Raven's Touch

Kabanata 7.

Warning : Recommended for 17+. Contains mature/explicit scene. Read at your own risk please.

_________________________________________________________________________________________________________________________

Tatlong araw.

Tatlong araw na ang lumipas matapos ang activity fair. Kahit papano'y naging maganda naman ang kinalabasan. May isang painting akong nabenta. It was my first painting to be sold. I felt so happy because of that. I named it as 'The other side of a rose'. Hindi ko alam pero habang nagpipaint ako ay iyon ang pumasok sa aking isipan. My favorite of all. It sounds so creepy but I based it on my experienced a days ago. Nang bigla nalang nalanta iyong pulang rosas na hawak ko. Kahit na iyon ang naging paborito ko sa lahat ay nagawa ko paring ibenta. The buyer was so adamant to buy it. And guess who is the buyer.

It's Caleb.

I know, nang tanungin niya ako ay nagulat ako. Tinanong ko siya kung bakit niya nagustuhan ang painting ko. Ang tanging sagot niya ay "It's cool." Hindi ako nakumbinsi, but he was so relentless. Itinago ko na iyon pero nagpumilit parin siya kaya wala akong nagawa. Mayroon sa mga gesture niya na wala kang choice kung hindi gawin kung ano ang gusto niya. Hindi ko alam pero may bumabagabag sa akin ngayon. I wasn't so sure about liking Caleb. Hindi ko alam kung bakit pag nagkikita kami ay bumibilis ang tibok ng puso ko. Mayroon sa mga titig niyang nagpapatunaw sa mga binti ko, minsan natutunaw na parang yelo, minsan naman ay naninigas na parang estatwa. Ewan ko ba kung bakit.

"Hey."

Bigla akong nagbalik sa realidad ng bigla akong halikan ni Charles sa leeg. The thing that he always do. Lumingon ako sa kaniya at as usual, ang mga mata niyang mapupungay ang aking nasalubong. "Mukhang malalim ang inisip mo," sabi niya.

I let out a sigh. "Just some things..."

"Can you share what are those?" He said, wrapping an arms around my waist.

"Wala. Huwag na nating pag usapan." Sabi ko at iniwas ang aking mga mata.

"Okay. If that's what you want." He say with a crestfallen expression. Kumibot ang labi ko. Charles was so cute pero bakit mas gusto kong pagmasdan ang mukha ni Caleb.

Shit! What the fuck is wrong with me? I'm not a fucking cheater.

"Charles. I want you to kiss me," sabi ko. Hindi ko alam na lumabas iyon sa aking bibig. Tinitigan ko si Charles at nakita ko ang gulat sa kaniyang mga mata. "Please." I begged.

Napalunok ako. What am I doing?, I thought to myself.

Maybe I just want to prove that I don't like Caleb. Si Charles ang boyfriend ko kung kaya't siya lang dapat ang magustuhan ko.

Charles caressed my check and then the next thing I know was his lips were brushing on mine. Hinawakan ko ang kaniyang buhok habang bumabawi sa kaniyang mainit na halik. It's so sweet and gentle. Animo'y isa akong mamahaling bagay na kailangan ingatan.

We're lacking out of breath kung kaya't tumigil ako para makalanghap nang sapat na oxygen. I opened my eyes. Hindi si Charles ang nakita ko, kung hindi ay isang pamilyar na lalaki. Lalaking nagdala sa akin nang bangungot. Iyong lalaking napatay ko!

Hindi ako nagdalawang isip na itulak siya.

No!

I don't want to see him, he's dead. Hindi ko kasalanan iyon.

Nahirapan akong huminga. Mabigat ang pagtaas baba ng aking dibdib. Para bang kinakapos ako ng oxygen. Nag iinit din ang gilid ng aking mga mata. Kumuha ako ng lakas para iangat ang aking tingin at nakita ko ang mata ni Charles na nag aalala at may pagtataka. "What's wrong?" Aniya.