Draco en Hermelien

hoofdstuk 4

Hermelien p.o.v.
Het was weer maandag. Ik had Malfidus gister nog even gauw gesproken en we zouden na school weer verder met ons project. Terwijl ik naast het eerste lokaal liep zat ik te denken over gisteren. Ik nam het voor hem op... Het leek niks voor te stellen maar we zijn wel hele grote vijanden. Niet zo maar maar echt gewoon niet normaal. Dus het is nog moeilijk te beseffen. Professor Anderling liet ons naar binnen en ik ging zitten en ik dacht nog steeds over gisteren. Parvati (een vrindin van me) kwam naast me zitten. Hoi! Zei ze hoi! Zei ik terug. Een tijdje later was de les afgelopen. We hadden nog een paar anderen lessen en toen was het tijd om naar de bibliotheek te gaan. Daar zou Malfidus wachten.
Draco p.o.v.
Hermelien kwam er aangelopen. Zou ze hebben gedacht over gisteren? Zou ze me nu opeens mogen omdat ik aan dit project mee werk? Nou ik mag d'r nog steeds niet. Zonder iets te zeggen pakte ze perkament. Ik was een beetje opgelucht toen ze boeken ging zoeken zonder nog steeds iets te zeggen. Dat betekende dat ze me nog steeds niet mocht. Ga je nog helpen?! Vroeg ze bot en nu wist ik het zeker. Ja ik wilde even zeker weten of je me nog steeds niet mocht zei ik. Hoezo? Vroeg ze. Nou je nam het heel leuk voor me op. Zei ik enigszins dankbaar wat ik toch maar beter niet had kunnen doen. Het was een ongeluk oke?! Zei ze geërgerd. Uiteraard zei ik sarcastisch. Uit eindelijk hadden we na drie kwartier onze derde plant uitgewerkt. Kom op Draco nog twee en dan ben je van d'r af dacht ik in mezelf. Hermelien ruimde haar perkament op en we zetten de boeken terug. Hermelien wilde weglopen en ik zei: morgen zelfde tijd Griffel! Ze knikte en liep weg. Zo jij hebt het vel goed voor elkaar hoor zei Patty die aan kwam lopen. Doe normaal! Zei ik boos en geërgerd. Waarom spreek je dan af? Vroeg ze. Om dat stomme project van kruidkunde te maken! Zei ik geïrriteerd. Patty moest lachen. Hoe sta jij er voor? Vroeg ik. We hebben er al vier af! Zei ze blij. Dus Ron is niet zo'n erge partner? Vroeg ik. Het is even door bijten zei ze maar we zeggen nooit iets en als we iets zeggen dan gaat het over het project. Bij ons ook loog ik.
Hermelien p.o.v.
Ik zag Ginny, Loena en Parvati buiten zitten. Dáár waren jullie! Zei ik. Ik ging er bij zitten. Hoe was het werken met Malfidus zei Ginny lacherig. Ja geweldig zei ik sarcastisch. Er kwam een best wel knappe jongen langs gelopen. Hé Hermelien zei de jongen. Hoi zei ik terug. Dat is Daan Stoker hij vind je leuk zei hij tegen mij eigenlijk mocht ik het niet vertellen Zei Ginny. Hij is wel knap... Dacht ik maar zonder dat ik het door had zei ik het hard op. Ja inderdaad zei Ginny en ze giechelde. Je mag hem hebben hoor schaterde Parvati uit. Loena en ik moesten ook lachen.