CHAPTER 9 (Why I am telling you this)

78 7 0
                                    




CHAPTER 9

#TangledWP

Pababa na si Cheynee ng sasakyan pero pinigilan ko siya sa paglabas.

"Yes?"

"Uhmm, I wanna say sorry for what happened earlier."-saad ko.

"Uhm it's okay." –maiksing sagot niya sabay labas ng sasakyan.

I know if she's mad or if she didn't understand why I acted like that earlier. Kilalang-kilala ko ang Daddy. The way he looks to Cheynee's eyes – parang nagsasabing I want you.

No. It can't be. And I will never allow it. I will protect her whatever happens. Hindi siya yung babaeng dapat nahuhulog lang sa tulad ng Papa ko. Yayayain ko sana siyang lumabas mamayang gabi – pero pano? Inilabas ko na siya, baka naman ano nang isipin niya.

Bababa na sana ako ng tumunog ang phone ko.

From: Sofia

Hey? Where you at?

Tinitigan ko lang ang phone ko. Ayaw ko nang sagutin. Minsan nakakapagod na ring sagutin lahat ng mga tanong sa buhay. Bakit ba punong-puno tayo ng question marks? But anyways, I have to work.

Lumipas ang oras, natapos din ang isang araw. I decided to stay at my condo tonight. I parked my car and stay for awhile. Isang familiar na sasakyan ang tumabi sa sasakyan ko. And I am right, it's Cheynee. She looks like not okay. When she closed her door, she lean her back sa kanyang sasakyan. She don't know din naman na andito ako sa loob ng sasakyan. She pinched her nose between her eyes. Kaya I decided to move out from the car.

"Hey, are you okay?" –tanong ko.

Alam kong nagulat sya sa presence ko. But I can't help myself to ask her.

"Uhmm yeah. Masakit lang ulo ko." –she said.

"Come on. Ihahatid na kita sa unit mo. Paakyat naman na ako."

Tumango lang siya. Tahimik na naglalakad, I wanted to carry her bag but men, that's not me. Pagkarating namin sa unit niya, may isang rosas at tsokolate ang bumungad sa kanya. She smirked, and I'm glad she likes it.

"You can go now." –pangiting sabi niya sakin.

"No, you go in first before I'll leave."

She smirked. "Okay, thank you."

"Teka, kumain ka na ba?"

Umiling siya ng nakangiti. "Kakain na lang ako pagkagising ko maya. Mga 15 mins siguro. Masakit talaga ulo ko eh."

"Uhmm okay. Sige na pumasok ka na at magpahinga."

"Salamat uli. God bless." –she closed her door.

Agad-agad naman akong umakyat sa unit ko. Laking gulat ko naman na violet ang color ng kwarto ko. What the h*ck! Pero okay pa rin. It's just, I don't really like the color. What the f*ck the interior designer's thinking of me? Instead na mainis ako, inikot ko na lang buong unit ko. I feel comfortable, except for the color of my f*cking room again.

10 minutes after, bumalik ako sa sasakyan ko. Looking at Cheynee's lifestyle? She's taking life seriously at hindi nya na nabibigyan ng oras ang sarili niya. So I drove from Mercury Drug and bought pain reliever for her. Nag take out na rin ako ng pagkain and I drove back to condo.

While naglalakad ako paakyat ng second floor, I pause for awhile and trying to figure out what the f*ck I am doing? What the h*ck Dylan?! Is this you? – But I end up taking my deep breath in front of Cheynee's door.

TANGLEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon