Boy meets Evil | Taegi

E

Taehyung ile son konuşmamız tam olarak bir hafta olmuştu ve geçen her gün bana söylediği şeyler aklımdan çıkmıyordu.
" Lütfen beni bırakma "
" Seni sevmek yasak mı "

Beni yani gerçekten seviyor muydu? Ama bu nasıl olabilir di ki? Normal bir insan hakkında konuşmuyoruz ..Ne o normal di ne de ben.. aslında bütün bu durum da hiç bir şey normal değildi ve benim kafamı da bu yoruyordu.

Geceleri geçirdiğim koltuktan ayağa kalktım ve banyoya doğru yürüdüm. Evimin kapısından geçince içime çok tuhaf bir his oturdu ama kafamı kaşımak ile geçindirdim. Yüzümü yıkarken birden arkadan iki kol belime sarıldı ve beni kendisine bastırdı. Çığlık atıp kollardan kurtulmaya çalıştım ama arkama baktığımda Tae olduğunu fark ettim.

" Nasıl girdin? "

" Ben girmedim , sen içeri aldın "

"Ne? "

" Hala anlamadın dimi Hyung? "

Evet hala anlamamıştım , tam olarak hiç bir şey anlamıyordum. Ben nasıl içeri almış olabilirdim ki?? Daha da tuhaf olanı , kendisi nasıl girdi anahtarsiz ve hiç ses çıkarmadan?

" Neyi anlamadım? "

Önümü döndüğümde bana daha çok yaklaştı. Arkaya çekilmek isterken sırtım lavaboya çarptı. Gözlerimin içine bakıyordu ve bana çok yakındı. Kalbimin çok hızlı attığını hissedebiliyordum. Neler oluyor du bana??
Daha fazla yaklaştı ve en sonunda burunlarımız bir birine temas etti.

Çok sessiz bir şekilde
" Seni seviyorum " dedi.

Sertçe arkaya ittim kendisini ve anlamsız bakışlar attım. Çünkü gerçekten anlamıyordum. Beni sevmek mümkün değildi ve Taehyung beni seviyor olamazdı.. olamazdı işte.
Gözleri yaş ile doldu ve yüzünü ellerine gömdü.

" Ağlıyor musun? "

Hayır dercesine kafa salladı ama ağlıyordu.  Onu öyle görünce çok üzüldüm birden.. ağlamasını istemiyordum bana ne kadar acı çektirse de. Ona yaklaştım ve başını okşadım.

" Özür dilerim Tae.. "

" Ne? "

" Seni üzmek istemedim "

" Ama sen beni zaten hep üzüyorsun Yoongi "

" Nasıl ? "

" Seni hissediyorum ben "

Hiç bir şey anlamıyorum.
Ne demek istiyordu?

" Sen mutsuz oldukça ben var olacam , yanında olacam .. ben bu yüzden varım "

" Teşekkür ederim ama bence benden uzak durman sana daha iyi gelir..

...Mutlu ve enerjik birine benziyorsun..Ama ben seni anca üzerim Tae "

" Peki nasıl mutlu olabilir sin?..

.. mutlu olursan beni kabul eder misin?..

...

...Benimle çıkar mısın ozaman? "

" Ne? Seninle çıkmak mı ? "

Duyduğuma inanamıyorum bu çocuk çok ciddi idi.. ben ne yapacaktım şimdi? Kalbini kırmadan nasıl söylicektim? Hayır desem nasıl karşılayacak ti? Bana zarar verdiği hala aklımdan çıkmıyordu..

" Tae.. bu imkansız..Çünkü "

...

" Çünkü ben mutlu olmayı çoktan unuttum .."

" Sana öğretirim mutlu olmayı "

Güldüm , çünkü bu imkansız di.

" Nasıl mutlu olabilirsin ? '

Durdum ve gözlerine baktım sonra yere.

" Ölünce .. anca ölünce mutlu olurum çünkü burada bana mutluluk veren hiç bir şey yok "

" Ne? "

Çok sessiz mı söylemiştim ki duymamıştı?

" ÖLÜNCEE!!! " diye ağladım .
İstemiyordum artık. Yaşamayı istemiyordum .
Derin bir of çekti ve yüzümde ki damlacıkları baş parmağı ile sildi.

" Bu kadar çok mu istiyorsun ölmeyi?"

Bu soruya cevap vermedim.

" Ölüme çok yaklaşmıştın defalarca ama hiç sonuca varamadın "

" Ne? "

" Seni ben bıçakladım , bunu unuttun mu yoksa ? "

Kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda çok şaşırdım. Yüzü gölgelenmiş ve parlak gözlerinin yerine soğuk bir bakış yer değiştirmişti aniden.

" Unutmadım tabiki "

" O gün yolda çok yalvarmış tın , hatırlıyor musun Yoongi? "

" Sınırını aşma! "

" Ama neden öyle diyorsun Hyung.. "

Soğuk bakışı gitmişti ve yavaşça yanıma yaklaştı.

" Senin için her şeyi yaparım ben anlamıyor musun hala? ... "

Biraz daha yaklaşıp yollarını boynuma sardı ve kullagime doğru eğildi.

" Ölmeyi çok  istiyorsun biliyorum... sadece benden istemen yeter ...

...SENİN İÇİN ONU BİLE YAPARIM "
diye kullagıma sessizce söyledi.
Tüylerim ürperdi...

" İstesem gerçekten yapar mısın? "