Free

12

Pov Anouk

Ik word wakker in een vreemde kamer. Ik wrijf in mijn ogen. Oja... Ik ben bij Jelle thuis...
We hebben gisteravond nog een kleine wandeling gemaakt.

"Goedemorgen..." hoor ik naast me. Ik kijk opzij en zie Jelle staan. "Hey..." groet ik terug. "Ik maak even ontbijt klaar beneden, kom je zo ook?" vraagt hij. "Ja, ik kom zo." antwoord ik. Hij loopt de logeerkamer uit en ik klim uit het bed. Ik trek mijn kleding van gisteren weer aan en loop zijn douche in om mijn gezicht te wassen. Mijn haar doe ik in een rommelige staart. Ik loop de trap af en zie Jelle met donuts aan komen lopen in de woonkamer.

Pov Jelle

"Ik heb maar wat donuts gepakt, lust je wel toch?" vraag ik aan Anouk. "Euh, jahoor." antwoordt ze. Ik plof op de bank neer en gebaar dat Anouk naast me moet komen zitten. Ik geef haar een donut die ze voorzichtig op eet.

"Zullen we vanmiddag een buitenrit maken met zijn allen?" vraag ik. "Nicky moet naar het ziekenhuis vanmiddag, dus die kan niet... Ze had gevraagd of Simone en ik voor Katinka en Max konden zorgen, en ik moet Karesha nog trainen... Sorry." zegt ze.

"Oh geeft niks joh, doen we het een andere keer toch?" zg ik opgewekt. "Ja is goed..." mompelt Anouk. "Zullen we naar stal dan maar?" vraag ik. "Ja, let's go." zegt Anouk.

Pov Anouk

We rijden het erf op en ik zie Simone met Daisy wandelen. Ik spring de auto van Jelle uit en loop naar ze toe. "Heey, hoe gaat het met die dondersteen?" vraag ik lachend aan Simone. "Ja goed, alleen ze is heel druk hahaha." zegt ze.

"Lijkt het je leuk om haar wat vrijheidsdressuur aan te leren?" vraag ik aan haar. "Jaa lijkt me super, ik begin er zo gelijk wel mee. Zal ik naar de buitenbak gaan?" vraagt ze.

"Nou, ik wil straks met Karesha in de buitenbak gaan trainen. Het is mooi weer en dat zand is wat zwaarder, dus dan moet ze goed haar benen gebruiken. Vind ik wel een goede oefening. Ga anders maar in de kleine binnenbak, dan heb je haar focus ook wat meer. Buiten is ze snel afgeleid." zeg ik. "Oké, doe ik dat. Ik heb Max, Katinka en Lex buiten in de wei gezet. Dat gaat prima samen." zegt Simone. "Top. Nou, tot straks dan maar weer." zeg ik en ik loop de manege in.

Ik loop naar het voer en haal wat hooi op voor Karesha. Ik stop het in een hooinet en neem het mee naar de poetsplaats. Zorgvuldig hang ik het hooinet op. Zo heeft Karesha straks lekker wat te knabbelen als ik haar poets.

"Hey Karesh" zeg ik als ik haar box open. Ik pak haar bruinlederen halster en doe hem om. Ik klik mijn bruine touw eraan vast en neem haar mee naar de poets plaats. Zodra Karesha het hooinet ziet begint ze zacht te hinniken.

"Jaja dame even geduld, je mag al eten." lach ik. Met een paardenknoop zet ik haar vast. Als ik bij mijn kast aankom, zie ik dat Jelle bezig is met zijn tuig te pakken uit zijn kast. "Hey, ga je nu ook rijden?" vraagt hij. "Ja, even in de buitenbak." antwoord ik. Snel rommel ik mijn sleutel in het slot en haal ik mijn zadel, hoofdstel, lichtroze dekje en mijn bruinlederen peeskappen uit de kast. Mijn borstels haal ik zo wel weer op.

Na twintig minuten heb ik Karesha rijklaar vastgezet. Ik haal mijn laarzen uit mijn kast en doe ze aan. Ik pruts mijn sporen om en loop dan terug naar Karesha. "Zo. Klaar om te gaan." zeg ik tevreden. "Veel plezier!" hoor ik Simone vanuit de kleine binnenbak roepen. "Thanks!"

Pov Jelle

Ik heb Axel in een recordtempo gepoetst en gezadeld. Anouk is aan het rijden in de buitenbak en ik wil er graag bij rijden, om haar een gratis lesje te geven.

"Hey Anouk, ik wil Axel natuurlijk nog niet zo zwaar in de training hebben deze eerste week, maar zou ik met je mee mogen rijden in de buitenbak? Ik wil je graag een soort gratis lesje geven, niemand weet er van af behalve wij. Doen?" vraag ik als ik met Axel bij de bakdeur van de buiten bak sta. "Tuurlijk, hulp is altijd welkom!" zegt Anouk vrolijk. Een warm gevoel stroomt door mijn lichaam. Yes!

Na een tijdje te hebben ingereden en gekletst met Anouk beginnen we. "Draaf maar rustig aan en laat haar haar benen goed optillen met dit zware zand, ga eerst maar licht rijden zodat ze even kan wennen. Is makkelijker lopen voor d'r." zeg ik en ik spoor Axel ook aan tot draf. Karesha doet haar staart als een vlaggetje en begint grotere passen te maken.

"Hahaha wat een tutje!" roept Anouk. "En dat allemaal omdat Axel in de buurt is..." zegt ze grinnikend. "Tsja, zou ik ook doen als er zo'n knappe vent bij je in de bak draaft!" lach ik. "Een veulen van Karesha en Axel zou wel leuk zijn..." zwijmelt Anouk.

"Ja, maar Axel is een ruin, dus dat gaat moeilijk." zeg ik luchtig. "Helaas... Heb je niet nog zo'n knap paard?" vraagt Anouk nieuwsgierig. Ik krijg een brok in mijn keel en slik. "Kan... Kan ik je straks even... Spreken?" stotter ik. "Er is iets wat je nog niet weet..."