Isolophobia: Fear of being Alone

07: Lucky

Nagising ako ng tulog pa si Doc. Nakatalikod siya Sken eh at di naglilikot. Pumunta muna akong banyo saka naghilamos.

Paglabas ko ng Banyo nandoon pa din si Doc at tulog. Pero naiinip na ako. Tulog pa naman si Doc. Tinignan ko yung alarm clock  sa gilid ko.

"2:36 a.m" sabi ko saka nagtalukbong ng kumot.

Eto yung takot na wala kang makasama at maaasahan.

Pumikit ako at takot ang nararamdaman ko ngayon. Natatakot ko sa pwedeng mangyari. Sa pwedeng mangyari ngayong ako lang. Di ko na din alam kung ano ng gagawin ko. Naramdaman ko nalang ang luha ko sa may pisngi ko. Bumibigat din ang paghinga ko. Wala na akong makakapitan. 

Basta.

Naiiyak ako.

"Lux..." Sabi ko pero parang walang lumalabas na boses sa bibig ko.

"Lux..." Ulit ko pero parang bulong lang.

"Lu--" Di ko na natuloy ng may maramdaman akong parang may yumakap mula sa likod ko.

"Im here.." Sabi ng boses.

Pamilyar.

"Shyn? Andito na ako" sabi ulit ng tinig kaya alam ko na kung sino to.

Si Lux.

He's here.

Si Lux.  Siya ang nandito, siya ang kasama ko ngayon. At eto ang unang beses na hindi si Shaun ang kasama ko sa gabi na.

Sinumpong ako ng phobia ko.

Im scared.

Kanina. Pero ngayon. Hindi na. Is it because of Lux or what?

"Pikit ka na. Nandito lang ako palagi. Pangako" sabi niya saka ako inayos ng higa.

"Talaga?" Tanong ko na parang batang takot mawalay sa magulang.

"Oo. Talaga " sabi niya saka ngumiti. Na Siya ring napangiti Sken.

"Pikit ka na" sabi niya.

Nakayakap pa din siya Sken.

~

Minulat ko  ang mga mata ko. Maliwanag na sa labas pero si Lux Nakayakap pa din. Tinanggal ko muna 'to at napa mulat na siya.

"Good morning Lux" Bati ko agad sa kanya.

"Good morning din" Sabi niya ng nakangiti.

"Uhm. Nga pala salamat kagabi " yumuko ako. Nakakahiya pala kase niyakap niya ako. I mean. Magkayakap kami.

Hay.

"Haha. Trabaho ko yun kaya wag ka magpasalamat." Sabi niya naman.

Trabaho lang niya?

What does it mean?

Masyado ko lang siguro pinepersonal.

Ano ka ba naman Shyn.

Doctor pa din si Lux!

He's your doctor!

"Hay." Buntong hininga ko .Saka ko Tinignan si Doc Lux.

"I am lucky to have this job. And I am happy to serve and to take care of you Shyn." Sabi niya na nakatingin sa mga mata ko.

"You know what? I am happy to see you happy. And I'm sad whenever you're sad too. So always  smile." Sabi niya saka ngumiti.

Sana palagi nalang ganto.

Masaya din ako doctor.

"And don't think that. Dahil lang trabaho kong bantayan ka kaya ko lang ginagawa. Hindi. Dahil importante  ka Sken.  Always remember  that shyn."

Importante ka sakin.

Yan na ata ang pinaka comforting  na salitang narinig ko sa tanang buhay ko.

"This is the first time na narinig ko sa isang tao na hindi ko ka ano-ano yang salitang yan" sabi ko sabay ngiti.

Pero at the back of my mind. Parang narinig  ko na dati yun.