You're not Alone «Camren greek fanfic»

"Το απόλυτο" 5ο

CAMILAS P.O.V

Ήμουν ακόμα στην αγκαλιά της.
Και μου έδινε κουράγιο.
Πάντα μου δίνει.
Και της ξέρω μόνο 2 εβδομάδες.

-Ηρεμησε.

Ήταν το τελευταίο που μου είπε πρώτου καθησουμε στα ξύλινα σκαλιά της αποθήκης.

Μόνο αυτό. Μετά τίποτα.
Αυτό μεταξύ μας είναι περίεργο.
Η μία παρηγορεί την άλλη.
Καλό έτσι ?

Δε ήθελα να βγω από την αγκαλιά της. Αλλά έπρεπε είχαμε καθήσει πολυ ώρα έτσι.

-Ευχαριστω.

Προσπάθησε να βγει η βραχνιασμένη φωνή μου.

-Εισαι καλύτερα...?

Μου είπε. Ε πώς να μην είμαι καλύτερα αφού με είχες στην όμορφη και ζεστή αγκαλιά σου ?

-Ναι. Καλύτερα.

Μίλησα εγώ αλλά αυτήν δεν απάντησε απλά χαμογέλασε ψεύτικα. Σαν κάτι άλλο να επικρατούσε στο κεφάλι της.

-Εισαι εντάξει?

Αυτήν κοιτούσε το πάτωμα.

-Ε? Ναι. Τι να έχω εγώ δηλαδή?

Μίλησε ξανά. Αλλά ήταν αφηρημένη.

-Οχι τίποτα απλά σε βλέπω λίγο κάπως! Τι συμβαίνει?

Ρώτησα ήρεμα

-Τ-τίποτα ει-είμαι κ-καλά.  Αλήθεια.

Ναι καλά και εγώ είμαι αστροναύτης.

-Οκ δεν θέλω να σε πίεσω αλλά ξέρεις πως είμαι εδώ για σένα.

Και αφού τελείωσα αυτήν χαμογέλασε ξανα χωρίς να πει τίποτα. Αλλά αυτήν την φορά ήταν το πραγματικό όμορφο χαμόγελό της.

Το τηλέφωνο μου δονείται.
Ήταν η Dinah μου έστελνε μηνύματα για το αν θα πάω η όχι.
Της είπα ψέματα ότι μόλις τώρα έφτασα και ότι θα πάω να τις βρω έτσι ώστε να καλύψω το ψέμα που είπε η Lauren.

-Πρεπει να φύγουμε.

Είπα

-Η Dinah?

-Ναι ανυσηχησαν πολύ.

Απάντησα.
Σήκωθηκα για να φύγω αλλά αυτή έκατσε στην ίδια θέση που ήταν εγώ σταμάτησα βλέποντας πως δεν με ακολούθησε.

-Δεν θα έρθεις?

Την Ρωτησα. Δεν ήθελα να κάθεται μόνη της...

-Έρχομαι σε λίγο πήγαινε εσύ.

Απάντησε όσο πιο χαρούμενα γινόταν. Αλλά όχι είναι πολύ κακή ηθοποιός.