You're not Alone «Camren greek fanfic»

"2ημερο μαζι" 14ο

Camilas POV
Η lauren έτρεχε περισσότερο από πριν... αλλά αυτο δεν με φοβιζε της είχα εμπιστοσύνη.
Το περιπολικό ήταν τώρα λίγο πιο μακριά από ότι ηταν πριν.
Η Lauren τότε με την βοήθεια της απότομης στροφής κρύβετε πίσω από ένα δέντρο μέσα στο δάσος.

Γυρνάει και με κοιτάει με φόβο ενό εγω έχω κατουριθεί από τα γέλια. Ήταν η πιο τέλεια εμπειρια που έχω ξανά ζήση.

-Εχεις ξανά ζησει τέτοια εμπειρία ?

Την ρωτάω βλέποντας την μα είναι ακόμα τρομαγμένη και εγώ πάλι να συνεχίζω να γελαω

L:Όχι.... και ούτε θέλω να ξανά ζήσω... Αλλα γιατί ρώτας?

-Βλεπω το χειρηστικες πολύ καλά το θεμα.

Και συνέχισα να γελαω.
Αλλα πιο πολύ γελουσαμε με την τρομαγμένη και cute φάτσα της Lauren.

Θεέ μου ήταν τόσο γλυκιά.

L:Μην γελάς αν μας έπιαναν θα μας πήγαιναν στο τμήμα καθώς δεν έχουμε δίπλωμα. Και μετα πάει το Σαββατοκύριακο που ονειρευόμασταν

Ήταν θυμωμένη, τρομαγμενη και γλυκια ταυτόχρονα. Και ήθελα να την πάρω και να την σφηξω στην αγκαλιά μου.....

-Εισαι ότι πιο όμορφο έχω γνωρίσει.

Και την φίλησα δίνοντας της πρώτα μία αγκαλιά.

-----------

Το σπίτι της μαμάς της Lauren ηταν πραγματικα τέλειο.

Αλλά αυτό που μου έκανε παραπάνω εντύπωση ηταν ο κήπος.

-Ποιος τα φροντίζει όλα αυτά?

Ρώτησα με αγωνία να μάθω.

L:εγώ... "Απάντησε και το περίμενα από αυτην αφού μου είπε ότι ερχόταν πολλές φορές εδώ για να σκεφτεί." Μου αρέσει να τα φροντίζω... Έτσι ξεχιεσαι κιόλας. Ξέρεις.... Από τα προβλήματα.

-Κοριτσι για σπίτι είσαι Jauregui.

Είπα και γελασα καθώς πήγαινα κοντά της. Τύλιξα τα χέρια γύρω από την μέση της και την φίλησα.

Ωχ θεέ..

Όταν δοκιμαζω αυτά τα υπέροχα ζουμερα χείλη της χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου.

Δεν με νοιάζει ποιος βρίσκεται γύρω ή αν μας κοιτάει κανένας.

Το μόνο που θέλω είναι να ξανά γευτω αυτά τα παλα ροζ χείλια της και να αγγίξω το πορσελάνινο πρόσωπό της.

L: Ναι είμαι προετημασμένη.

Γελαγαμε μαζί...

Πάλι καλά σήμερα είχε καλή μέρα.
Αν έβρεχε θα ήμασταν όλη μέρα μέσα στο σπίτι.
Όχι ότι θα με χαλαγε.... αλλά εντάξει.