GÜNAH KEÇİSİ:Sil Baştan

Bölüm 15 KUMPAS!

    Arkadaşlar herkese yeniden merhabalar.Uzun bir ara oldu farkındayım 😊 Yine de elimden geldiği kadar sizin için iyi yazmaya çalıştım.Umarım beğenirsiniz.Bu arada oy ve voteler için herkese teşekkürler❤
Keyifli Okumalar.

        *** YAZARDAN DEVAM ***

"Bilmiyordum...Bilmiyordum!"

Esin'in ağlamaklı ses tonuyla sayıkladığını fark eden Leyla,oturduğu sandalyeden kalkmıştı.Aras ve Önder de arkasından hareketlenmişti.Aras ise şuanlık uzaktan seyretmekle kalmıştı.

"Esin..."

"Sayıklıyor.Doktora haber versek iyi olacak."diyerek kapıya yönelen Önder'i durdurmuştu Leyla.

"Buna gerek yok.Kendine gelecektir."deyince Emir de oturduğu yerden kalkarak,soluğu Leyla'nın yanında almıştı.

"Önder haklı canım.Hem neler olup bittiğini de öğrenmiş oluruz."

"Doktorla ben konuşurum.Şimdilik bekleyelim olur mu?"

Leyla'nın tavır ve konuşmalarındaki garipliği sezen Önder,tekrardan söz almıştı.

"Bilmediğimiz şeyler var değil mi?Okuldayken Esin bir baygınlık geçirmişti.Revirdeki hemşire Esin'in kısa süreli bir nöbet geçirdiğini söylemişti.Sana sorduğumda bu konuda bir bilgin olmadığını söylemiştin?"

"Nöbet mi?Siz neyden bahsediyorsunuz?"

Emir'in araya girmesiyle Leyla almıştı bu kez sözü.

"Başlarda bende bilmiyordum.Zaten her şeyi de o gün Esin'in ağzından öğrendim."

"Biri bana neler olduğunu anlatabilir mi artık?"

Emir tekrardan araya girmişti.

"Gitme...Gitme!"

Esin'in ağlamaklı ses tonunu duyan Leyla,Emir'e dönmüştü.

"Her şeyi anlatacağım fakat şuan zamanı değil.Esin kendine gelsin daha sonra konuşuruz bu konuyu."

Emir'in onayı ilan ortam biraz olsun yumuşamıştı.Hep birlikte Esin'in yanı başında almışlardı soluğu.Fakat bir gelişme yoktu.Esin,gereğinden fazla terlemişti.Üstelik hala sayıklıyordu.Yaşananlara uzaktan tanık olan Aras ise yerinde zor duruyordu.

"Hayır...Hayır!Bırakın beni!Bırakın..."

Gözleri dolan Leyla,avuçları arasında buz tutmuş et parçasını var gücüyle sıktı.Emir ve Önder ise endişeliydi.Birkaç saniyenin ardından göz kapaklarını aralayan Esin'in,sürekli inip kalkan göğüs kafesi de sakinleşmişti artık.Kirpiklerinin arasına karışmış tuzlu su tomurcukları ile sertçe yutkunmuştu Esin.

"Çok şükür..."

Leyla'nın tebessümü ile herkes derin bir nefes vermişti.

"Canım...Geçti merak etme."diyerek avucundaki eli öpmüştü Leyla.

Esin şuan için tepkisizdi.Onun için hiç de kolay değildi elbette.