Annemin Kaleminden

5- Kan!!

Unutmayın ki sevgililer günü sevgilisi olanlar için değil herkes içindir eğer bir arkadaşınıza sevgi besliyorsanız ve o da size sevgi besliyorsa işte asıl 14 şubat illa sevgiliniz olmasına gerek yok bütün kalbimle hepinisin sevgililer gününü kutluyorum...

İyi okumalar.... ❤❤❤

♡♡♡

Gözlerimi açtığımda uyuya kaldığımı anladım yavaşça yataktan doğrulup banyoya girdim elimi yüzümü yıkadıktan sonra odama geçtim. Zaten kıyafetlerimle yattığım için üzerimi değiştirmedim. Saçımı açtım. Saçım dalgalıydı ama pek kabarmazdı bu saçlarımın en sevdiğim yanıydı. Odadan çıkıp aşağı indim. Annemle babam yemek odasında kahvaltı yapıyorlarmış hemen onların yanına gidip masaya oturdum.
"Anne benim size bir haberim var" dedim.
"Sanada günaydın canım, ne haberi" dedi annem.
"Günaydın, ben size söylemeyi unutmuşum. Cinsiyeti belli oldu" dediğimde annemle babam aynı anda
"Cinsiyeti ne" dediler onların bu hallerine güldükten sonra
"Kız" dedim. Babam yanıma gelip bana sıkıca sarıldı.
"Kızımın kızı olacak" dedi. Babam kız çocuklarına daha düşkünmüş bazı erkeklerin aksine, bende babama çok düşkündüm. Her kız çocuğu gibi...
"Ya şey size ayıp olmazsa ben bu gün kahvaltımı dışarıda yapabilir miyim?" Dedim.
"Tabi canım sen nasıl istersen" dedi. Annem
"Teşekkürler" diyıp ayağa kalktım ve ilk önce annemi sonra ise babamı öpüp evden çıktım. Arabam tam karşımda duruyordu. Reşat arabadan inip benim yanıma geldi ve arka kapıyı açtı.
"Buyrun kar tanem yani Semai hanım" dedi.
"Buyurayım bari" dedim. Gülerek ve arabaya bindim. Reşat kapıyı kapatıp arabaya bindi ve motoru çalıştırdı. Dün ona inanmıştım. Beni kandırmadığına beni hayla sevdiğine inanmıştım. Ve teklifini kabul etmiştim. Evet yanlış duymadınız evlilik teklifini kabul etmiştim!!! Şimdi ise ikimizin evine gidip kahvaltı hazırlayacağız sonra ise Murat ve Derin' i çağırıp onlara durumu izahedeceğiz. En zor olanı ise babam... o kabul edermiydi bilmiyorum ve ben de babamı bir kez daha karşıma almak istemiyordum. Lütfen babam benim arkamda olsun lütfen. Şimdi merak ediyorsunuz anne yi neden katmadın diye annem ben ne  istersem benim arkamda olurdu. Beni korurdu...

♡♡♡

Eve geldiğimizde arabadan indim. Reşat benim yanıma yaklaştığında ona sıkıca sarıldım. Bir daha ondan asla ayrılmak istemiyordum bize kimse dokunmasın mutlu olalım.
"Bir daha her ne olursa olsun bana yalan söyleme olur mu? Ben üzülecek olsamda bana hiç bir şekilde yalan söyleme olur mu? Çünkü ben senin yanındayken sana destek olurken daha mutluyum" dedim. Reşat belimdeki ellerini çekip yanağımin iki yerinide avuçlayıp
"Bir daha kızımın annesine yalan söylemiyeceğim söz" diyip anlımdan öptü. Gözlerimi yumdum ve bu anın hiç bitmemesini istedim. Zaman burada dursun ve biz hep mutlu olalım....
"Ama Semai hanım benim kızım çok acıktı. Hadi biz artık kahvaltıyı hazırlamaya başlayalım" dedi Reşat.
"Ama ben kızımı şimdi den kıskanmaya başladım"  dedim. Reşat beni bel boşluğumdan tutup eve doğru sürüklemeye başladı.
"Bu hayatta kimse senden daha kıymetli değil benim sol yanımda" dedi.

