Losing my thoughts (VERVOLG OP LOSING EVERYTHING)

Hoofdstuk 1, would they remember me?

‘’ Hoooi Amber, ik wou even laten weten dat Ome Dan, Katy en ik morgen om 10 uur hier wegrijden.‘’ 

‘’ Goedenmorgen tante Emma.’’ Zeg ik mezelf uitrekkend.

‘’ Wordt je nu pas wakker?’’ 

‘’ Ja, het was gister laat geworden.’’

‘’ Je gaat wel zorgen dat Katy niet al te laat gaat slapen he. Hoor je me?’’

‘’ Mmmm uhu.’’ Mompel ik.

  ‘’ Ik zie je morgen, zorg dat je wakker bent.’’

Ik zeg haar vaarwel, hang op en draai me een keertje om in mijn bed. Ik keek naar de wekker. Het was half 11. Nu pas wakker? Gek mens. Het was pas half 11. Na een kwartier rollen kon ik de slaap toch echt niet meer pakken en stapte uit mijn bed. Ik slofte naar de keuken en drukte het koffie apparaat aan.  Ik scroll door mijn twitter. Niks bijzonders.

Ik pakt mijn koffie en liet me achter mijn laptop aan de eettafel zakken. Even email checken. Gelukkig vonden al mijn werkpartners het goed om even een break van 1 tot 2weken in te lassen. Ik mocht wat langer doen over artikelen. Het was tenslotte kerstmis. Morgen kwam mijn nichtje Katy, van 9 jaar oud, bij mij logeren. Voor 3 weken.

Het was een supermeid. Ik vond haar echt heel leuk en ik kon wel wat gezelschap gebruiken. Ome Dan en tante Emma gaan 3 weken naar Mexico, zonder Katy. Maar Katy had op skype gezegd dat ze veeeeel liever bij mij bleef. Dat was leuk om te horen.

Na mijn koffie ontbijt liep ik naar de badkamer om mijn tanden te poetsen. Ik wreef in mijn gezicht. Ik was inmiddels 22 jaar. Ik had donkere kringen onder mijn ogen. Ik smeerde er wat conceiler op en slofte terug naar mijn slaapkamer. Ik had echt geen zin in vandaag. Ik had geen zin in alle dagen. Ik was zo alleen. Ik trok een simpele jeans, trui en supras onderaan. Ja ik droeg ze nogsteeds. Ik vlocht mijn lange bruine haar  en pakte mijn tas. Ik besloot nog even een paar cadeautjes voor mezelf en Katy te halen voor onder de kerstboom. Het duurde nog 1 week tot het kerst was. Ik had snel in de app groep gegooid wie er allemaal meegingen. Marcella, Laura, Esther, Bibi, Mireille, Maureen, Lorance en Merle gingen met me mee naar de stad. Dit waren al mijn vriendinnen van college.  Toevallig waren er nederlandse meisjes op de school en we zijn een groep geworden. Heel de college tijd ben ik Diana voor hun geweest. Ik heb ze 1,5 jaar geleden gezegd dat het een schuilnaam was omdat ik gevaar liep. Tischa was mijn gevaar.

Ik heb ze nooit verteld over mijn One Direction verleden.

Ik kocht wat leuke kleding setjes bij Primark. Katy was echt zo’n meisje meisje. Samen met Laura en Bibi keek ik naar Mireille, Marcella, Esther en Maureen die Onesies aan het passen waren. Na de Primark nam ik weer afscheid van Marcella, Esther, Mireille, Laura, Maureen en Merle en ging ik met Bibi en Lorance verder op jacht. Ik kocht ook allemaal beauty spulletjes voor Katy en een paar zilveren oorbelletjes die ik zelf ook had. Een paar schoenen, tekenspullen en kleurboeken. Bij de speelgoed winkel stond ik stil bij de barbies. Ik had ze allang gezien maar ik negeerde ze.

Lorance zag de Liampop.’’ Amber, Biebs,  kijk!.’’ 

‘’ Oh wat zijn ze toch knap.’’ Zei Bibi zwijmelend. Ik liep erna toe en drukte op het knopje op zijn buik. ‘’ Baby you light up my world.’’ Ik sloot mijn ogen en beleefde alle momenten opnieuw. Ik bijt op mijn lip. ‘’ Hey, Amber, Amber’’ ik opende mijn ogen weer. ‘’ Wat doe je?!!’’ Lachtte Bibi. Ik schudde mijn hoofd en pakte de pop. Katy vond One Direction wel leuk. Ik besloot voor haar de poppen te kopen. De Harry en Zayn versie had ze al, had Emma mij verteld.

Bibi en Lorance hadden nog gevraagd of ik mee ging eten. Ik had nee gezegd. Ik zat nogsteeds met One Direction in mijn hoofd.

Na het avond eten besloot ik de cadeautjes maar vast in te pakken. Bij de poppen bleef ik weer hangen. Ik keek naar het plaatje dat op de Niall doos stond. In al die jaren dat ik niet naar hem had gekeken was hij alleen maar mooier geworden. Hoe onmogelijk dat ook is. Ik besloot Half a Heart op te zetten, het lied dat voor mij geschreven was. 7 jaar terug.

Tranen rolden over mijn wangen terwijl ik de poppen gehaast inpakte.  

Zo dat was alles.

Ik trok de laptop naar me toe en twijfelde even. Toen typte ik toch mijn naam in op youtube. Duizenden haatfilmpjes met hier en daar een Niamber videos.

Ik durfde het niet aan te klikken.

Ik zocht op google Niall Horan 2019. Ik keek mijn ogen uit. Wat was hij volwassen geworden. Ook de andere jongens zagen er volwassener uit.

Niall zag er trouwens niet gelukkig uit. Dat kon ik aan zijn gezicht zien.  Oh man, wat mis ik hem.

Ik wiebelde even met mijn vingers boven het toetsenbord en toetste toch Amber van Hout death in. Ik kreeg meteen een video. Ik klikte het voorzichtig aan. ‘’ Niall, Niall, is it right? Is your girlfriend death? ‘’ Het waren paparazzi die achter Niall aan rende. Nialls ogen waren helemaal rood. ‘’ Back off man, don’t you have any respect? ‘’ Het was Louis. Ik had me nooit echt verdiept in '' mijn dood'' op internet. Ik heb nooit naar de reacties gezocht. Nu snap ik waarom. Dit beeld deed pijn. 

Ik klikte het filmpje weg en klikte op een interview van 4 maanden terug. De interviewer vroeg aan Niall: ‘’ Do you think about Amber sometimes?’’ ‘’ I will never forget her, she was the love of my life. I promised her and myself, she always will be the only one. I’m still wearing the necklace we had together ’’ Ik greep naar mijn ketting en wreef over mijn handen. Ik droeg ook nogsteeds de armband, de ringen en de ketting. Ik kreeg een brok in mijn keel.

Dit moest ik ook niet doen. Dit was niet goed voor me.

Ik sloot de laptop af, verstopte de cadeaus en stond een half uur onder de douche.

Ik dronk nog wat warme chocolademelk en ging toen naar bed.

De volgende ochtend moest ik weer vroeg op.

Ik haat vroeg opstaan.