You're not Alone «Camren greek fanfic»

"Με ενα βλέμμα" 1ο

Camila's POV

Αν κρίνω από το προηγούμενο βράδυ μάλλον σήμερα είναι δεύτερα και αρχίζουν τα βασανα.

Πάλι καλά έχει απίστευτη μέρα σήμερα.

Και μία από τις αγαπημένες μου.
Το γιατί θα το μάθετε σε λίγο.

Είχα πολύ λίγα λεπτά για να ετοιμαστώ.

Έτσι χωρίς να το θέλω βγηκα κάτω από τα ζεστά παπλώματα μου και πήγα στο το μπάνιο του δωματίου μου.

Το ζεστό νερό κυλούσε πάνω στο γυμνό σώμα μου και στα κάστανα μακριά μαλλιά μου.

Μετά γρήγορα γρήγορα με τύλιξα με μία πετσέτα όπως έκανα και με τα μαλλιά μου.

Πήγα προς την ντουλάπα και επέλεξα να βάλω ένα ψηλόμεσο μαύρο τζιν με δυο σκυσηματα στα γόνατα και μία κοντή άσπρη μπλούζα.
Έτσι και αλλιώς ήταν η πρώτη μέρα και δεν θα βαζαμε κατευθείαν τις στολές.

Τα μαλλιά μου τα πάτησα λίγο βαφτικα ελάχιστα και Βουαλά. Έτοιμη.

Κατέβηκα κάτω στο μεγάλο καθιστικό μου και περίμενα τον σοφέρ μου να με πάρει να με πάει στο κολλέγιο μου.

Δεν το πιστεύω ότι ακόμα μία χρονιά αρχίζει. ΔΕΝ ΘΈΛΩ ΝΑ ΑΡΧΊΣΕΙ.Και ο πατέρας μου? Που είναι? Α ναι ξεχασα! Έχει ένα από τα πολύ συμπαντικά και επαγγελματικά ταξίδια του. Δεν μπορώ να τον καταλαβω ποιο συμπαντικά είναι αυτά από μένα?
Από τότε που πέθανε η μαμά μου δεν έχει σταματήσει να λείπει από το σπίτι.Ξερω ότι είναι διευθυντής και έχει πολλά καθήκοντα και πολλές υποχρεώσεις. Ένα γαμημενο ρεπό δεν μπορεί να πάρει? Κάτσε ρε φίλε έχεις και μία κόρη γαμώτο Μου. Αλλά εντάξει τα ξεκαθάρισε μαζί μου στέλνοντας με σε ένα κολέγιο σε μία φυλακή. Που το μόνο που τους νοιάζει εκεί μέσα είναι η τάξη και η πειθαρχία.
Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι εκεί μέσα έχω τους φίλους μου και κάνω φίλους όσο παράξενο και να ακούγεται υπάρχουν και άτομα εκεί μέσα που δεν τους νοιάζει μόνο το χρήμα ή η ομορφιά ή και ότι δηποτε άλλο εκτός από το εγώ τους
Τέτοια άτομα θέλω να γνωρίσω σήμερα. Γιατί φέτος οπως και κάθε χρόνο έρχονται καινούργια άτομα που θα ήθελα πολύ να γνωρίσω.
Και μακάρι να μην είναι όλα τους κακομαθημένα.

"Δεσποινίς Cabello σας κορναρω 5 λεπτά πρέπει να φύγουμε για το κολλέγιο σας" Ακούω το Pedro τον σοφέρ να διακόπτοι τις σκέψεις μου.