GÜNAH KEÇİSİ:Sil Baştan

Bölüm 17 Aşk Bu!

Evet arkadaşlar fazla bekletmeden geldim :) Uzun soluklu bir bölüm oldu.Vakit kaybetmeden de sizlerle paylaşıyorum :) Bomba bir bölüm sizi bekliyor diyebilirim.Çok fazla tutmayayım en iyisi :) Keyifli okumalar arkadaşlar :) <3

Esin'den Devam...

"Günaydın prenses."

Ağabeyimin seslenişi ile gözlerimi ovalarken,yatağımın üzerinde yavaşça doğruldum.

"Günaydın."dedim tebessüm ederek.

"Az önce doktorla konuştum.Birazdan çıkarız."deyince başımla onaylamıştım ağabeyimi.

Aramız düzelmişti.Üstelik bir de Aras vardı şimdi.Dün Leyla sayesinde ucuz kurtulmuştum.

"Esin?"

"Efendim ağabey?"

Ağabeyim yavaşça karşıma oturarak,doğruca gözlerime odaklanmıştı.Konuşmuyordu.Bir anda ne olmuş olabilirdi ki?

"Seni dinliyorum ağabey.Bir sorun mu var?"

Sorduğum soruya hafif gülümseyip,hayır anlamında başını sallamıştı.

"Bugün gözlerinin içerisinde başka bir şey var gibi."

O kadar belli mi ediyordum yani?Ağabeyimin haklı olduğunu inkar edemezdim elbette.Fakat dün gece yaşananlar aklıma gelince,yanaklarımın üzerine sinmeye başlayan bir sıcaklık hissettim.Bir dakika...Ben kızarıyor muydum?Üstelik ağabeyimin karşısında!

"Sanırım dün ki hastahane kaçamağı işe yaramış."diyerek bu kez gülmeye başlamıştı.Allahım sen yardım et!Böyle dut yemiş bülbül gibi durmaya devam edersem,ağabeyim bir şeylerden şüpelenecekti.Hemen konuyu dağıtmam gerekiyordu.

Boğazımı temizleyerek hafif tebessüm ettim bende.

"Aynen ağabey.Hava almak çok iyi geldi.Bu arada...Leyla nerede?"

Son anda konuyu Leyla'ya getirmekle iyi etmiştim.Gerçi merak etmiyor değildim.

"Leyla mı?Senin yanında sanıyordum.Karşılaşmadık hiç."

Tuhaf.Leyla bana haber vermeden,bir yere gitmezdi.Nerede olabilirdi ki?

"Çok garip.Dün gece benim yanımda yattı.Odada olması gerekiyordu ama yok."

"Kantine inmiştir,merak etme.Haydi bakalım,ben dışarıdayım.Sen de o sırada hazırlanırsın zaten.Leyla da gelir,çıkarız hastahaneden."

"Tamam ağabey."

Ağabeyim alnımın ortasına hafif bir öpücük bırakır bırakmaz,odadan çıkmıştı.Ben de yavaştan hazırlansam iyi olacaktı.

*********** ************
Leyla'nın Ağzından...

Ben şimdi ne yapacaktım?Esin'e haber vermeden hastahaneden ayrılmak istemesem de buna mecbur kalmıştım.Dakikalardır yürüyordum fakat bu işin içinden nasıl çıkacağıma kesin bir çözüm bulamamıştım.Bugün parayı bulup,babam olacak adama vermem gerekiyor.İyi ama parayı nasıl bulacaktım?Esin'den isteyemezdim.Doğal olarak Önder ve Emir'den de.Allahım nasıl bir kumpasın içine düştüm böyle?

Kafamın içerisinde dört dönen düşüncelerle,ilerlerken hemen sol tarafımdaki korna sesiyle irkildim.Sesin geldiği yöne doğru dönünce,gördüğüm şeyin sadece bir kabus olmasını dilemiştim fakat öyle olmamıştı.

"Leyla kızım,biraz konuşabilir miyiz?"

Benimle konuşmak mı istiyordu?İyi ama neden?Son konuşmamız pek iç açıcı değildi.Üstelik Emir'e söz vermiştim.Bir kez daha aynı hatayı yapmak istemiyordum.Bu yüzden önüme dönerek,hiç bir şey duymamış gibi tekrardan yürümeye başladım.