รถยนต์คันหรูหยุดลงที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง บ้านไม้เงียบสงบท่ามกลางป่าเขา เป็นส่วนตัวเกินกว่าจะมีผู้ใดเข้ามาได้ คราวนี้มือเล็กถูกมือใหญ่ประคองไว้ แต่สลับบทบาทกัน แต่ก่อนจีมินอาจจะเป็นคนเดินนำ หากครั้งนี้จองกุกเป็นฝ่ายเดินนำเข้าไปในตัวบ้าน
บ้านไม้สูง ถูกตั้งอยู่ใกล้ต้นไม้ใหญ่และธารสายเล็ก ชั้นบนสุดของตัวบ้านสูงพอที่จะทำให้มองเห็นพื้นที่ป่าโดยรอบได้ กลิ่นไอธรรมชาติช่วยขับกล่อมให้ร่างเล็กรู้สึกผ่อนคลายไปได้มาก
จากคำถามที่อยากถามมากมายค่อยๆเลือนหายไปทีละคำถามจนเหลือเพียงแค่คำถามเดียว
"คุณจองกุก"
ไกด์จำเป็นต้องหยุดเดินเมื่อร่างเล็กดึงมือไว้จากทางด้านหลัง
"คุณเป็นยังไงบ้าง"
"...หมายถึงอะไรล่ะ"
พอกลายเป็นฝ่ายถูกย้อนถามกลับก็ทำเอาร่างเล็กเม้มปากด้วยความประหม่า
"ก็...โดยรวม"
"เรื่องอะไรบ้างล่ะ"
คราวนี้ขายาวก้าวเข้าหาคนตัวเล็กจนแผ่นหลังบานติดกับประตูห้องหนึ่ง ถดกายลงเล็กน้อยเมื่อจู่ๆกลับถูกกักอยู่ในวงแขนของร่างสูง
"...ตาคุณเป็นยังไงบ้าง"
"ฮึ ก็ดี เสียใจอยู่เหมือนกันนะ คิดว่าเปิดตาแล้วว่าจะได้เจอเธอคนแรก"
"ผม...ขอโทษนะ"
จองกุกยิ้มก่อนจะส่งมือมาขยี้กลุ่มผมนุ่มแผ่วเบา
"มันใช่ความผิดเธอที่ไหน แต่เด็กที่ขโมยจูบฉันสิ ยังไม่เคลียเลยนะ"
"!!!"
เผลอขบริมฝีปากอิ่มของตัวเอง ก่อนที่ร่างสูงจะเชยคางของร่างบางขึ้น มอบจูบที่รุนแรงมากกว่าเดิม มือเล็กที่เคยทิ้งไว้ข้างกายต้องยกขึ้นมาดันแผงอกแกร่งแต่ก็ไม่ได้ผลไปเสียทีเดียว เมื่อร่างสูงเปิดประตูเข้าไปในห้องที่คนตัวเล็กพิงอยู่ ฉวยโอกาสเล็กๆน้อยอุ้มร่างบางขึ้นแนบอกจนคนตัวเล็กหวีดร้องเสียงหลง
