10

56 9 0
                                    

Pov Nicky

Simone duurt wel lang zeg... Zou ze nog spullen bij haar stal weg aan het halen zijn? Nouja, ik kijk wel even. Ik loop naar de stallen en zie Simone op de grond zitten.

"Is er iets gebeurt?" vraag ik geschrokken. "Ja, Lex schrok van iets en deed zijn hoofd omhoog, terwijl ik hem bij zijn halster vasthad..." zegt Simone. "Aii... Kun je je vingers nog bewegen?" vraag ik. Simone beweegt haar vingers een paar keer en knikt dan ja. "Gelukkig wel... Ik ga voortaan altijd een halstertouw gebruiken, want dit doet best wel pijn en dit moet niet nog een keer gebeuren." zegt ze verstandig. Ik help haar overeind en dan vangen we Lex, die we vastzetten op de wasplaats.

Op dat moment komt Jelle aanlopen. Hij kijkt me doordringend aan. "Sup" zeg ik nonchalant. "Wil jij voortaan je muil houden..." sist hij. "Akeh" antwoord ik droog. Ik pak mijn borstels en begin Max schoon te boenen.

Pov Jelle

Ik loop naar de kleine bak om Axel op te halen. Ik heb net zijn stal uitgemest dus hij mag nu weer op stal. Ik pak mijn halstertouw van de bakrand af en duw de bakdeur open. Ik zie Anouk wat vrijheidsdressuur met Karesha doen.

"Hey, ik wist niet dat jij dat ook deed met je paard!" zeg ik verrast. "Yea, ik was vroeger heel erg van het natural horsemanship, toen deed ik veel vrijheidsdressuur en bitloos rijden met haar, dus vandaar dat ik dat soms nog doe. Is leuk voor de afwisseling en hiermee train ik alsnog dressuurmatige onderdelen." antwoord Anouk.

"Kan ze ook de spaanse pas?" vraag ik. "Jazeker." zegt Anouk terwijl ze Karesha de spaanse pas laat doen. "Mooi hoor." zeg ik bewonderend. Ik roep Axel naar me toe en klik het touw aan zijn halster. "Wacht even, ik ga mee." zegt Anouk. Ze loopt achter mij en Axel aan naar de bakdeur waar haar touw nog ligt. Gelukkig volgt Karesha haar zodat ze die niet meer hoeft te halen. Als ze Karesha vastgeklikt heeft lopen we samen de bak uit met de paarden.

Pov Anouk

"Wat ga jij vandaag nog doen?" vraag ik aan Jelle. "Nog even longeren met dubbele lijnen vanmiddag. En jij?" zegt hij. "Ik ga zo mijn zadelkast even opruimen, en dan vanmiddag even een buitenritje met Karesha doen." zeg ik. "Aha. Zullen we samen lunchen straks?" vraagt hij. Ik kijk hem aan. "Oh ja, is goed hoor." zeg ik met een glimlach. Ik doe Karesha haar halster af en sluit de box. Dan ga ik richting mijn zadelkast.

Onderweg word ik tegengehouden door Nicky en Simone. "Wat praat je de laatste tijd veel met die klootzak zeg. Hebben jullie iets?" vraagt Nicky. "Nee, tuurlijk niet." zeg ik geruststellend. "Je praat bijna meer met hem dan met ons..." zegt Simone sip. "OAH! Dat is niet waar!" roep ik uit. We schieten alle drie in de lach. "Nou, ik zal mijn kast even opruimen. Tot straks." zeg ik en ik loop naar mijn kast toe. Ik haal alles uit mijn kast en richt het opnieuw in.

Na een poosje is alles opgeruimd. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het al 13:12 is. Woops... Ik zou lunchen met Jelle...

Pov Jelle

Ik maak twee tosti's klaar in de kantine en wacht op Anouk. Ze komt zo vast wel... Na een halfuur is ze er nog niet. Waar blijft ze dan... Ik loop de kantine uit en zoek door de manege. "Anouk?" roep ik. Ik zie dat Karesha, Max, Lex en Daisy weg zijn. Ze zijn vast op buitenrit gegaan en Anouk heeft zich blijkbaar bedacht. Met een raar teleurstellend gevoel in mijn maag eet ik beide tosti's maar op.

Na een tijdje hoor ik hoefgeklepper het erf op komen. Ik loop naar de deuren en kijk naar buiten. Ik zie de meiden aankomen. "Daisy was ontsnapt dus moesten we erachteraan. Wat een opgave!" lacht Simone. "Gelukkig waren Max en Lex zo handig om Daisy in te sluiten voordat ze een maisveld opging, want Karesha vond het een machtig racespelletje." grinnikt Nicky.

Ze stappen met zijn drieën naar binnen en zadelen de paarden af. Ik loop naar Anouk toe. Ik leg mijn hand zachtjes op haar schouder. Ik voel hoe ze verstijft. "Jo, je laat me schrikken..." zegt ze. "Ik dacht dat je me vergeten was..." zeg ik zacht. "N-nee tuurlijk niet..." stameld ze. "Ik... Daisy ontsnapte... Sorry... Het spijt me echt..."

"Het geeft niet... Morgen is er weer een dag..." fluister ik in haar oor en ik loop weg. Ze kijkt me aan en ik geef haar een knipoog.

Pov Anouk

Wojooooow... Smooth move wel... 
Ik leg mijn tuig op een stang en neem Karesha mee naar haar box. Ik doe haar deken weer op en geef haar een plak hooi. Naast me zie ik dat Jelle bezig is met Axel zijn longeersingel omdoen. Hij neemt Axel mee naar de grote bak. Ik doe Karesha haar box weer dicht en loop naar de wasplaats.

"Ik heb Daisy alweer op stal gezet hoor." zegt Simone. "Thanks" antwoord ik en ik pak mijn tuig en ruim het op in mijn kast. Ik heb niks te doen want Karesha heeft al genoeg beweging gehad vandaag en Daisy ook... Ik besluit bij Jelle te gaan kijken.

"Axel, let op, drrrraf!" hoor ik Jelle commanderen. Axel gaat over in een soepele draf. Na een tijdje haalt hij Axel naar zich toe en verwisselt de longeerlijnen. Dan laat hij hem de andere kant op gaan. "Verveel je je?" vraagt Jelle lachend als hij me ziet gapen. "Hmm... Mja beetje." grinnik ik. "Kom eens..." zegt hij. Ik loop de bak in en kijk hem afwachtend aan. "Ik wil even zien hoe hij loopt als iemand erop zit. Ik zie dat namenlijk nooit omdat ik er alleen zelf op rijd..." zegt hij.

Hij geeft me een voetje en tilt me op Axel. "Wel voorzichtig, ik heb geen cap op he..." zeg ik. "Komt goed." zegt hij geruststellend. Hij laat Axel stappen, draven en galopperen. "Je zit er prachtig op!"

Pov Nicky

"Vieze fixer..." mompel ik terwijl ik Max meeneem naar zijn stal. "Simoon, ben je klaar?" vraag ik. "Ja, let's go home. Laat die twee maar." zegt ze. Ik knik. Simone brengt Lex snel naar stal. "TOT MORGENMIDDAG!" schreeuw ik naar Jelle en Anouk. "Oh eh, daag!" roepen ze beide. We lopen de manege uit en pakken ons fiets. Samen fietsen we weer terug naar Simone's huis.

FreeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu