Don't let me down|L.S

14.

Ik weet niet hoelang we hier al zitten maar voor mij mag het eeuwig duren. Ik leun met mijn hoofd op Harry's schouder en staar de duisternis in. Hij heeft zijn koude hand nog altijd in de mijne verstrengeld en zijn zwarte ogen lijken ineens niet meer zo heel eng. Niet zo eng als dat ze voorheen waren. Ik slaak een kleine zucht en nestel me nog wat meer tegen hem aan. 'Wat is er?' vraagt Harry. 'Niks' antwoord ik. Harry draait zijn hoofd naar me toe. 'Er is wel wat Louis Tomlinson, daarvoor ken ik je nu toch iets te goed'. 'Ik vraag me gewoon af.. hoe heb jij het overleefd? Hoe heb jij het overleefd om al die jaren alleen te zijn?' vraag ik. Harry trek zijn benen op en leunt tegen de koude muur van de kelder. 'Ik heb altijd hoop gehad dat mijn soulmate zou langskomen om me te bevrijden uit mijn eenzame koude niemandsland en me naar mijn ouders zou brengen' antwoord hij. 'Die hoop word nu beloond.. nu ik er ben' vul ik hem aan en hij knikt. Ik heb me nog niet zo goed beseft dat Harry echt daadwerkelijk naar het hiernamaals vertrekt.. dan zal hij voorgoed uit mijn leven verdwijnen en zie ik hem zoals anderen hem zien.. als iemand die dood is. 'Ik heb ook een vraag aan jou' zegt Harry. 'Stel maar'. 'Waarom ben je niet meer boos op mij? Ben je dan niet gekwetst na alles wat ik jou heb aangedaan?'. Ik schud mijn hoofd. 'Je deed het uit wanhoop omdat je weg wilde van deze koude plek' zeg ik. 'Je deed het enkel om bij je ouders te kunnen zijn'.

'Kon je echt die paniek zien?' vraagt Harry verbaasd. 'We zijn aan elkaar verbonden Harry.. natuurlijk kan ik dat zien.. en bovendien weet ik hoe erg het is als iets wat je zo graag wilt maar niet gebeurd' zeg ik. 'Wat was dat ik jou geval dan?'. 'Ik heb er altijd van gedroomd om door middel van ware liefde het huis van mijn moeder te ontvluchten. Zij zag me als mijn vader die nu overleden is.. maar ze haat die man zo erg omdat hij ons heeft verlaten toen zij zwanger van mij was.. elke dag begin ik meer op hem te lijken en daarom kan ze niet haar volledige moederliefde aan mij toewijden.. ik was op mezelf aangewezen.. ze sprak niet veel tegen me en ze heeft me nooit omhelst' zeg ik zacht. 'Wat voor liefde had je dan gewild?' vraagt Harry. 'Ik had graag een jongen gewild die me zou kussen als hij thuis kwam, die mij zou verrassen met de kleinste dingen die me een lach op mijn gezicht bezorgen, die mij zal laten zweven van geluk.. maar bovenal bij mij wilde zijn elk moment van de dag' zeg ik.

Op dat moment staat Harry op en hijst mij aan mijn handen overeind. 'Wat doe je?' vraag ik verbaasd. 'We gaan samen zweven' fluistert hij. Op dat moment stijgen we inderdaad op en voel ik geen grond meer onder mijn voeten. De kelder word prachtig verlicht door een witte gloed die mijn gezicht verwarmd. Harry pakt me steviger vast en bijt op zijn onderlip. Hij laat ons rondjes draaien terwijl we onze handen nog vast hebben. Hij laat mijn handen los waardoor ik nog hoger ga. Langzaam zak ik weer naar beneden en hij pakt me vast bij mijn middel. We zweven de kelder rond en de engelen van boven lijken wel te zingen voor ons. Zo voelt het in ieder geval. We draaien nog een rondje en hij duwt zijn voorhoofd tegen het mijne. 'Hoe voelt dit Lou?'. 'Fantastisch Hazz'. Hij drukt een kus op mijn mond en hij draait me in een soepele manier in zijn armen. 'Hoe doe je dat toch?' vraag ik. 'Wat?'. 'Me telkens weer het gevoel geven dat ik speciaal ben?'. Hij draait me naar zich toe. 'Door je het te laten zien' antwoord hij. Ik haal blozend een hand door zijn haar. 'Ik hou van je'. 'Ik ook van jou Lou'.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

LoveYouu Xxx