TANGLED

CHAPTER 15 (Please Stay)

DYLAN's POV

After dinner, inaya ko siya sa balcony. Nasabi ko nang pinapauwi na ako ng parents ko sa Manila after Cebu. She smiled. She looks happy, na finally... uuwi na ako samin.

Bukas, uuwi na kami ng Gensan. Or baka I will directly fly to Manila.

"Dylan, I hope you'll find what you're looking for. Sana sa susunod na magkikita tayo eh alam mo na kung ano talagang gusto mo."

"Huh?"

"Kung ayaw mong dindiktahan ka ng magulang mo kung ano gusto nila, yun eh dahil ikaw mismo di mo alam kung anong gusto mo."

I sigh... hindi madaling maging anak ng isang Theodore McAllister. For changing the topic, may bigla akong naalala.

"Chin, may kwento ako. Alam mo ba nong bata ako nawala ako sa Trinoma?"

"Whaaat? Haha seriously?"

"Yes. Takot na takot ako non. Iyak ako ng iyak.. di ko makita si Ate, nor si Dad or si Mommy. Pero may nakita akong isang batang babae na naka suot ng pakpak ng butterfly...sabi ko sa bata, ang pangit ng costume mo!"

Tinitigan niya ako, na parang galit?

"Bakit?" tanong ko.

"Tapos sinuntok ka ng batang babaeng na yon? Tapos sabi niya mas pangit ang ugali mo?!"

"Ha? How did you know? Nakwento ko na ba to?... wait, ikaw si pangit na butterfly?"

"At ikaw naman si pangit ang ugali?!"

"Hooooy hala! hahaha!"

"Hindi nakakatuwa Dylan."

"No, di ako natatawa sa pangit ka non. Ah este sa costume mo."

"Makaalis na nga!"

"Hoy wait. Haha Cheynee naman eh. Di mabiro. Wag ka na magalit. Ang tagal na non. Sorry na."

"Naku Dylan ewan talaga."

"Wait, I'm sorry okay."

"Ohhh tapos ano na ngayon?"

Ang cute nyang nakasimangot. I cupped her face saka ko inayos yung buhok nya at inipit sa tenga.

"Look, hindi ka ba nagtataka? I am happy kasi ilang beses na pala tayong nagtagpo?"

"No! The fact na sinabihan moko na ang pangit kong butterfly, talagang di kita mapapatawad Dylan."

"Haha hey." I cupped her face again.

"You're the most beautiful butterfly Cheynee."

I saw her blushing pero talagang totoo, ang ganda niya.

"I'm sorry, kasi everytime na nagkikita tayo inaaway kita."

"Tinadhana siguro tayo para pag awayin."

"No, I took it positive. I think we're destined for each other."

Tinitigan niya ako sa mata. I know... nalilito siya ngayon.

"Dylan, no."

"Cheynee, please listen."

"Dylan, aalis na ako."

"I like you!" -napahinto siya sa pag kalas. Kaya niyakap ko siya.

"Please let me like you. Let me love you."