sadece baktım.

"Tamam,tamam sadece senin için tamam." dedim ve derin bir iç çektim.
"Şimdi yukarı çıkabilir miyim? Julie beni bekliyor." Kafasını salladığında hızla yukarı çıktım.
Herkese çok sinirli hissediyordum.

"Skylar ne oldu?" dedi Julie endişeyle. "Cameron ile bağırıştığınızı duydum, herşey yolunda mı?"

"Hayır Julie,değil!"

"Tamam öyleyse zoru oynamayı bırak ve anlat bana!"

"Cameron Ethan hakkındaki herşeyi öğrendi."

"Hassiktir! Nasıl?!"

"Konuşmalarımızı duymuş." Julie'nin çenesi aşağıya indi indi ve indi. Neredeyse yere değecekti. "Ve psikolog'a gitmemi istedi."

"Tamam,siktir bu da ne!"

"Bana erkek kardeşimden hoşlanmamın normal olmadığını söyledi." Julie'nin telefonu titredi. Annesinden bir mesaj geldiğini söyledi.

"Aman tanrım, annem eve gelmem gerektiğini söylüyor. Okulda görüşürüz." dedi ve gitti. Beş dakika falan sonra Cameron odaya geldi ve yanıma oturdu.

Onun dışında heryere baktım.

"Gelecek Pazartesi 6 da psikolog'a gidiyoruz." dedi ve ayağa kalktı. Yavaş adımlarla ilerliyordu. Bir süre sonra durup bana baktı.
"Merak etme ona söylemeyeceğim." ve gitti.
Dizlerimin üzerine düştüm ve ağlamaya başladım. Ethan bilmeden hayatımı mahvetmişti.
--
Cameron ortalığı feci karıştıracak yaw.