Losing my thoughts (VERVOLG OP LOSING EVERYTHING)

Hoofdstuk 40, Altijd dat gevecht in mijn hoofd

Even een shoutout voor 1DloveLorance en Lauraloves1D_2 

Zij schrijven allebei ook en jullie moeten ook zeker eventjes hun verhaal kijken. Super leuk, zeker doen!

~~~Tsunami

Ik was inmiddels in slaap gesukkeld en Nialls gezang klonk steeds verder weg.

Ik droomde.

Ineens werd het helemaal zwart. Ik zag Tischa voor me.

‘’ Amber, i’m here to warn you.’’

Tischa kwam steeds dichterbij me staan.

‘’ I wanna make sure that you do what i say. ‘’

‘’ I will never listen.’’ Arrogant kijk ik haar aan.

‘’ If he asks you if you love him, you say no. If he wants you to come, you’re not coming. If he asks you to marry him, you say no.’’

‘’ SHE WILL SAY YES. AMBER LUISTER NAAR MIJ! JE MOET-‘’

‘’ Oh no, it’s that ugly bitch Ellen. She’s lying Amber. She’s just jealous!’’

‘’ The only jealous one are you Tischa!’’

Ik kijk hulpeloos naar Ellen en Tischa. Wat moest ik nou.

Waar Tischa uitdagend, sexy en in het zwart was gekleed, zag Ellen eruit als een engel. Haar haren licht golvend met een prachtige witte jurk.

Terwijl Ellen en Tischa aan het vechten waren viel ik langzaam steeds verder naar achter. Ik sloot langzaam mijn ogen. Ik probeerde aan dit gevecht te ontsnappen.

Dat lukte blijkbaar.

Mijn ogen opende zich weer en een nieuwe droom was begonnen. Ik stond op het strand. Helemaal alleen. De wind waaide om me heen en de zee was rustig.

In de verte zag ik iets van ballonnen en slingers. Ik liep erop af. Terwijl ik steeds dichterbij kwam zag ik daar 5 mensen staan. IK kneep mijn ogen tot spleetjes. Was dat nou One Direction?

Langzaam liep ik door.

‘’ Pas op Amber. Tischa heeft de controle. Dit is haar werk. Werk haar tegen. Doe niet wat ze van je wilt. Alsjeblieft’’

Even dacht ik na. Maar ik liep al snel door. Zachtjes hoorde ik What makes you beautiful. Ik liep met een lach op de Jongens af. Waarom stonden ze bij deze witte ballonnen?

Al snel werd dat duidelijk.

Niall stapte naar voren en pakte mijn handen vast. Hij zong tegen mij en tegen mij alleen. Even leek het dat alles verdween en ik alleen Niall zag. Hij pakte mijn handen en likte snel, verlegen over zijn lip. Hij treuzelde even maar zakte toen toch op zijn knieen.

‘’ Dear Amber, we’ve walked a long road and we’ve went trough a lot. I wanna spent my life with you. Amber, Will you marry me?’’

In tranen doe ik mijn mond open om volmondig ja te zeggen. Voordat mijn stem mijn mond verlaat bevriesd alles.

‘’ Amber! Dit is het moment! ZEG JA! ZEG JA EN ALLES KOMT GOED!’’

‘’ SAY NO! NO! NO! AMBER! I WILL KILL YOU! REMEMBER THAT NIGHT AT YOUR APPARTMENT! I WILL KILL YOU! SAY NO! N – O!

Niall knijpt zachtjes in mijn hand en kijkt me afwachtend aan. Ik kijk naar het zand en adem sneller.  

‘’ KOM OP AMBER! JA!’’

Ellen heeft gelijk. IK moet niet naar Tischa luisteren.

‘’ YES! YES! YES NIALL I MARRY YOU! YES’’

Niall blijft me aankijken.  Shit. Tischa heeft mijn stem weggehaald.

‘’ NO! NO! LEAVE ME ALONE! NO!’’

Niall laat mijn hand los.

Wat?

Wat?

Ik zie hoe Niall nu voor Tischa knielt. Ze zegt ja. Niall kust haar. Ik zak langzaam op mijn knieen. Ik begin steeds zwaarder te ademen.

Nee

Nee

Nee.

Het leven van Tischa en Niall flitst aan mij voorbij. Trouwen, kinderen, een gezin. Ohnee.

Ohnee.

Dit kan niet.

Ik barst in tranen uit.

Ik open snel mijn ogen en kijk naar mijn wekker.  06:59. Word ik toch nog optijd wakker.

Ik kijk naar Niall. Die ligt naast me in bed. Hij zou me vast naar bed hebben gedragen.

Ik droog mijn tranen en stap uit bed. Wacht maar Tischa, ik pak jou wel. Zo gaat het dus absoluut niet aflopen. Nooit!