Losing my thoughts (VERVOLG OP LOSING EVERYTHING)

Hoofdstuk 26, Wat ben je

WAARSCHUWING. DIT IS EEN SCHOKKENDE UPDATE.

HAHAHA OK!

WE HEBBEN BIJNA 20 K EN MET BIJNA BEDOEL IK NOG 4,4 K TE GAAN. VOEL JE VOORAL NIET INGEHOUDEN ALS JE BEHOEFTE HEBT OM MIJN BOEK NOG EENS ONNODIG DOOR TE BLADEREN ZODAT IK EERDER MIJN 20 K HAAL ;)

LOVEYOU<33

PS. BEST COMMENT WINS OPDRAGING:)

Die nacht kon ik niet slapen. Ik bleef met Harry in mijn hoofd zitten. Nadat ik wat tv had gekeken en melk had gedronken kon ik nogsteeds de slaap niet pakken. Ik besloot een stukje te gaan lopen.

Ik trok Louis zijn joggingbroek aan die over de bank hing, schoot in mijn uggs, deed een sjaal om en een muts op en liep zachtjes naar buiten. Het was half 5.

Ik liep in het donker over de straat. Ik had mijn mobiel meegenomen voor gps zodat ik niet verdwaalde.

Ik slenterde door de straten. Zo nu en dan kwam ik een fietser tegen. Niks bijzonders.

Ik liep al 3 kwartier rond en besloot even aan de vijver te gaan zitten die ik tegen was gekomen.

Ik keek naar de eenden die in het water ronddobberde. Ik zat alleen in het parkje, tenminste, ik zag niemand anders. Het was er doodstil. Ik genoot van de stilte. Zo kon ik eens goed nadenken over mijn fout. Ik snapte het niet. Waarom deed ik zoiets. Natuurlijk, Harry is knap maar Niall is als de hemel. Ik had verwacht nooit vreemd te gaan bij hem.

Ik weet zeker dat ik er al 20 minuten zat toen ineens alle poorten tegelijk dichtgingen. Met een klap sloegen ze dicht en daar schrok ik ook van. Het was geen groot park. Het was een vierkant met in het midden een vijver met daar omheen bomen en bankjes. Je kon als je je ogen een beetje dichtkneep zo naar de overkant kijken. 

Angstig keek ik het parkje door. Ik zag niemand. ‘’Hallo?’’  zei ik voorzichtig.

Geen reactie.

Dit beviel me niet. Het was nog stiller als stil. Geen wind, geen geluiden van auto’s, helemaal niks.

Ik snelde naar de poort en trok aan de klink.

De poort maakte een rammelend geluid maar ging niet open.

Ik keek achter me.

Ik zweer dat ik iemand hoorde.

Ik keek naar de poort links van me.

Ik keek nog eens om me heen en trok een sprintje naar die poort. Hetzelfde verhaal. De poort ging niet open. Ik greep naar mijn mobiel en belde Niall. Gelukkig nam hij meteen op.

‘’ Niall, Niall help me, i’m locked up, i’m at a parc that’s like 30 minutes away from our hotel, please come.’’

Niall zei niks terug.

‘’ Hello? Hello?’’

Niks.

Ik keek naar mijn mobiel. Mijn mobiel hing uit zichzelf op.

Een tak brak.

Angstig keek ik op van mijn mobiel.

Niemand.

Tudoeng. App van Niall. ‘’ I’m coming for you babe! Xx’’

Opgelucht zucht ik. Ik moet gewoon even kalm wachten. Hoogstwaarschijnlijk was het gewoon een automatisch slot.

Tudoeng.

Een app. Ik klikte erop.

‘’ Wanna play a game? ‘’