2.Bölüm ' ESKİ OLAYAR. '

26 4 0
                                    

AZRA

Ben Vuslat 'ın ablasıyım. Bana şok olmuş gibi bakıyordu. Sonra bana vuracakken elini tuttum. Eli havada kalmıştı. Sonra kendini kollarımda buldu. Kokusunu içime çektim. Ben onu yıllarca bahçesinden izledim canım kardeşim. Çok üzülüyorum çünkü ben insan hırsızı değil ama... Ben.... Onun zıttıyım. O ne kadar safsa, Su gibiyse, beyaz renkli ise ben o kadar acımasız, Ateş gibi, Siyah renkliyim. Ben annem için herşeyi yaptım ama Vuslat annemiz hakkında hiç bi şey bilmiyor. Gerçi ben annemi düşünüyorum ama annem benim yaşadığımı bile bilmiyor.

" Nasıl ben senin kardeşinmiyim? "

" Sen benim KARDEŞİMSİN... Hikayesi çok uzun... "

" Uzun olsun daha iyi. Dinlerim. Şey bide kızıcaksın ama ben eskiden kardeşim olduğunu bilmiyordum. Senin adın ne? "

" Hah... Bu normal büyük ihtimal babam anlatmamıştır. Adım Azra. "

" Ne? Sen bilmiyor musun? Babam evi terk edeli yıllar oldu. "

" Ama niye. Aslında kendimi bildim bileli babam eve hiç iyi bir haberle gelmemişti, ama olsun yine ne yaptı? "

" Çok uzun hikaye... "

" Uzun olsun daha iyi. Dinlerim. " dedim. Güldüm. Cümlesini karşılık olarak kullanmıştım.

" Sen nasıl istersen. Ama üzülme ne olur. "

" Yeter ki anlat. "

" Bundan yaklaşık 10 yıl önce babam eve sarhoş olarak gelmişti ben sarhoş olduğu zamanlarda kendimi odaya kitler, kapının önüne bir sürü eşya koyardım sonrada bi yere saklanırdım. O gece eve geldiğinde de öyle yaptım. Annem de onu sakinleştirmeye ve yaptığı anlamsız şeylere

" Tamam Furkan hadi gel. " derdi ama babamın kafa güzel olduğu için

" Bak Güneş delirtme beni. " daha ayakta bile duramıyordu. Bir çığlık duyunca kapı aralığından baktım babam elinde kemeri ile anneme yaklaşıyordu. Ben bunları görmek için fazla küçüktüm daha sadece 10 yaşındaydım. Hemen odamdan sessizce çıktım. Babamın beni görmesi bu dünyada istediğim son şeydi. İlerlerken ayağım halıya takıldı. Düşmedim ama çok ses çıktı babam annemin önünden kalkıp bana doğru ilerlemeye başladı. Hemen koşarak annemlerin odasına girdim kapıyı kilitledim ve telefonu alıp kapının önüne bir sürü eşya koydum. Sonra koşarak  dolaba saklandım. İlk polisi sonrada AMBULANS 'ı aradım. Zaten aradıktan birkaç dakika sonra kapıyı iyice zorladı babam. Ve en sonunda açıldı tabi tedbir aldım ve dolabın önüne de eşya koydum ama bu yetmezdi sonra annem geldi

' Furkan sandığın gibi  değil o sadece saklanıyor  Seninle oyun oynuyor. ' dedikten sonra acı bi çığlık evi kapladı. Ben oraya iyice büzülüp usulca ağlamaya başlamıştım. Çığlıklar ara vererek devam ediyordu. Herhalde babamın eli anneme kemerle vurmaktan yoruluyordu. O sırada poliste geldi. Ertesi güne de annem mahkeme açtı bunun üzerine de babam hapise atıldı. Son cümlesi de ' Sen bittin pislik burdan çıkınca seni geberteceğim Vuslat. ' oldu. " O it kardeşimi ağlatmış ve ona pislik demişti.

" Üzülme Vuslat ben senin yanında olduğum sürece güvende olacaksın. "

" Hep o pislik yüzünden o- oldu he- hepsi... " ağlıyordu. Hemde hıçkırarak. O it cezasını çekecekti.

" Lütfen seni böyle görmeye dayanamıyorum ablacım. Ağlama güzel  gözlüm, sarı saçlım, kıymetlim, kardeşim ağlama. "

" Sen anlatsana seninkini... "

" Pek iyi gelceğini zannetmiyorum. "

" Azra lütfen. "

" Yıllar önce babam kumar oynamıştı. Ama kendine o kadar güveniyordu ki şöyle demişti ' Kaybedersem iki kızım da senin olsun be! ' demişti. Saat gelmiş gece yarısına babam kumarı kaybetmiş. Sonra önlerine diz çökmüş yalvarmış yakarmış ve sadece bir kızını alalım diye anlaşmışlar. Babamda

' Al Azra 'yı zaten ben onu hiç sevmezdim' demiş. O akşam beni aldılar ben sadece 6 yaşındaydım. O geceden sonra sadece sırf seni görmek için o eve geldim. "

" Şimdi babam seni verdi mi? "

" Evet. "

" Ah unutmuşum annem seni görünce çok mutlu olacak seni ona 29 Ekim hediyesi olarak götüreceğim. "

" Olmaz. "

" Ama niye? "

" Çünkü annem öldüğümü zannediyor. "

" Ne güzel kanıt işte. "

" Annem delridiğini sanabilir zaten Alzeimer 'ı var! "

" Ne? "

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Vuslat 'a annem 'in Alzeimer 'ı olduğunu açıkladım. Sonra

" Annemin hastalığı büyük ya... "

" Evet ne oldu ki Azra? "

" İlaç çalmamız gerek. "

" Ne? Ben böyle bi şey yapmam. "

" Bak en azından bunu yapacaksın ben annem için senin için insan öldürmüş insanım. Ben kaç kere kaçmayı becerdim sanıyorsun. "

" OHA(!) "

" Hadi hırsızlık yapıyoruz bi süre eve dönemiyeceksin Vuslat. "

" Şey... Hhh tamam Azra.... "
Kardeşimi pis işlere bulaştırıyorum ama hepsi annem için.

♡AREA♡....

Ben mi?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin