~ Πάντα και παντού μαζί σου ~

1.3K 130 4
                                    

Γιάννης  

"Την χάνουμε. Γρήγορα ελάτε."ήταν τα λόγια της νοσοκόμας. Τα μηχανήματα ακούγονταν μέχρι έξω. Έχανα ολόκληρη την ζωή μου. Έχανα το φώς μου.

Όλα σκοτείνιαζαν μπροστά μου. Ξάφνου μια φωνή με επανέφερε στην πραγματικότητα. "Γιάννη; Ρε Γιάννη αλήθεια τώρα κοιμηθηκες;"

Τινάχτηκα μέσα στον ύπνο μου λουσμένος στον ιδρώτα."Τι; τι έγινε; Σοφία; Είσαι καλα; το μαχαίρι; το μωρό;"ρωτησα έντρομος. "Ποιό μαχαίρι αγάπη μου τι είναι αυτα που λες;"σηκώθηκε να μου δώσει λίγο νερό.

Όλα ήταν ένα όνειρο; Ένα κακόγουστο όνειρο. Αυτό σημαίνει ότι είναι εδώ και την έχω πιο ζωντανή από ποτέ;
Πετάχτηκα επάνω της και την πήρα την πιο σφιχτή αγκαλιά που της έχω κάνει πότε. "Αχ μωρό μου είσαι εδω;"
"Εγώ εδώ είμαι, εσύ πάλι με παράτησες στα μισά της ταινίας...Ρε Γιάννη μην με σφίγγεις θα σκάσω."προσπαθούσε να τραβηχτεί από επάνω μου.

"Πάμε μέσα" της είπα και την τράβηξα προς το δωμάτιο."Γιατί να πάμε μεσα; ακόμα ειναι νωρίς για ύπνο."μονολογούσε.
"Ποιος είπε ότι θα κοιμηθούμε;" με κοίταξε με απορία στα μάτια.
"Και τι θα κάνουμε ρε μωρό μου θα κοιτάμε τον τοίχο;"
Την τράβηξα ξανά στη αγκαλιά μου"Θα σου κάνω έρωτα άγγελε μου."το πονηρό της βλέμμα έκανε την εμφάνιση του."Αυτό, που παρόλο ότι έχω γίνει ένα παραφουσκωμένο μπαλόνι από την εγκυμοσύνη αλλά εσύ με θες ακόμα, μπορεί και να με τρελάνει."είπε και ξάπλωσε στο κρεβάτι.
Φιλούσα γλυκα την φουσκωμένη της κοιλίτσα. Από την μια ήθελα να την κάνω δικιά μου και απο την άλλη φοβόμουν για το μωρό. Και όσο περνάει ο καιρός φοβάμαι και πιο πολύ. Αλλά όσο σκέφτομαι το όνειρο που είδα, διαγράφω όλους τους φόβους μου.
"Μωρό μου είσαι υπέροχη."τα χείλη μου κόλλησαν στον λαιμό της και ένας αναστεναγμός βγήκε από το στόμα της. Όλα πήγαιναν αργά. Δεν ήθελα την πονέσω, ήθελα να την νιώσω, να νιώσω το καυτό της δέρμα, την ανάσα της που πια χανόταν μέσα από τις ωθήσεις μου. Ήθελα να νιώσω τα πάντα της.

Όταν έφτασε το τέλος σπαρταρούσε στα χέρια μου όπως την πρώτη μας φορά, όπως και κάθε φορά."Δεν μπορώ να σε χορτάσω έχεις τρελάνει."Τα χείλη μου κόλλησαν βίαια στα δικά της.
"Πάντα και παντού μαζί σου ψυχή μου."της είπα και ξάπλωσα δίπλα της αγκαλιάζοντας την κοιλιά της.

Σοφία

Το ξημέρωμα μας βρήκε αγκαλιά. Αυτός ο άνθρωπος με κάνει να τον ερωτεύομαι όλο και πιο πολύ κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε λεπτό. Καθόμουν και τον χάζευα. Κοιμόταν τόσο γαλήνια. Τα χαρακτηριστικά του ήταν τόσο όμορφα.

Έρωτας ΤύραννοςDonde viven las historias. Descúbrelo ahora