General POV
Mahal kita na parang hindi ako nasasaktan ng paulit ulit.
Mahal kita na parang bale wala lang sa akin ang sakit na naidulot mo sa akin
Mahal kita na parang ikaw lang ang natatanging tao sa mundo natin,
Mahal kita na Kaya kung mag hintay kahit gaano man katagal ang ilang saglit
Mahal kita na parang hindi ako natatakot magmahal muli
Mahal kita kahit pa durog na durog na ako at anong sakit
Kaya halikana Mahal ko nandito lang ako at nag hihintay sa pag uwi mo.
Karylle was crying for the nth time while reading his 'Written Emotions'. Sadyang hindi nya ito ibinalik sa binata dahil akala nya ay lalapit muli ito sa kanya upang kunin ito, pero parang sadyang iniwan ito sa kanya, dahil tuluyan na syang iniwan ng binata.
Iniisip ko na hindi ka lamang isang masakit na ala ala na parating naka antabay sa aking panaginip,
Diko man mawari kung bakit ang natatangi kung alam ay para kang pangarap kung nawala sa isang saglit,
Na kahit kailan man ay hindi makakamit.
Unti unti kung binubuo ang piraso ng sarili ko na akala ko noon ay hindi ko na matatagpuan.
Kahit pa ilang ulit akong masaktan dahil pakiramdam ko ay nag hihintay ako sa wala, mag hihintay ako hanggang sa tuluyan kang umuwi sa piling ko.
Hindi na kaya ni Karylle tumayo sya at kinuha ang trench coat nya at umalis ng bahay nya.
She walk alone to that park kung saan nya nakita noon si Vice na nag sasalita. She pretented not to heard what he said but she clearly heard it. Iyun ang araw na ginagawa nya ang lahat gusto nya sa binata, she felt comfortable with every act she made towards to him. Naupo sya sa isang bench doon.
"Vice" umiiyak nyang sambit. "Vice!!!" Sigaw.
"Hui ingay mo dyan ang dami ng natutulog" her heart beat faster when she heard that voice.
"Vice" nilingon nya kung saan nangaling ang boses. Patakbo nyang niyakap ito. "Dito ka na lang Vice wag mo na akong iwan" sumisinghot nyang sambit habang nakayakap sa binata. Naramdaman nya rin ang braso nito na pumaikot sa bewang nya.
"Yung Written Emotions ko naiwan ko sayo" bulong nya sa tenga nito.
"Hindi ko ibabalik yun"
"Bakit ikaw nag sulat?"
"Hindi ako lalaking kayakap ko" hinigpitan nya ang yakap dito. "I'm sorry If I cause to much pain to you.. I don't deserve you at all"
"Nasaktan ako ng hindi mo ako pinili.. pero sino nga ba naman ako sa buhay mo.. pero hindi ko pala kayang malayo sayo" hinalikan nya ang noo ng dalaga. "Kaya Mahal ko andito na ako, muling nag babalik sayo" napangiti si Karylle ng marinig ang linya na yun.
"Come on It's getting colder here" inaya nya ito papasok sa apartment nya.
Sa kalayuan may pares ng mga matang nakamasid at pusong nasasaktan.
"I guess you made a choice" itinapon nito ang bulaklak na dala at tinitigan ang sing sing na dapat sana'y ibibigay sa babaeng mahal nya.
She walk away with her heart broken.
.
.
.
.
.
.
.
.
Nakayakap lamang si Karylle sa binata habang nakahiga sila sa kama nya. Nasa ibabaw sya nito.
"Hey.. I think your abusing my body"
"Malamig eh" sumiksik pa sya sa binata at sinubsub ang mukha sa leeg nito. "Ang bango mo"
"What did Anne told you?" Hinaplos nya ang buhok nito.
"Wala pa eh.. basta ang alam ko na mi miss na kita at hindi ko kayang mag kunwari pa"
"Then were in trouble"
YOU ARE READING
Mr.Doctor Devil
Fanfiction"He's here" I whispered. Oo nandito ang demonyong doctor na yun. Ano na naman kaya ang gagawin nya sa akin.? Nag uumpisa na namang manginig ang buo kung katawan. Naririnig ko ang bawat yabag nya patungo sa kwarto. "Karylle!!" Narinig kung sigaw nya...
