Gün Işığım

Sarışın

On iki yıl önce..

-Buse abla !

Sesimin çıktığı kadar bağırarak merdivenlerden aşaya topallayarak inerken elleriyle kıvırcık sarı saçlarını düzelte

-Bitanem ne oldu ? Gözlerimden akan yaşları elimin tersi ile silerek iç çekerek merdivenin basamağından Buse ablamın gelmesini bekledim. Buse ablam yerinden kalkarak ellerini tutup anlamsız bakışlarını ona yolladı.

-Mehmet benim bütün balonlarımı patlattı. Bir de bana ''Kız gibi kokuyorsun ''dedi.

-Tatlım sen zaten kızsın doğal olarak da kız gibi kokman çok normal balonlara gelincede bu kadar üzülme canım Sinoş abin sana yenilerini alır.Buse abla beni kendine çekerek kucağına alırken ben hala iç çekerek anlatmaya başlamıştım.

-Ama ..Ama ben o balonları çok sevmiştim.Hem ben kız gibi kokmak istmemiyorum.

O sırada dış kapının açılmasıyla ağlayan bakışlarımı kapıya çevirdiğimde Sinoşun meraklı bakışları beni bulmuştu. Elindeki evrak çantasını kapının kenarına koyarken Buse ablamın onu öperek karşıladığında sessizce bir şeyler mırıldandığını duymamla ellerimle gözlerimden akan yaşları silmeye başlamıştım bile.

-Benim prensesimi kim üzdü. deyip yanıma otururken omuzlarımı düşürerek içimi çektim.

-Mehmet benim balonlarımı patlattı bir de bana kız gibi kokuyorsun dedi. diyerek ellerimi gözlerimle kapatıp ağlamaya başladım.Sinoş sesli bir kahkaha atarken ellerimle kapattığım gözlerimi çekerek ona baktım.

-Prensesim senin istediğin balon olsun ben sana baloncuyu alırım.Değer mi bu inci gibi dökülen göz yaşlarına hem ben senin kokunu çok seviyorum.deyip beni kucağına alarak burnunu saçlarıma değerek okumu içine çekmişti.

-Gerçekten güzel mı kokuyorum.? dedim soru soran bakışlarımla.

-İstemiyorum onu burada gitsin beni hep ağlatıyor !deyip isyan dolu sesimle bağırdım. Buse ablam dizlerini yere koyara ellimi tutup dudakları götürüp küçük bir öpücük kondurdu.

-Meleğim biliyorum ama biz-

-Biliyorum biliyorum gidecek ama sürekli bana zarar veriyor. diyerek ağlamaya başladım. İstemiyordum.Sinoş abim yüzümden akan yaşları silerken ben hiç umursamadan ağlamaya devam ediyordum.

-Prenses Mehmet abin s..

-O benim abim değil. diyerek bağırırken Sinoş abim gözlerini açarak şaşkın bakışlarıyla gözlerime baktı. Ben bu bakışları görmemek için tekrardan gözlerimi kapatıp ağlamaya başladım.

-Tamam hanımlar sanırım ben Mehmet'le erkek erkeğe bir konuşma yapmam gerekiyor.

-İstemiyorum sürekli konuşuyorsunuz bana daha çok zarar verip beni ağlatıyor.dedim titrek çıkan sesimle.

-Bitanem lütfen ağlama! Ağlayarak birbirimizi iyi anlayamıyoruz. Buse ablamın sesiyle ağlamayı kesip kafamı kaldırdım.

-Prenses bütün sorun kız gibi kokmak mı ? Sinoş abimin sorusuna başımı olumsuz anlamda sallayıp omuzlarımı düşürdüm.

-Hayır.

-Peki sorun ne o zaman tatlım.Buse balamın sorusuyla kafamı çevirip ona baktım.

-O beni sevmiyor.

-Tatlım o senin abin sayılır.Ve o seni çok seviyorum.

-O benim abim değil. ! diye bağırdım.