Adopted // Ethan Dolan (Türkçe Çeviri)

Chapter 18 - Questions

*6 Ay Sonra*

Skylar's P.O.V

Dolan ailesi beni evlat edineli altı aydan fazla oluyordu. Cameron hala bana bok gibi davranıyordu. Ethan'dan artık hoşlanmıyordum. Üstelik, Nate ile çıkıyorduk. Ben Ethan ile konuşmadıkça Cameron daha iyi davranmaya başlıyordu. Fakat Ethan ile yabancı gibiydik. Bana günaydın diyordu fakat onu takmıyordum,bana birşey sormaya çalışıyordu fakat onu yine umursamıyordum.
Julie,Belki de Ethan'ın sadece kız kardeşi ile iyi geçinmek istediğini söylüyordu.

Ethan's P.O.V
Sanırım Skylar'a aşığım. Demek istediğim neredeyse yedi ay oldu ve ben ondan hala hoşlanıyorum.
Skylar ve Nate'in çıkmaya başladığını anladığımda çok sinirlendim. Hala da sinirliydim. Nate ile artık arkadaş değildik. Ona nedenini söylemiştim.
Skylar'a birşey söylememişti. Umarım ki söylemez...kendi iyiliği için.

Grayson hep benimle birlikteydi. Bana katılıyor,onunla konuşmama yardım ediyordu. Fakat ne zaman birşey söylesem sanki hiç umrunda değil gibiydim. Özellikle de Cameron'ın önünde. Hala Cameron'ın ona neden böyle davrandığını anlamaya çalışıyordum. Kafamda bir sürü soru vardı ve artık buna dayanamıyordum. Neler olduğunu öğrenmeye ihtiyacım vardı.

Odamda sandalyede oturmuş bunları düşünüyordum. O sırada Skylar içeri girdi.

"Ethan yemek hazır."

"Aç değilim."

"Öyleyse seninle oturabilir miyim?" Sesi feci derecede flörtöz çıkmıştı.

"Im..." bana doğru yaklaştı ve yavaşca kucağıma oturdu.

"Bu bir evet miydi?" Dedi seksi bir şekilde. Eliyle karın kaslarımı okşuyor ve beni deli ediyordu.

"Skylar ne yapıyorsun?"

"İkimizin de istediği birşey."
Tişörtünü hızla çıkardı. Önümde sütyeniyle duruyordu. Yavaşca boynumu öpmeye başladı.

"Neden beni umursamıyordun?"

"Çünkü Ethan,seninle...oyun oynamayı seviyorum."

"Seni ne kadar istediğimi bilemezsin Skylar." Diye fısıldadım kulağına. Beni sertçe dudaklarımdan kavrayarak inlememe neden oldu.

"Agh Ethan ne kadar istediğimi bile--"

"ETHAN!" Diye bağırdı Skylar. Olduğum yerde kelimenin tam anlamıyla zıpladım.

"Ne?!"

"Yemek hazır." Ona baktım. Üstü giyinik bir şekilde kapımda duruyordu. Hala sandalyemde oturuyordum. Yine aptal hayal gücüme yenik düştüm.

"Um...aç değilim."

"Bende. Öyleyse seninle oturabilir miyim?" Diye sordu normal bir şekilde.

"Hayır,çünkü...Ben...Benim çalışmam gerekiyor."

"Oh tamam,öyleyse ben gideyim." Dedi ve kapıyı kapattı.

"Aman tanrım Ethan! Uyan dostum seni kaybediyoruz! Onun hakkında hayal kurmayı bırak!" Dedim kendi kendime.

Annem yanında Skylar ile birlikte endişeyle odaya daldı.

"Ethan,bebeğim iyi misin?" Dedi annem endişeyle.

"Evet anne, iyiyim endişelenme."

"Birşeyler yemen gerek."

"Sonra yerim. Şu an aç değilim,teşekkürler." Skylar ve annem gitmek üzerelerdi.

"Skylar lütfen bir dakika kal, sana birşey söylemem gerek." Olduğu yerde kaldı. Annemin gitmesini bekledim. Kapı sonunda kapandığında ayağa kalkıp Skylar'a yaklaştım.

"Skylar konuşmamız gerek..."
--
Biraz geç oldu kusura bakmayın 🤗 Seviliyorsunuzz 😘💕