The Story Of The Sacred Gem

Chapter 12: The Image

Jef (POV)

Now im here in my room smiling like a piece of shit.

The day well spent. Bukas gaganapin na ang Camporee. Sino kaya ang mananalo?

Nakahiga lang ako at nakatingala sa kisame ng maalala ko ang mga nangyari kanina. Mga oras na kasama ko si Aya.

I hope she' ll win the competition tomorrow. Thats all her parents want. Isa pa napaka gaan ng loob ko sakaniya at alam kong kaya nyang ipanalo yun at isa pa kahit isang buwan pa lang siya nag eensayo ay nakikita ko na ang galing niya kahit minsan ay tatanga tanga talaga. Hell yes shes like a shit sometimes but i admire that kind of shit.

I like when she smile lalo na kapag nangungulit siya. I mean sobrang kulit pala niya.

" Ilume " i just said. Namiss ko nanaman yung ibon kong yun siguro iisipin nun na ipagpapalit ko siya sa isang Phoenix but hell no.. I dont have a plan to take the position tomorrow. Everytime na mananalo ka sa camporee ay pumapasok ka sa top 20 Magians Cup Holder kaya ganun nalang ang pag aasam ng iba. Pero ngayon kasi wala nakong planong manalo pa. Kontento nako kay Ilume.

" Did you call my name?" Ilume appeared to my room. Shit shes big.

Napabalikwas ako at napaupo sa kama ko. Ang laki ba naman kasi niya.

" Yes i just want to tell you that dont be jealous i dont have a plan to win tomorrow " i said.

" Thank you master i thought you will " she answered with sadness in her voice.

We hugged each other. I miss this damn bird.

---------------

Now the 18th White Magians Camporee will begin.

Everyone is preparing. Some are wearing their costumes while some are not. Some are just taking the competition easy.

Were here on the open ground.

Theres a lot of students had finished their performance. Now the second year magian students are performing. We are next to them.

" owkey thank you miss Shelton. Talaga ngang napaka gagaling niyo na. After a year saka lang may nagpakita ulit ng isang ilumni aqua levitá " sabi ng isa sa mga announcer. Yes ngayon lang ulit may nagpakita noon dahil ang huling pangyayari noon ay si Headmaster Lori pa ang gumawa. Ito ay isang kakayahang taon ang binibilang upang matutunan.

" Okay so now lets proceed to the Junior white magians. Sino kaya ang mag uuwi ng isang Phoenix? Lets start. " maraming students ang nagsisigawan. Mainit ang nangyayari sa ground ngayon. Kanya kanya silang performances na pinapasabog.

Nakaupo kaming walo sa bench. Katabi ko si Aya at katabi naman niya si Kirk.

Sila Lizzy and Beth ay tahimik lang na nanonood or lets say lahat kaming walo. Walang bakas na takot sa mga mukha nila at tila ba naiinip na.

" gutom kana?" i heard a voice. Kirk's voice.

" yup antagal naman kasi ayst nakakagutom kaya" pagmamaktol ni Aya. Sige lang Kirk tingnan lang natin kung patulan ka niyan ni Aya. Hahaha.

" i ll buy... Wait here" i said without looking at her. I knew she heard that.

" No Jef its alright.. si Kirk na d--" i break her thoughts.

" its alright ako na gutom din ako" papalag pa e.

Nagpunta ko ng cafeteria at kumuha ng pagkain nang may nabagga akong isang lalaki.

" im sorry " i said.

But he just walk away without looking at me. Okay fine. Idiot.

NAkarating nako ng bench at nadatnan kong nagpeperform na si Kirk ngayon sa ground. Maraming students ang nagchecheer sakaniya. Napaka ingay ng ground ngayon pero kaming pitong natira ay tahimik lang at nakangiting nanonood lamang hindi katulad ng iba.

" Heres your food madam" binigay ko kay Aya ang isang Tacos at softdrinks na may kasamang Yogurt.

" Damn! Thankyou Jef gutom na ko sobra thank you talaga" she thanks me so many times.

Nanonood nalang kami.

" Ang galing nila diba? Jef paano na ko?" Aya just said. I feel the sadness in her. Alam kong di siya nakapag ensayo.

" its alright just look at me when you are performing " i look at her i saw tears coming from her eyes. What the fuck? Shes crying.

" Stop crying like a shit you can do that i said Just look at me! Just follow me ok?" i coldly said.

" Jef my parents.. I want them to be happy" she said.

" you will never disappoint them.. You will do your best just look at me." i told her. Yan nanaman siya. Ito yung bagay na gusto ko rin kay Aya pagdating sa mga magulang niya malambot ang puso niya. Gagawin niya ang lahat para sa kanila. They are lucky to have Aya. Lumipas ang ilang minuto at natapos na rin si Kirk. Sino kaya ang susunod?

" Alright!! You can go to your seat Kirk. Whoo okay students naipasa na ang grades ng first and second year students nako nalalapit na handa na ba kayo sa susunod?" announcer said. napakaingay ng lahat. Nang biglang tinawag ang isang pangalan.

" So now lets all welcome Andrea Tyler..Okay so shes a transferee here tingnan naman natin ang kaniyang performance.. Andrea please  come down here" i look at her. Kinakabahan siya sobra. I look at her and proudly said..

" You can do that. Just look at me " she nodded. I kissed her forehead. Nagulat siya. Hell yeah pati ako pero sinenyasan ko na siyang bumaba na. What the fuck Jef? Mas lalo siyang nalito. Damn.

Nanonood kaming mga kaibigan niya dito. Nag goodluck naman ang lahat lalo na sila Lizzy at Beth sinamahan pa siya papunta.

You can do that Aya. Just look at me.

" Andrea Tyler please proceed"

Nasa gitna siya ng ground ginagala niya ang tingin niya nang magtagpo ang mga mata namin. She smile and she closed her eyes.

Aya (POV)

I cant feel anything. I need to do this. I closed my eyes and suddenly , i saw an image.

Mama..

" Aya you can do this.. Just find yourself " she said.

I remain my eyes closed. I feel the tears going down.
I focused. May isang imaheng nasa harapan ko. Nakita ko ang sarili kong papalapit sa kaniya. Lumapit ako ng lumapit at tila parang hinahabol ko siya hangang sa maging isa kami. Isang nakakasilaw na liwanag ang pumasok sa aking katawan naramdaman kong natumba ako  Para akong nananaginip. Then i decided to open my eyes.

Isang pagyanig na may kahalong malakas na pagsabog sa ground. Isang pagsabog na sinabayan ng isang malakas na pwersang nagmumula sa aking katawan. Isang nakakasilaw na liwanag ang kumawala sa akin.

Isang enerhiyang humigop sa lakas ko. Namalayan ko nalang na nakahiga na ako sa ground. Nakarinig ako ng sigawan at palakpakan ngunit bago ko maipikit ang aking mga mata nakita ko ang isang imaheng papunta sa kinaroroonan ko at nagtama ang aming mga mata. I smiled to him and called his name before i decided to close my eyes.

Jef.

---------

Hi guys kamusta this? →_→←_←(*´∇｀*)