CHAPTER 9

94 3 0
                                        

At dahil dun sa desisyon ko, kailangan kong panindigan yun. Stay nalang ako sa pagka nerd ko. At sana hindi ko pagsisihan at sana ikasaya ko ang naging desisyon ko.

***

Lumabas ako ng kwarto ko dahil nagugutom na talaga ako.

"Manang eymie, ano ho bang pwedeng makain?" tanong ko kay manang eymie.

"Kuha*cough*nin mo nalang sa *cough* Ref hija *cough*" sabi ni manang eymie.

Tumakbo ako kung saan ko narinig ang boses ni manang eymie.

"Ma-Manang? Napano ho kayo?" tanong ko.

"Ahh. Simpleng ubo lang ito hija, wag kang mag alala." sabi naman nya.

"Simpleng ubo? Seryoso ka ho manang? ang lalim na ng ubo mo oh." sabi ko sakanya.

"Mawawala rin bukas ito hija" sabi niya.

"No manang, dadalhin ko na ho kayo sa hospital." sabi ko sakanya.

"MANONG! PAHANDA HO NG SASAKYAN!" sigaw ko.

"Lady Rash. Day off ho ng Driver nyo ngayon. Umuwi ho sya sa probinsya nila." sabi naman nung kasambahay na napadaan.

"Ugh. Napaka wrong timing naman ni manong!" sabi ko.

"Paghanda nalang ako ng sasakyan. ako mag dadrive." sabi ko dun sa katulong na napadaan.

"Pero ma'am. Binilin po samin na hwag ka munang mag drive." sagot naman agad nya.

Ugh. So commute kame ni manang ngayon?

"ahm. Manang kaya nyo ho bang tumayo?" tanong ko.

"Oo naman hija." sabi nya habang naka ngiti pero nasa mukha nya ang nahihirapan na.

Pinatong ko ang kamay nya sa balikat ko at naglakad na palabas ng bahay.

Wait? Kotse ni Jhano yun a? Pano ko nalaman? Ofcourse nakikita ko syang nagpapark sa school at memorize kopa ang plate number ng kotse nya.

Palabas na kame ng nakita kong palabas si Jhano. O.O

Syems. Ang alam nila is mahirap ako. Tapos bigla nila akong makikita sa napakalaking mansyon na ito. *sigh*

"Hi. Rash *wave*" sabi ni Jhano.

Omygosh. Ginreet ako ng crush ko.

"H-hello j-jhano" sabi ko bat nauutal ako? dahil ba sa kalagayan ko? na nandito ako sa napakalaking bahay ng mga YU.

"Bakit nandyan ka sa bahay ng mga YU?" tanong nya.

"Ahh. err. Ka-Katulong ako dito e." pagsisinungaling ko.

Sana maniwala sya mukha naman talaga akong katulong e T.T

"Ahh. San punta nyo?" tanong nya.

"Lady Rash ayaw nyo ho muna bang kumain?" tanong nung katulong na nakausap ko kanina. At sakto lang para marinig din ni Jhano.

Pinandilatan ko ang katulong at binigyan ko ng mamaya-na-lang-dun-ka-muna look.

"Lady Rash pala ah?" sabi ni Jhano habang taas baba ang mga kilay nito.

"Ahm. Jhano? Pwede mo ba kaming ihatid sa hospital?" tanong ko.

"Oh sure Lady Rash" sabi nya.

*Sa Byahe*

"Ahm. Rash? Bakit ka nasa bahay ng mga Yu? At bakit tinawag kang Lady Rash? I thought mahirap ka?" tanong nya.

"Ahm. Mapagkakatiwalaan ba kita Jhano?" tanong ko?

Parang kinakabahan ako na mabuking ako. Nalutas ko nga yung kina Omma. Tapos meron nanaman? *sigh*

"Oo naman no" sabi niya.

"Err. Okay. Anak ako ng mga Yu at taga pag mana kami ni Steph ng Hyun-YU University." sabi ko.

"Bat nagpapanggap kang mahirap?" tanong nya.

"Ayoko kasing nagiging center of attraction. Tsaka ayos nako sa pagiging nerd ko" sabi ko habang naka smile ^_^

Kinikilig ang lola nyo. Enebe!~

"Ahh. Yun lang ba?" Tanong nya.

"Oo yun lang.So sana wala ng ibang makakaalam tungkol dito?" tanong ko.

"Oh sure" sabi nya habang may ngiting tagumpay sa mukha nya.

Kinakabahan ako. Baka kung ano mangyare.Sana hindi nya ipagsabe.

*Cough*

"Hija, Hijo, pwede bang iuwi nyo nalang ako sa bahay? Ayoko sa hospital e." sabi ni manang.

"Sigurado ho kayo?" Tanong ko.

"Oo" sabi nya.

Binigay ni Manang eymie ang address nya at ang layo pa pala. Pero ang gusto kasi ni manang eymie is umuwi nalang daw sya.

Habang byahe, naghahanap ako ng tindahan para makabili ng gamot ni manang.

"Jhano. Ihinto mo muna" sabi ko at bumaba ng sasakyan.

Bumili ako ng gamot at mineral. Ng kukuha na ako ng pera para bayaran. Wala pala yung wallet ko. Ugh. Nakakainis sa dami pa ba namang pwedeng iwanan wallet pa! Naku Rash. Kapalan mo muna yung mukha mo at humiram kay Jhano.

"Uhm. Jhano pwedeng humiram muna ng pera? Nakalimutan ko kase ung wallet ko sa bahay" sabi ko.

"Oh Sure" sabi naman nya sabay abot ng Isang libo.

"Salamat. Bayaran nalang kita."

Binigay ko na ang bayad sa ale. At sinabe ko na rin na Keep the change para naman may kitain sya kahit papaano.

*After 3 long hours*

Nakapunta na rin kame kila manang eymie. Ayos lang ang lugar at malinis naman. Masarap ang simoy ng hangin.

*****

Pabitin muna! :">

Diary ng NERD. (ON-HOLD)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon