As Long as You LOVE Me [Completed]

Ch.40: Hold Tight

As Long as You Love Me

Kylie’s POV:

Wala na siya…

Wala na yung taong alam kong mahal ako.

The only person I knew who will fight for me just to prove how much he loves me.

He said I’m everything to him pero ngayon pakiramdam ko wala na akong halaga sa kanya.

Wala na si Yabs…

Since that day na nagusap sila ni daddy sa tapat ng mansion naming wala ng call or any text coming from him. As in biglang nawala yung pangungulit niya sa akin everday sayin how much he missed me and love me.

Wala na…

Hindi na rin siya nagpapakita.

Hindi ko na nakikita yung ‘effort’ niya katulad ng dati na everynight kapag tumitigin ako sa labas nandoon siya sa baba. Everynight nakatayo siya doon sa baba naghihintay kasama ng kotse niya ginagawa niya iyon lahatng wala man lang akong naririnig na reklamo.

He was like my personal bodyguard.

Napapangiti na lang ako kapag naalala ko yung bagay na iyon. I tried to smile pero hindi enough yung simpleng ngiti na iyon para mabawasan itong pain na nararamdaman ko.

Did he give up already?

Sumuko na ba siyang ipaglaban ako?

It hurts to accept that thing kasi hindi ko expected na darating sa point na… napagod na siya. Sawa na siguro siyang ipilit yung sarili niya at i-prove na siya yun ‘better guy’ para sa akin.

I’m not expecting this…

I’m not expecting that he will give up that easily.

Hindi ko akalain na si Alexis Bryan de Guzman sumuko ng ganun-ganun na lang matapos niyang e-confront si daddy. Napakalayo nito sa first impression ko sa kanya nung una kaming magkakilala at the wrong time and at the wrong place.

-Flash Back-

Katulad nito kapag bigla-biglang nag-aaya si Trisha na lumabas kaming dalawa hindi ako maka-oo sa kanya agad. Alam niya naman kasing hindi pwedeng larga agad kailangan magpaalam ako kay dad magagalit kasi yon e.

 Hay, buhay...

Teka nasan na si Cola? Dito ko lang siya nakita kanina ha?

Napatayo ako agad ng hindi na siya makita. Bigla akong kinabahan ng malaman kong wala na siya sa tabi ko. Ang biglang pumasok sa isip ko ee kung saang lupalop na yon nagsisisiksik at baka nagtatakbo yon sa kalsada.

"...Cola!! Cola!!!..." tumakbo ako agad at hinanap siya.

Ang kulit pa naman ng isang yon kung ano ang niliit yun ang kabaliktaran ng pagiging pasaway na puppy.

Mahaba na ang tinakbo ko ng mapansin siya don sa kanto. Bakit ba kasi nawala sa loob ko na mabitawan yung tali niya? Yan tuloy nangyare nakatakas buti na lang nakita ko na siyang nakaupo lang don halos katabi ng poste.

"...Cola!..." sigaw ko.

Narinig yata ako ng pasaway dahil lumingin kaya dali-dali ko siyang nilapitan.

"... come here baby..." I said while pening my arms out for him. Nagkatitigan kami ng ilang sigundo at ang akala kong naintindihan niya ang gusto kong sabihin mali pala ako ng makitang tumakbo siya palayo.

Hinabol ko siya agad.

"...COLA!!..." napasigaw na lang ako ng malakas ng may makitang sasakyan na matulin ang pagpapatakbo. Konting maling galaw ni cola siguradong masasagasaaan siya kaya no choice kundi lapitan ko siya.