Losing my thoughts (VERVOLG OP LOSING EVERYTHING)

Hoofdstuk 8a, Am i dreaming

HEEEYYYY, DANKJEWEL VOOR JULLIE LIEVE REACTIES.

IK GA EEN DEAL SLUITEN. ZODRA DIT GEDEELTE VAN HOOFDSTUK 8, 50 READS HEEFT, KOMT DEEL B. EN GELOOF ME, JULLIE WILLEN EEN DEEL B!!!!

-------------------------------------------------------------------------------------------

Ik open mijn ogen, een wit plafond.

Verbaasd wrijf ik in mijn ogen.

Was dit nep?

Was dit een droom?

Dit kan niet waar zijn!

Het leek zo echt!

Ik werd helemaal gek en keek in het rond.

Op het nachtkastje stond een fotolijstje. Ik pakte hem vast. Ik slikte. Wat was dit voor grap? Ik het lijstje zat een foto van mij van 7 jaar terug.

Waar was ik?

Ik wreef voorzichtig over mijn hoofd en probeerde voorzichtig opte staan.

Ik liep naar de deur en stopte even.

Misschien was ik wel bij een ontvoerder.

Maar misschien was ik wel echt bij Liam.

Nee dat kon niet.

Ik hakte de eeuwige strijd met mezelf door en opende de deur. Ik liep een woonkamer in. Ik keek voorzichtig rond. Het was exact de woonkamer uit mijn droom. Toen ik geluid hoorde draaide ik me om.

Het was Katy, ze kwam op me afgerent.

‘’ Amber, Amber, are you okay?’’ ‘’ Ik keek haar raar aan.

‘’ Buiten, voor we bij Thomas naar binnen gingen viel je ineens op de grond. Ik heb snel Thomas gehaald en de buurman kwam ons helpen. Hij zei dat je moest rusten en heeft je in het bed gelegd van Thomas zijn oom.’’

What the fuck?

Het was dus niet echt, ik heb Liam niet ontmoet....

‘’ Where is your uncle?’’ vraag ik aan Thomas zonder te reageren op Katy.

‘’ He went to a store before you were here because he didn’t bring the chicken.’’

Ik knik.

Ik keek nog eens naar het jongetje. Het kon niet anders, ik werd gek in mijn hoofd.

Ik zakte zachtjes op de bank en voor ik het weet floept het uit mijn mond.

‘’ What’s your last name Thomas?’’

De jongen kijkt een beetje angstig.

‘’ Tomlinson.’’ Zegt hij zacht.

Ik wist het. ‘’ Louis.’’ Mompel ik met tranen in mijn ogen.

‘’ Yes, Louis, he is my dad. And my moms name  is-‘

 ‘’ Eleanor.’’

Thomas kijkt me raar aan.

‘’ NO WAY why didn’t you tell me he is your dad!!’’ zegt Katy

. ‘’ I’m not allowed to.’’ Mompeld hij.

Ik kijk Thomas nogsteeds met grote ogen aan.

‘’ Your dad, he was my best friend. He was, he is, he, can i call him?’’ vraag ik.

‘’ Sure but-‘’

De deur zwaait open.

Iemand komt naar binnen gevallen

. Een grote kartonnen zak in zijn hand met een muts, sjaal en zonnebril op.

‘’ I’m sorry i’m so late. Thomas called me and i got home as fast as i could. Are you alright?’’  

De jongen keek op en verstijfde. Hij mompelde iets. Het leek op:’’ No way.’’

De jongen liet de tas vallen en rukte de zonnebril van zijn hoofd.

‘’ This can’t be true.’’ Zegt hij bijna geluidloos.

‘’ Amber?’’

Ik kijk onbegrijpelijk  

‘’ It’s me.’’

Hij doet zijn muts af en wil zijn naam zeggen maar  ik ben hem voor.

50 READS DAN VERDER <3