♡♡♡

Ben domatesleri keserken Reşat ise çayı koymuş şimdi ise bahçede ızgarayı yakıp üzerine dikkatlice sucukları, mantarları ve acısız biberleri diziyordu. Gerek yoktu aslında ama ben 'ya keşke akşam da burada olsak da ızgara yapsak' dediğim için Reşat 'senin canın çektiyse şimdi yaparım' dedi. O kadar çekmediğini söylesem de ikna edemedim ama kokusu burnuma geldikçe canım çekiyordu. Dilimle dudağımın kenarını yaladım.
"Kızım meleğim Reşat ab... baba bize ızgara mı yapıyor hee senin canın çekti mi? Benim canım çekti valla" dedim. Artık alışmam gereken ilk şey Reşat' ı baba diye anlatmamdı bebeğime... Reşat beni çok mutlu etmişti bunu kabul ettiği için kızıma babalık ettiği için beni çok mutlu etmişti. Domatesleri kestikten sonra salata tabağına koydum hepsini şimdi sırada salatalıkları kesmek vardı. Buzdolabından salatalık çıkarıp güzelce yıkadıktan sonra ise kesme tahtasına koyup salatalıkları kesmeye başladım. Yemek yapmayı çok severdim. Zaman çabuk geçiyordu yemek yaparken. Ya da bana öyle geliyordu. Salatalarıda kestikten sonra onuda tabağa dizdim. Biraz süsleme yaptım. Sonra ise tabağı masaya koyup bahçeye çıktım.
"Biz acıktık babası" dedim.
"Birazdan bitiyor kar tanem" dedi. Lise'de Kimya dersinde maddeleri incelerken ben hocaya 'hocam kar' ı anlatır mısınız' diye sormuştum. İlk haftasıydı lisenin o zaman Reşat' ı daha tanımıyordum. Sınıftakiler benimle alay etmişlerdi. Bende sinirlenip dersten çıkmıştım. Reşat' ta arkamdan çıktı. 'Amma da nazlı çıktın kar tanesi' demişti. Aslında orada haklıydı biraz nazlı olabilirim ama o zaman bunu kabul etmemiştim ve biz kavga etmiştik. Beni her okulda gördüğünde de benimle 'kar tanesi' diye alay etmişti. Şimdi de bu huyundan vazgeçmeyerek bana kar tanesi diyor. Eskiden hoşuma gitmesede artık bu kelimeye bayılıyordum...
"Aslında Derin' i şimdi kahvaltıya çağırabiliriz bence, hem ilk önce olayı ona anlatırız sonra ise Murat' a hem Murat biraz korumacı ve sinirli onun sinirini atmasını sağalarız üçümüz hem Derin daha sakin" dedi Reşat.
"Tamam ben Derin' i arıyorum o zaman" dedim. Ve içeriye girip telefonu elime aldım. Derin' in numarasını ezberlemiştim. Hafızam çok kuvvetli rehberimdeki çoğu kişinin numaraları ezberimde. Ezbere bildiğim numarayı telefonum yazdıktan sonra aradım.
"Alo Semai neredesin sen size geldim. Annen kahvaltıyı dışarıda yapacağını söyledi. Bende tam seni arıyordum"
"Sanada Günaydın Derinciğim, ben şuan hiç inanamayacağın bir yerdeyim" dedim.
"Düzgün anlat Semai neredesin"
"Ben sana konum atıcağım ve sende buraya geleceksin tamam mı?" Dedim.
"Tamam" dedi. Hemen telefonu kapatıp whatsApp' dan konum attım. Sonra ise
"Derin geliyor!!" diye bağırdım.