TATLI VİRÜS

9

Aradan bir gün geçmişti. Kaya'nın yaşayacakları karşısında tepkisi ne olacaktı?
   Cafeye doğru yürümeye başladım. Her zamanki gibi yine dalgındım. Arkamdan bir ses geldi aniden "Hey Kaya nereye gidiyorsun böyle?"
"Boşver Aras ama geç gelicem. Ve mümkünse arama, uslu bir çocuk ol, sütünü iç ve abini beklemeden uyu tamam mı?". Aras sinirlenmişti. "Tamam ****** git !!"

    Cafeye girdiğimde etrafa göz attım ve "Bakalım paramı çalan gavat hangisi?" diye söylendim kendi kendime... Şu lanet tasma yüzünden herkes bana iğrenç bir şekilde bakıyordu ama aldırmıyordum. Nasıl olsa birazdan paralarıma kavuşacaktım. Hiç kimse umrumda değildi yani. Tenha bir yere gidip oturdum. Bu işleri çok sevmezdim. Uzayan işler her zaman sıkıcı ve sinir bozucu olurdu. Paramı vermezse en fazla döverdim. Gece gündüz çalışıp biriktirmesem de pratik zekamı kullanarak -az da olsa emek vererek- yaptığım bir şeydi bu sonuçta. Bence haketmiştim de...
  Sırtım kapıya dönüktü ve gelecek tasmalı kişiyi merak ediyordum. Ne salakça bir fikirdi bu tasma konusu. "Ulan keşke başka bir yere geçseydim be en azından daha net görürdüm." dedim kendi kendime. Kapı açıldı. Ayak sesleri gittikçe yaklaşıyordu ve sanırım bu bir kadındı. Topuk tıkırtıları bir anda kesilmişti. Elimdeki telefonumu bırakıp etrafa bakmaya başladım. Ve olamaz! "Aslı ne işin var burada?"
"Asıl senin ne işin var?"
"Benim neden burada olduğum seni ilgilendirmez." Aniden gözlerim boynundaki tasmaya kaydı.
"Aslıı!!" diye bağırdım birden gözlerimden alevl3r çıkıyordu adeta. "Aslı o sen miydin?" dedim sinirle.
Aslı da olanlara şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu. "Be.. Be.. Ben senin olduğunu bilmiyordum."
" Lanet olası bir şekilde benni uğraştırıyorsun ve bende bunu yapan ibnenin erkek olduğunu düşünüyordum. Ve görüyorum ki ibneler sadece erkekler değilmiş." sinirliydim hala.
"Kaya"
"Aslı uzatma para da sende kalsın istemiyorum. Sadece git."
"Kaya para umrumda değil."
"Aslı paraları da al git!"
"Kaya"
"Aslı paraları istemiyorum ve beni bu kadar uğraştıran kişinin sen olduğunu bilseydim ... Neyse ben gidiyorum."
"Kaya dur lütfen!"
"Aslı umrumda değilsin"

Hızla kafeden çıkıp eve doğru koşmaya başladım. Ben sinirliyken, kızgınken koşardım. Bana iyi geliyordu... Eve vardığımda Aras mısır yiyip film izliyordu. "Hoşgeldiniz beyefendi "dedi Aras gülerek.
"Hiç havamda değilim. Başka biriyle uğraş."
"Ya ama ben seni çok özledim bebeğim."
"Lan Aras "diye bağırdım öfkeyle.
Aras durumun farkına varmış ve ciddi moda geçmişti. "Anlatsana , dinlerim gerçekten."dedi.
"Paralar..." dedim
"Hangi paralar?"
"Şu kaptırdığım hani."
"Ha şu aptallık yapıp başka bir aptalın hesabına yolladığın paralar. Ee?"
"Paraları Aslı'nın hesabına yollamışım.
"Ne ne ne ?"
"Duydun işte. Bugün o kişiyle buluşacaktım. Paraları bana teslim edecekti. Bekledim bekledim... Sonra Aslı geldi. Paraları almadım. İstemedim yani."
"Salak alsaydın keşke."
"Gerek yok. Zaten Aslıyı da bir daha görmeyeceğim."
"Neden."
"Sebebi yok."
"Bende bugün Zeyneple gezdim."
"Ee işler yolunda mı yani?"
"Sanırım evet. Ben bu kıza aşığım ya."
"İyi hayırlı olsun. Bende yatacağım."
"Yarın yemeğe götüreceğim. Sonraki gün sinemaya sonra lunaparka sonra ......."
Sözünü kestim ve "Duymak istemiyorum iyi geceler."
"Tamam be yat zıbar!"

Aslıyı düşünmek istemezken bile düşünüyordum. Aslında iyi biriydi. Aklım hala almıyordu o kişinin Aslı olduğunu. Hem ben erkek bekliyordum. Dövecektim de... Bunları düşünürken göz kapaklarım ağırlaşmıştı. Kısa süre içinde uyumuştum.

     Uyandığımda Aras'ın evde olmadığını farkettim. Mutfağa doğru ilerledim. Buzdolabını açınca içinde hiçbir şey olmadığını görünce tekrar kapattım. Telefonum çalıyordu. Arayan "MAL" dı.
"Efendim?"
"Kaya"
"Ne?"
"Ali gelmiş. Bizim mekanda seni bekliyor geliyor musun?"
"Ali mi vayy ! Hemen geliyorum."

     Siyah pantolonum ve lacivert tişörtümü giydikten sonra kapıya doğru yöneldim. Hala açtım. Dışarda yiyecektim. Sevinçle evden çıktım. Mekana doğru yola çıktım. Arabaya bindiğimde radyoyu açtım. İlk çalan şarkı benim şarkımdı. "Yorgunum ve Ağrılar.." diye mırıldanmaya başladım.
Arabadan indiğimde karşımda Ali vardı. Ona sarıldım. "Nerelerdeydin kardeşim sen. Özlettin kendini!"
"Geldim kardeşim. Bir daha gitmeyecegim."
"Ee okul nasıl gidiyor?"
"İyi ne olsun işte zar zor bitirmeye çalışıyoruz. Bütlere kalıyoruz falan ama olsun." dedi gülerek.
"İçmeye gidelim mi bugün bendensiniz."
"İyi bir hesap kitleyecegim sana Kaya!"dedi Aras.
"Bu piç gelmeyecek Ali." dedim gülerek
"Bana uyar."
"Yazıklar olsun lan Ali sana. Yuh sana." dedi Aras.

    Ali benim çocukluk arkadaşımdı. Eskiden yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdim. Çok seviyordum onu. Benim için Arastan farkı yoktu.
   
         Ben arabayı sürerken Ali ve Aras karı gibi dedikodu yapıyorlardı. Gerçi konuştukları konular da manita mevzularıydı.
"Ee Aras biri var mı?" dedi Ali.
"Var kanka. Çok seviyorum lan."
"Mutlu olun kardeşim."
"Sende bir şeyler var mı?"
"Yok kanka ben platonik takılıyorum. Öyle daha çok hoşuma gidiyo."
" Geldik gençler. Inebilirsiniz."

       Arabayı kullanacağım için çok içmeyecektim. Zaten çok da sevmiyordum içmeyi. Ali gelince içerdim sadece. Aras çoktan sarhoş olup Zeynep 'in adını sayıklamaya başlamıştı. "Şu salağı götürelim mi Ali? "Al işte ikisi de birbirinden mal!"
     İkisi de sarhoş olmuş hatta uyumaya başlamışlardı. Kısa süre içinde ikisini de arabaya kadar taşıdım. Uyumuşlardı. Aklıma birden Aslı geldi. Saçma sapan bir yerde ve zamanda ...