Lovely Ever After

Kabanata 81

Kabanata 81

Liham and I stayed close, hugging each other, keeping each other warm the whole night, sa tingin ko ay ito na ang pinakakomportableng tulog sa buong limang taon ng buhay ko.

Nang imulat ko ang aking mga mata ay agad kong nakita ang mukha ni Liham, his captivating eyes staring at me. "Good morning." He smiled.

Ngumiti naman ako, "good morning." My voice sounds dry, kaya naman tinablan ako ng hiya. Liham seem not to notice my flaw and just watch me rub my eyes.

"Nagluto ako."

Tumaas ang kilay ko, "sunog?"

He grinned, "no."

Bumangon na siya sa kama, mabuti naman at may suot na siyang damit, bumangon na rin ako at sinundan ko si Liham papunta sa unang palapag ng bahay, I saw him preparing two bowls.

Tinignan ko ang laman nila, instant noodles.

"Ito lang ang kaya kong lutuhin nang hindi nasusunog." Liham gave me a worried look, "I did my best."

Ngumiti ako at tumango, pagkatapos iyon ay kumuha ako ng kutsara at nilasahan ang noodles. It was too bland, the pasta was overcooked, but pushing all that away, I tasted the efforts of a man who couldn't cook.

A smile formed in my lips, bigla kong naalala ang mga araw na nilutuhan ako ni Liham pero palpak, o kaya naman hindi masarap. Then he'll say he doesn't know how to cook.

"Masarap ba?"

"Oo naman." Sagot ko sa kanya, relief was visible in Liham's face, he started digging in into the noodles as well.

Nang matapos kaming kumain ay nagboluntaryo na akong maghugas ng mga plato, si Liham naman ay sinabing tatambay lang daw siya sa labas. Tila wala na siyang sakit. Bakit parang pabigla-bigla siyang nagkakasakit at gumagaling?

Nang matapos akong maghugas ay napagdesisyunan kong lumabas na rin, nakita ko si Liham mula sa malayo na naglalakad sa tabing dagat habang nakatingin sa buhangin.

Tumakbo naman ako papunta sa kanya, nang napansin ni Liham na palapit na ako ay ngumisi siya at tumakbo rin, "habol!" He grinned.

Sinamaan ko siya ng tingin at tumawa, hinabol ko naman siya gaya ng kanyang gusto, mabilis ang pagtakbo ni Liham-mabilis lang na lumawak ang agwat namin, bigla siyang tumigil sa pagtakbo habang hinihingal, tumingin siya sa akin at ngumisi. "Kaya mo pa?"

Pumewang ako, "ikaw? Kaya mo pa? May sakit ka dyan tapos tumatakbo ka."

Biglang umupo si Liham sa buhangin, lumapit naman ako sa kanya at umupo rin, "babalik tayo sa La Mayor mamayang gabi." Saad ni Liham.

I smile formed in my lips, makikita ko na rin sa wakas ang magkambal ko. I miss them so much. I hope they're not worried about me, ayoko silang nag-aalala.

How about Liham? They think he's dead.

How about Noah? He hates him, hindi niya tatanggapin si Liham. He killed his fiancée and kid. Panigurado ay magpapatayan sila sa oras na magkita sila.

Hindi ko alam, maniniwala ba ako sa sinabi ni Noah? Totoo bang magagawa iyon ni Liham? It can't be true. Parang may mali.

Tinignan ko si Liham, nakatitig siya sa maliliit na alon ng dagat, nakasandal ang kamay niya sa gilid ng kanyang tuhod, tumingin siya sa akin, "you look worried."

Umiling ako, "may iniisip lang ako..." Gusto sana kitang tanungin.

"Do you want to ask something?"

Lumunok ako, "do you know Reschwois mafia?"

Natigilan si Liham, "iyon ang dating mafia ni Capo, tatay niya ang mafia boss, pero namatay at pinalitan ni Noah Alexander, I know you formed alliance with them. Yomi, pinag-isipan mo bang mabuti iyon bago ka nagdesisyon? Hindi basta-basta ang alliance. It can either make or break your mafia."

There I realized, masyado akong padalos-dalos sa aking mga desisyon.

"Do you know that mafia betrayed me?" Nagulat ako dahil sa sinabi ni Liham, "our alliance was formed because of Capo, he was offered to me, everything went good, not until his father decides to kill me, but he failed, dahil iyon ay nawala ang alliance namin and Capo was left with no choice but to serve me."

Lumunok ako, Noah's story and his have similarities. Ngunit hindi sinabi ni Noah na trinaydor ng mafia niya si Liham.

"Paano naman si Noah? Sinabi niya na... pinatay mo raw ang mapapangasawa niya at ang anak nila..." There was a hesitation in my voice, but I needed Liham to confirm or deny it, ano man ang sagot niya ay hindi magbabago ang aking tingin sa kanya.

Gusto ko lang malaman ang side niya, I don't want to judge him anymore. I know he have reasons for his doings. I want to know these reasons.

I looked at Liham, there was a confusion in his voice, "what? If you mean Noah Alexander, he never had a fiancée or a kid. His accusation of me is all a lie."

I gasped, "he lied to me..." Kumuyom ang kamao ko, bigla akong nakaramdam ng pag-alala. I know Noah is captivated with the half of my mafia, I know that, tumingin ako kay Liham, "kailangan nating bumalik sa La Mayor ngayon na."

Liham nodded, halata ring naiisip niya ang mga posibilidad na nasa isip ko.

It was my fault. I should have never trusted Noah again.

Once a traitor, always a traitor.

He lied to me...

Mabilis kaming tumayo at tumungo sa helicopter, Liham pushed a lot of buttons, ang pakpak ng helicopter ay mabilis na umikot, tahimik akong nagdadal.

Wala sanang mangyari sa mga kambal namin, kung mayroon ay hindi ko mapapatawad ang aking sarili. Alam kong nakakulong si Noah, pero hindi namin alam ang mga plano niya.

He lied to me. Hindi ko alam kung ano ang rason niya, he was almost there to making me fall for his trap, mabuti at nandoon si Liham upang hilain ako papunta sa kanyang bisig, he saved me from falling for another man, another trap.

Liham held my hand, napatingin naman ako sa kanya. "Don't worry, hangga't nandoon si Arthur ay malayo sa panganib ang kambal natin. Noah is my captive, wala siyang magagawa habang nasa loob siya ng poder ko..."

A part of me want to believe. A part of me doubts it.

I shook all negativity away, hindi makakatulong ang pagiging negatibo. Alam kong malayo sa panganib ang mga kambal ko...

Wait for me, Levitrei, Levitrish. Malapit na si mama.

But deep inside my heart...

I know something is wrong, I know something wrong is about to happen.