Kuşkumun sebebi , bu iş bana uygun mu? Psikoloji okudum ama meslek açısından pek uyum sağlayamadım. 24. Yaş günümde (27 şubat 'ta) en yakın arkadaşım , Hayal ile moda evimizi açıcaz... Bu benim için bir umut mu ? Yeni bir başlangıç mı? Yeni adım mı? Kendi evime çıkabilir miyim? Mutlu olabilir miyim ? Peki ya onu , unutabilir miyim? Hepsinin olmasını diliyorum ... Açıkça kendi evime çıkmayı çok isterim lakin annem , babam 'ı kaybettikten sonra zor toparlandı ... Ben de 12 yaşındaydım , zor oldu çok zor. Umarım ki , ruhum daki mavi de çoğalır ve hayatımda mavi olur . Moda evinin dekorasyonu bitti ... Rengarenk , ıyerleri var ama siyah ağırlıkta... Tabela kocaman ,arka fonu simsiyah, ışıkları yanınca bembeyaz bir şekilde, "The BLack fashion" yazıyor . Tabi benim ve kankamın fikrince "havalı" ... İçeri si; 2 katlı, girişte, kasa var karşısında bir kaç koltuk ve kitaplık var ( aslında çarprazı) bekleyenlerin kitap dergi vs. Okuması için .(sıkılırla sonuçta). Çizimlerimin 20 tanesi dikildi! Ve maket mankenlerin üzerine, Hayal ile kombinler yaptık . Lakin her şey de o aklıma geliyordu 9 yıl oldu unutamadım. İnşallah bu işe odaklana bilir ve onu düşünmekten sakarlık falan yapmam . Özellikle konuşma açılış için olan . Biraz özgüven eksikliğim mi var? Sanırım öyle ... Detone olmaktan hep korkmuşumdur. Açılışa daha 2 gün var bende artık odamdan çıkıp, kahvaltıya inmeliyim.
Saat : 10:15 ( lavaboda çok durdum)
"Kızım nerde kaldın? " dedi annem .
Yine geç inmeme saatlerce söylenicekti.( klasik anne)
"Geldim işte , zar zor uyandım ."
"Ah ah , senin uykuculuğun no-lucak?"
İçten içe , sinir oluyodum karışmasına . Lakin haklı anne nede olsa. "Anne , ben Hayal ile buluşucam."
" iyi peki , hiç evde durma Zaten"
Kahvaltımızı , sessizce ettik sofarayı topladık, havadan sudan konuşarak, birer bardak daha çay içtik. " o zaman ben hazırlanıyım:)" dedim. " pekala gelirken , mandalina al .." "emrinizdir :) annecim." Odama çıktım . Dar pantolonumu giydim, üstüne 'de bol gri salaş ama cool duran bluzu mu giydim.. Boynuma tasma gibi kolyelerden taktım... Sağ elde bilezikler , solda saat ... Sarı saçlarımı , güzelce taradım ve salık bıraktım. Hafif kırmızı rujumu sürüp , rimel çektim. Evden çıktım ... Yürüdüm ve
En sevdiğim sokaktan geçiyordum. Yerler bembeyaz , botumun karda çıkarttığı pütürtü sesi, yolda giderken onunla kar topu oynadığımı düşündüm , ve kendimi yerde buldum! Toparlanıp Hayal 'i aradım.
"Alo , gelicem şimdi ."
" bekliyorum kankicim.."
"Sen al sinema biletlerini .."
"Tamam.bestimm"
Hayal , neşeli ve pozitif hemdee çok...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimdeki Renk
Novela Juvenil*kitap'taki olaylarda , karakterlerde ve de kişiliklerde gerçek hayattan hiç bir alıntı yoktur.* Kendi dünyasını yaşamak isteyen ama berbat bir hayat yaşayan bir kız . Yıllarca plotonik olduğu kişiyle yıllar sonra hayatına yeni bir sayfa açtığı gün...
