Pokojówka Rodu Phantomhive

Rozdział V

Wstałaś tuż przed ósmą. Padało. Nie przeszkadzało ci to. Co prawda nie lubisz ulewy czy burzy , ale niewielki deszcz tobie jest zawsze mile widziany. Lubisz , gdy za szybą pada deszcz. To cie uspokaja i wprowadza w melancholijny nastrój. Oczywiście Sebastian już nie spał , czego się spodziewałaś.Ubrałaś się i poszłaś do holu czyścić balustrade , a gdy przechodziłaś obok okien zatrzymałaś się dosłownie na minutkę i wsłuchiwałaś się w deszcz , lecz po chwili wróciłaś na ziemie i wróciłaś do czyszczenia balustrady...
- 8:05, panicz już nie śpi ...
Powiedziałaś do siebie i czyściłaś dalej. Gdy skończyłaś poszłaś do ogrodu...Spacerowałaś między kwiatami i słuchałaś śpiewu ptaków ... Zatrzymałaś się przy białych różach i powąchałaś ... Pachniały pięknie i jeszcze piękniej wyglądały ... Postanowiłaś , że utniesz ich troche i zaniesiesz do rezydencji ... Ucinając je wzięłaś jedną z nich i włożyłaś sobie we włosy. Pasowała ci , wyglądałaś tak dziewczęco i delikatnie ... Zebrałaś bukiet i wróciłaś do rezydencji. Zaniosłaś je do pokoju panicza i położyłaś na stoliku nocnym. Gdy wychodziłaś z jego sypialni , usłyszałaś jak ktoś gra na skrzypcach... Udałaś się pocichu w kierunku dobiegających dźwięków instrumentu. Doszłaś pod drzwi które były na pół otwarte , zajrzałaś delikatnie i ostrożnie się wpatrywałaś. W środku był Sebastian , który uczył grać na skrzypcach panicza. Szło mu nawet nieźle. Ty masz dobry słuch i ładnie śpiewasz. Zawsze podobał ci się ten instrument , jednak nie miałaś możliwości grać na tym czy innym instrumencie... Po chwili Sebastian odezwał się do panicza , że na dziś wystarczy i że ma zaraz spotkanie z przedstawicielem jakiejś firmy... Ciel oddał skrzypce Sebastianowi , a ten odłożył je. Zaczęli zmierzać w twoim kierunku. Szybko odeszłaś od drzwi i skręciłaś do jednego z korytarzy , udawałaś , że coś czyścisz , a oni wyszli i poszli w przeciwnym kierunku. Gdy nie było już ich widać weszłaś po cichu do pomieszczenia , w którym ćwiczyli.  Podeszłaś do skrzypiec , spojrzałaś za siebie czy nikogo nie ma i wróciłaś do podziwiania skrzypiec.  -Są piękne ... -powiedziałaś po cichu i chciałaś je dotknąć, gdy nagle...
-To prawda , są piękne.
Powiedział głos za tobą , a ty przestraszyłaś sie. Odwróciłaś się , okazało się że to Sebastian ...

                  ............

Kolejny rozdział ;)
Przepraszam że tak długo nic nie wstawiałam , ale ostatnio mam dużo obowiązków i brak czasu ...
Mam nadzieję , że nie jesteście źli na mnie i dziękuję wszystkim którzy to przeczytali , zagłosowali , skomentowali. Dziękuję tym którzy tych rozdziałów oczekują. Cieszę się , że ktoś to czyta i że kogoś to interesuje...
Do zobaczenia ;)